Uit liefde het aardse lijden voortijdig verlaten

(voor Kathleen Newton (1854 - 1882))

Jij bent geboren als Kathleen Irene (Kate) Ashburnham Kelly in 1854 in Ierland. Daarna ging jij al snel naar India. Jouw vader was Charles Frederick Ashburnham Kelly, een Ierse legerofficier, in dienst van de East India Company in Lahore. De EIC is opgericht op 31 december 1600 door de koopman/reder John Watts en de koopman/koopvaardijvaarder George White. Rond de tijd van de Indiase opstand van 1857 werd jouw vader naar Agra overgeplaatst. In Agra bevindt zich het ivoorwitte mausoleum Taj Mahal, waar de keizerin Mumtaz Mahal en haar man Shah Jahan begraven zijn. Muntaz en Jahan kregen samen 14 kinderen en Muntaz overleed tijdens de geboorte van hun 14-de kind door een postpartumbloeding. Zij werd 38 jaar. Jouw vader werd hoofdadjudant en accountant-officier in Agra. In de jaren 60 ging hij met jullie naar Londen.

Op jouw 16-de regelde jouw vader voor jou een huwelijk met de chirurg bij de Imperial Civil Service Isaac Newton. Tijdens jouw reis naar India om daar te gaan trouwen, werd de medepassagier kapitein Palliser helemaal verkikkerd op jouw stralend frisse schoonheid en probeerde hij jou tevergeefs te versieren. Eenmaal in Agra had Palliser wel beet en hapte jij maar wat graag. In januari 1870 trouwde jij met Isaac en vertelde jij hem, op aanraden van een priester, over jouw liefdesaffaire met Palliser. Je bekende Isaac dat je van Palliser hield. Isaac begon meteen een echtscheidingsprocedure en hij stuurde jou naar Engeland terug, dat wil zeggen, Palliser betaalde de terugreis voor jou. Palliser betaalde dat graag voor jou, mits jij wel zijn minnares zou worden, een voorwaarde, waar jij graag aan voldeed. Jij werd zwanger van Palliser, maar jij wilde niet met hem trouwen. Op 20 december 1871 werd in Yorkshire jullie dochter Muriel Violet Mary Newton geboren. Palliser was toen waarschijnlijk allang uit beeld verdwenen en in India achtergebleven.

Op 20 juli 1872 werd de scheiding met Isaac officieel verklaard. Jouw dochter en jij gingen bij jouw getrouwde zus Polly (Pauline) wonen, op Hill Road in St John's Wood, Westminster. In 1875 ontmoette jij de Franse kunstschilder James Tissot, geboren als Jacques Joseph Tissot op 15 oktober 1836 in Nantes. Dus 18 jaar ouder. Hij was bevriend met Edgar Degas en James Whistler en hij is beïnvloed door de Belgische schilder/baron Jan August Hendrik Leys. De vader van James was de draperiehandelaar Marcel Théodore Tissot en de moeder was de hoedenontwerpster Marie Durand. James schilderde de vrouwenkleding heel detaillistisch. In Parijs woonde hij bij de schilder Jules-Élie Delaunay, een vriend van zijn moeder. Hij kreeg les van Louis Lamothe en hij vocht bij de Nationale Garde en de Commune van Parijs. In 1871 ging hij naar Londen, waar hij als karikaturist voor het weekblad 'Vanity Fair' werkte. Hij schilderde vooral elegant en modieus geklede vrouwen. In 1872 kocht hij het huis op Grove End Road 17 (later 44) in St John's Wood.

James en jij werden verliefd op elkaar en in 1876 werd jullie zoon Cecil George Newton Ashburnham geboren. In 1876 ging jij met de kinderen bij James wonen. Jij was zijn muze en in 1876 verscheen jij op de ets 'Portrait of Miss N', de ets 'Ramsgate' en het schilderij 'A Passing Storm'. In 1877 droeg jij zwarte kleren op het schilderij 'Mavourneen'. 'Mavourneen' verwijst mogelijk naar het lied 'Kathleen Mavourneen' uit 1837. 'Mavourneen' is afgeleid van het Ierse 'mo mhuirnin', wat 'mijn liefste' betekent. De Ierse, wereldberoemde sopraan Catherine Hayes zong dit lied als vaste prik op haar concerten. Catherine was net zo beroemd als Madonna nu is. Zij zong het lied ook in Buckingham Palace voor queen Victoria. Zij overleed op 11 augustus 1861 in Upper Sydenham. Zij werd 43 jaar en zij is in de Kensal Green Cemetery begraven. James noemde jullie samenleven een 'huiselijke gelukzaligheid' en jij werd 'ravissante Irlandaise' (de heerlijke Ierse) genoemd. Jij kreeg tuberculose en door jouw ziekte schilderde James over ziekte en vertrek. James legde jouw gemoedstoestanden op diverse portretten vast. Het intense verdriet is duidelijk weergegeven. Vanwege jouw pijnlijke aftakeling en toekomstige heengaan verzonk James in een depressie, wat jij maar moeilijk aan kon zien.

Op 9 november 1882 pleegde jij in jullie huis in Londen christelijke (Christus-gelijke) zelfdoding met een overdosis laudanum. Jij wilde James de verdere, pijnlijke afgang besparen. Jij werd 28 jaar. James zat vier dagen bij jouw doodkist. Jij werd begraven in de St Mary's Cemetery in Kensal Green aan Harrow Road. Vanwege jouw zelfdoding ben jij in ongewijde grond begraven. Toch was en is die grond door God onomstotelijk gewijd en waren/zijn die roomse, kortzichtige, slecht geïnformeerde betweters hartstikke kierewiet. Overigens was jouw zelfdoding meer een humane, christelijke vorm van euthanasie. Jouw kinderen werden door jouw zus Polly opgevangen en James ging na een week naar Parijs en hij verkocht jullie huis aan zijn vriend Sir Lawrence Alma-Tadema en zijn tweede vrouw Laura Theresa Epps en zijn dochters Laurence en Anna, die hij samen met zijn eerste vrouw Marie-Pauline Gressin-Dumoulin de Boisgirard kreeg. Marie-Pauline overleed in 1869. Laurence werd een schrijfster en Anna een schilderes.

Tijdens een seance zag James jouw etherische, eeuwige geest en werd hij een spiritualist, beïnvloed door het medium William Eglinton. William was een uitstekend en wereldberoemd medium, maar hij was ook een oplichter inzake zijn materialisaties van geesten, wat niet meer dan goochelarij was. James werd volop spiritueel en hij maakte 365 gouaches over het leven van Christus Jezus en schilderijen over onderwerpen uit het Oude Testament. Hij overleed op 8 augustus 1902 in Doubs, waar hij in het van zijn vader geërfde huis woonde. Hij werd 66 jaar, ruim dubbel zo oud als jou.