Anna von Hausswolff - The Mysterious Vanishing Of Electra

Anna von Hausswolff is geboren op 6 september 1986 in Göteborg. Haar vader is de artiest/toonkunstenaar Carl Michael von Hausswolff (1956, Linköping) en haar moeder is de psychologe Evalena Wassberg. Anna is hun jongste dochter. Haar oudere zus is de fotografe Maria von Hausswolff. Anna groeide op in de wijk Haga in Göteborg. Thuis werd er veel naar de muziek van Pjotr Iljitsj Tsjaikovski geluisterd, wat haar beïnvloed heeft. Het is altijd artistiek verrijkend om in de jeugd naar klassieke muziek te luisteren. Mogelijk heeft de weemoedige muziek van Tsjaikovski zich voor altijd in haar pure geest genesteld en is ze daarom zo melancholisch gebleven. Tragiek en schoonheid als een symbiose. Verder was er muziek van o.a. Bob Dylan, Nick Cave en Bob Marley. Op haar 15-de schreef Anna haar eerste lied met de piano. Zij zong in enkele koren en zij ging naar het Hvitfeldska-muziekgymnasium in Göteborg.

Anna studeerde architectuur aan de Chalmers University of Technology in Göteborg. In augustus 2009 gaf zij haar debuutoptreden tijdens het muziekfestival Way Out West in Göteborg. In de Lutherse Annedalskyrkan presenteerde ze haar composities 'Pills' en 'Gloomy Sunday'. Ze gebruikt de synthesizer als basis voor haar composities. Op 5 februari 2010 verscheen haar debuutsingel 'Track Of Time'. In 2010 maakte haar vader een schilderij met de gepikte as van slachtoffers in het concentratiekamp Majdanek in Polen. Daar was vanzelfsprekend veel ophef over. Hij deed ook eens een artistieke act door in een badkuip te kruipen, waarna er vuur onder en rondom de badkuip werd aangestoken. Anna was daar getuige van. In 2010 verscheen haar debuutalbum 'Singing From The Grave', met naast de titelsong o.a. 'Track Of Time', 'Pills', 'Above All', 'Lost at Sea', 'Old Beauty/Du kan nu dö' en 'The Book'. In maart 2010 was ze drie keer het voorprogramma voor de Engelse rockband Tindersticks. Ze ging met Taken By Trees (Victoria Bergsma) en de Roemeense rockband Taxi op tournee door Brazilië. Tijdens concerten geeft zij zichzelf helemaal.

In 2011 was ze drie keer het voorprogramma van de Zweedse zangeres Lykke Li en ze was het voorprogramma voor de Amerikaanse zanger Matthew Ward in het Royal Dramatic Theatre aan Nybroplan in Stockholm, in 1908 gebouwd door Fredrik Lilljekvist. De beeldhouwer Carl Milles en de schilder Carl Larsson werkten mee aan de versieringen. Anna speelde op diverse, grote festivals, zoals Peace and Love, Storsjöyran, Arvika en het Made Festival. Ze heeft een zeer expressieve, heldere en luid weergalmende stem. In 2012 verscheen haar dubbelalbum 'Ceremony', met o.a. 'Deathbed', 'Lithurgy Of Light', 'Goodbye', 'Harmonica', 'Ocean' en 'Sun Rise'. Op 10 juli 2013 was haar Amerikaanse debuutoptreden in de Glasslands Gallery op 289 Kent Avenue in Brooklyn, in 2015 gesloten. Op 13 november 2015 verscheen 'The Miraculous', met naast de titelsong o.a. 'Discovery', 'Come Wander With Me/Deliverance' en 'Stranger'.

Op 2 maart 2018 verscheen 'Dead Magic' bij het Berlijnse label City Slang, in 1990 opgericht door Christof Ellinghaus. Met 'The Truth, The Glow, The Fall', 'The Mysterious Vanishing Of Electra', waarin ze heerlijk los gaat, 'The Marble Eye', 'Ugly And Vengeful' en 'Källans ateruppstandelse'. Enkele nummers zijn opnieuw verrijkt met de klanken van het 20-ste eeuwse pijporgel in de Marmorkirken aan de Frederiksgade in Kopenhagen, ontworpen door Nicolai Eigtved, met een schitterend glas-in-loodvenster van een engel in het plafond van de ingang. Anna hoopt met dit album mysterie en ambiguïteit over te dragen in een 'extreem materialistische samenleving, waar alles moet worden uitgelegd'. Haar stem wordt vergeleken met Nico, Diamanda Galás, de Peruaanse coloratura-sopraan Yma Sumak, Kate Bush, Susan Janet Ballion op het album 'A Kiss in the Dreamhouse' van Siouxie and the Banshees en Lisa Gerrard van Dead Can Dance.

In oktober 2020 verscheen haar vijfde album 'All Thoughts Fly', met opnieuw en deze keer alleen muziek van een pijporgel, het pijporgel in de Örgryte Nieuwe Kerk in Göteborg, een replica van een Noord-Duits barokorgel. Met naast de titelsong 'Theatre Of Nature', 'Dolore di Orsini', 'Sacro Bosco', 'Persefone', 'Entering' en 'Outside the Gate (for Bruna)'. Dit album is geïnspireerd door het 16-de eeuwse beeldhouwpark in Bomarzo, wat in opdracht van de beschermheer van de kunsten Pier Francesco Orsini is aangelegd, toen hij rouwde na het overlijden van zijn vrouw Giulia Farnese. Er staan mythologische sculpturen en overwoekerde gebouwen. Zo is er o.a. de Romeinse onderwereldgod Orcus. Dit spookachtige terrein past exact bij haar gothic-stijl, volgens mij een mengeling van gefundeerd calvinisme qua gepassioneerde, gedreven creatiedrift en Wicca. Pier Orsini (1523 - 1583) trouwde in 1541 met Giulia, die in 1564 overleed. Zij kregen samen vijf zonen en twee dochters. Zijn schemerige, neerslachtige en zielverheffende beeldenpark is ter nagedachtenis aan zijn intens geliefde Giulia. Anna von Hausswolff is helemaal te gek, echt een mens naar mijn hart, deze zingende mystica in de psychedelische nevelen van originele en meeslepende orgelklanken.