Met een scheermes de pijn van de afwijzing definitief herhaald

(voor Adalbert Stifter (1805 - 1848))

Je bent geboren op 23 oktober 1805 in Oberplan, Zuid-Bohemen. Jouw vader was de rijke linnenwever/vlashandelaar Johann Stifter en jouw moeder was Magdalena Friepes. Jij was hun oudste zoon. In 1817 overleed jouw vader, die door een gekantelde vlaswagen werd verpletterd. Je werkte als landbouwer bij jouw opa Augustin Stifter. Jij ging naar de benedictijner kloosterschool in Kremsmünster, Opper-Oostenrijk. De Abdij van Kremsmünster werd in 777 gesticht door Tassilo III, hertog van Beieren. Er staat ook een Observatorium van 51 meter hoog en er is een kloosterbibliotheek met ruim 160.000 boeken. Van 1818 tot 1826 ging jij naar het Stiftsgymnasium Kremsmünster. De priester/dichter Joseph Franz Mohr ging ook naar deze school. Hij schreef in 1816 in Mariapfarr het wereldberoemde Kerstlied 'Stille Nacht, Heilige Nacht'. Je kreeg grammatica- en mensheidslessen en in de filosofieklassen twee jaar voorbereiding op universitaire studies. Het was de mooiste tijd van jouw leven. Je leerde tekenen en poëzie van oude en moderne dichters. Je kreeg ook onderricht in het christelijke geloof en in de verlichtingsfilosofieën van Gottfried Wilhelm Leibniz, Christian Wolff en Immanuel Kant. In 1820 hertrouwde jouw moeder met de meesterbakker Ferdinand Mayer.

In 1826 ging jij rechten en natuurwetenschappen aan de Universiteit van Wenen studeren. Je betaalde deze studie door als huisleraar privélessen te geven. In 1828 werd jij smoorverliefd op Fanny Greipl (1808 - 1839), de dochter van een rijke koopman uit Friedberg, waar jij vaak naartoe ging. Deze liefdesrelatie duurde vijf jaar. Jouw eerste poëzie werd beïnvloed door Goethe, Johann Gottfried von Herder, getrouwd met Maria Caroline Flachsland, een vriendin van Goethe, en Johann Paul Friedrich Richter. Je probeerde jouw zelftwijfel met alcohol te verdrijven en de spanning over jouw liefde voor Fanny zorgde voor slechte studieresultaten, waardoor je in 1830 zonder diploma met de studie stopte.

Jouw eerste prozawerk 'Julius' verscheen en in februari 1833 verbrak Fanny de toch al wankele liefdesrelatie. Daarna verboden haar ouders jou de communicatie en correspondentie met haar. Van deze wrede breuk ben jij nooit hersteld. Het bleef als een tijdbom in jouw vlees haken. Maar niet lang daarna ontmoette jij de mode-ontwerpster Amalia Mohaupt (1811 - 1883), de dochter van een gepensioneerde officier, met wie jij verloofde. In 1834 schilderde je 'Im Gosautal', leuk, maar niet opzienbarend. Je schilderde ook 'Wittinghausen Ruïnes', niet veel beter. Op 20 augustus 1835 schreef je in een wroegingsbrief aan Fanny, dat je enkel uit jaloezie handelde. In die tijd schreef je 'De Condor'. In 1836 trouwde Fanny met de belastingambtenaar Fleischandert en op 15 november 1837 trouwde jij in de Rochuskirche bij de Rochusmarkt in Wenen met Amalia. De Rochusmarkt was een bloemenmarkt. Amalia was nogal losbandig en in 1837 en 1841 kreeg ze het op haar heupen, maar verder verzorgde ze jou uitstekend, want je was vaak ziek. Ze hield het huis picobello in orde en jij aanbad haar. Ze was een betrouwbare, degelijke en alerte vrouw. Ze liet jou Fanny vergeten. Vooralsnog.

In 1839 overleed Fanny tijdens de geboorte van haar eersteling. Na 1841 begon je weer les te geven en was je de leraar van Richard Klemens von Metternich, de zoon van de belangrijkste, Europese staatsman Klemens Wenzel Lothar von Metternich en Maria Antonia von Leykam (1806 - 1829), die in haar kraambed overleed. Richard trouwde met zijn nicht Pauline von Metternich, die een goede vriendin van keizer Napoleon III en keizerin Eugénie de Montijo was. In 1865 werd Pauline door Edgar Degas geportretteerd, overigens niet erg flatteus. Richard en Pauline kregen samen drie dochters; Sophie, Antoinette Pascalina en Klementine Marie. In 1842 verscheen het boek 'Die Narrenburg'. Jouw boeken kregen een scherpe kritiek van de toneelschrijver/dichter Friedrich Hebbel te verduren. In 1848 verhuisde je van Wenen naar Linz, waar je het verhaal 'Die Landschule' publiceerde. De nicht van Amalia, Juliane, werd jullie adoptiedochter. In 1851 liep ze bij jullie weg. In 1857 verscheen 'Die Nachsommer', wat Nietzsche de beste roman ooit geschreven vond. Het werd ook geprezen door Thomas Mann, Hermann Hesse en Dietrich Bonhoeffer. In de winter van 1859 liep Juliane opnieuw bij jullie weg, waarna haar lichaam in de Donau werd gevonden. Het was een ongeval of een zelfdoding. Dit was een enorme dreun voor jullie.

Vanwege jouw nerveuze aandoeningen ging jij naar een spa-Badhaus in Kirchschlag. Je stelde het werken aan jouw historische roman 'Witiko' uit, wat jouw uitgever Gustav Heckenast ergerde, de egoïst. Jij was een overmatige eter en alcoholdrinker. Je at zes maaltijden per dag. Vanaf 1865 kreeg je steeds meer last van jouw levercirrose, het gevolg van jarenlang alcoholisme. Rainer Maria Rilke, Hugo von Hofmannsthal en Winfried Georg Sebald zijn sterk door jou beïnvloed. Wystan Hugh Auden en Marianne Moore bewonderden jouw werk.

Je was zwaar depressief en op 26 januari 1868 heb jij in jouw ziekenhuisbed met een scheermes jouw halsslagader doorgesneden. Je overleed op 28 januari 1868. Je werd 62 jaar en je bent in de St. Barbara-Gottesacker in Linz begraven.