Het welzijn van onze aarde
Subtitel: Gemis kneden*
Drie verschillende perspectieven van een gevarieerdheid aan gezamenlijke herinneringen, het heden en de toekomst. De interpretatie varieert, wijkt af ten opzichte van de waarheid. Hun leugen werd voor mij een gemis. Zij wilden mij breken, maar hebben het tegendeel bereikt. Zij boden een dystopie, waarvan ik geenszins onderdeel wilde zijn. Het gedachtegoed van een toekomststaat met verwerpelijk karakter wordt subliem beschreven in ANIMAL FARM van George Orwell.
Hierover later meer.
Veel mensen hebben kinderen, maar daarentegen ook weer lang niet iedereen. Dit is geenszins bezwaarlijk, eerder goed in het kader van het welzijn van onze aarde. Het verliezen van een kind daarentegen is een heel ander verhaal in een heel andere orde van grootte; als ervaringsdeskundige kan Anna Enquist hierover meepraten; hieronder volgt de eerste strofe van haar gedicht OUDJAARSTOESPRAAK:
GOEDENAVOND DEZE LAATSTE AVOND, IK SPREEK
TOT U NAMENS DE WERKGROEP GEDUPEERDE DICHTERS,
DE VERENIGING ROUWENDE SCHRIJVERS EN WENS U
KINDEREN TOE DIE NIET DE EINDSTREEP HALEN
VOOR U ZELF DE DREMPEL OVER BENT, DIT JAAR.
De laatste zin van de vierde strofe luidt als volgt:
WIJ KNEDEN HET GEMIS TOTDAT HET OP DE BLADZIJ PAST.
Van een geheel andere orde is mijn gemis; ook ik heb gekneed, het zodanig vorm gegeven zodat het inmiddels en bevredigend is afgerond. Overigens zonder de absolute garantie dat het nooit meer aan de orde komt...! Alles vormgegeven en verwerkt op zowel www.gedichten- als nederlands.nl.
>>><<<
Zijn wij onderweg naar een dystopie, een toekomststaat van verwerpelijk karakter? Soms bekruipt mij de gedachte dat dit echt zo is, hoewel ik realistisch-optimistisch van aard ben. Overigens geenszins zolang Mark Rutte onze premier is. Stel echter eens voor dat de PVV na de volgende verkiezingen een meerderheid heeft, samen met bijvoorbeeld Forum voor Democratie en een aantal andere rechtse splinterpartijen. Dit zijn kleinere partijen die zich van grotere hebben afgesplitst en ruimte, noodzakelijk of niet, voor VVD, CDA en Christelijk Klein-Rechts. Komen wij met Nederland dan in een land terecht met een dystopisch karakter, waarbij zowel oorlogs- als tegen honger en dorst strijdende, laat staan economische vluchtelingen geenszins meer welkom zijn? Bij een rechtse meerderheid zal hier alleszins sprake van zijn. Laten wij in de hierboven beschreven situatie in elk geval hopen dat de nuance eveneens meeregeert. Zeer waarschijnlijk belangrijker is herstructurering; het creëren van een nieuwe, andere structuur, het opnieuw vormen. Natuurlijk is leven met (te)veel mensen op een spreekwoordelijke postzegel geen sinecure, maar in New York kunnen zij het ook, dus waarom hier dan niet...? Belangrijk is vanzelfsprekend de aanwezigheid van voldoende werk en goede infrastructuur, want iedereen zal in meer of mindere mate zijn of haar steentje moeten bijdragen. Ongeacht opleiding, afkomst en kleur/ras. Een ieder mag religie belijden, inclusief atheïsten. Wat sowieso en te allen tijden van belang zal zijn, is...
..RESPECT..!
Gelukkig algemeen bekend, maar helaas niet in alle situaties ge-RES-PEC-T-eerd!
Waarom een christen, moslim of anderszins gelovige of zelfs atheïst, ook al verschil je fundamenteel van mening, niet in zijn waarde laten...?
Uit: OUDJAARSTOESPRAAK, het eerste gedicht uit de bundel 'Berichten van het front' van Anna Enquist, Arbeiderspers, 2020
16 oktober 2020
hotmail.comGeplaatst in de categorie: wereld
Zelf
203
Geef je reactie op deze inzending: