Schoonheid is geen garantie voor geluk

(voor Barbara La Marr (1896 - 1926))

Jij bent geboren als Reatha Dale Watson op 28 juli 1896 in Yakima, Washington. Jouw ouders waren William Wright Watson en Rose May (Rosana) Conter. Jouw vader was redacteur van een krant en jouw moeder had al twee kinderen uit een eerder huwelijk, Henry en Violet. Jouw broer William is in juni 1886 geboren. Jij was van Duitse en Engelse afkomst. Tegen 1900 woonde jij in Portland, met jouw ouders, William, Violet en haar man Arvel Ross. Als kind danste jij in vaudeville en in 1904 debuteerde jij in Tacoma als Little Eva in het toneelstuk 'Uncle Tom's Cabin'. In 1910 woonde jij in Fresno en na 1911 in Los Angeles, waar jij in een warenhuis werkte. Jij verscheen in burleske shows en in januari 1913 nam jouw halfzus Violet jou mee met ene C.C. Boxley in zijn auto naar Santa Barbara. Jij was ontvoerd, maar tenslotte naar Los Angeles teruggekeerd. In 1914 ontmoette jij de rancher Jack Lytelle bij vrienden in Yuma. Jack en jij zijn in Mexico getrouwd en Jack is na drie weken huwelijk door een longontsteking overleden. Op 2 juni 1914 trouwde jij met 'Max Lawrence', een ex-huurling, die al getrouwd was en kinderen had. Hij gebruikte een valse naam en hij werd de dag na het huwelijk gearresteerd voor bigamie. Hij overleed op 5 juni 1914 door een hersenbloeding. In november 1914 kwam jij vanuit Arizona naar Californië terug en zei jij dat jij de weduwe van van de rancher Jack Lytelle was. Jij wilde liever Beth dan Reatha genoemd worden.

Als Folly Lyell schreef jij scenario's voor de Fox Film Corporation, op 1 februari 1915 opgericht door de Joodse William Fox (Fuchs), en voor de United Artists Corporation, in 1919 opgericht door Charlie Chaplin, Mary Pickford en Douglas Fairbanks. In 1920 schreef jij de scenario's voor 'The Mother of His Children', 'The Rose of Nome', 'Flame of Youth', 'The Little Grey Mouse' en 'The Land of Jazz'. Op 13 oktober 1916 trouwde jij met de bekende danser Philip Ainsworth, die door het uitgeven van slechte cheques in de San Quentin State Prison belandde. In 1917 zijn Philip en jij gescheiden. In 1918 trouwde jij met de danser Ben Deeley, die meer dan twee keer zo oud was, een alcoholist en gokverslaafde. In 1920 speelde jij in 'Harriet and the Piper', met Anita Stewart in de hoofdrol, en in 1921 in 'The Nut', met Marguerite De La Motte, die 12 jaar met de acteur John Bowers getrouwd was. John pleegde op 17 november 1936 zelfdoding bij Santa Catalina Island. Zijn oude vriend Henry Hathaway regisseerde 'Souls at Sea' op en bij dit eiland. John hoopte op een rol, maar de film was al gemaakt. Hij heeft zichzelf in de oceaan verdronken en hij werd 50 jaar. In april 1921 zijn Ben en jij gescheiden.

In 1921 speelde jij ook in de western 'Desperate Trails', 'The Three Musketeers', 'Cinderella of the Hills', 'Arabian Love' en 'Domestic Relations'. In 1922 speelde jij in 7 films, de hoofdrol in 'Trifling Women'. Op 29 juli 1922 werd jouw zoon Marvin Carville La Marr geboren. De naam van de vader is onbekend gebleven. Jij noemde jouw zoon Sonny. In 1923 trouwde jij met de cowboyster Jack Daugherty. Het was een turbulent huwelijk, wat al gauw alleen op papier bestond.

In 1923 speelde jij in 8 films; in 'Souls for Sale', met Annie May Busch, die veel in Laurel en Hardy komedies speelde en op haar 54-ste door darmkanker overleed. In 'St. Elmo', met John Gilbert in de hoofdrol, die op zijn 36-ste overleed door een hartaanval als gevolg van zijn alcoholisme. Voor zijn huwelijk met de actrice Leatrice Joy had John een romance met jou. In 'The Eternal Struggle' speelde jij de hoofdrol. In 1924 speelde jij in 5 films en schreef jij het scenario voor 'My Husband's Wives', met de bloedmooie Parisienne Paulette Duval. In 'Thy Name is Woman' speelde jij met Edith Roberts, die op haar 36-ste overleed, kort na de geboorte van haar zoon Robert. Jij speelde de hoofdrol in 'The Shooting of Dan McGrew', 'The White Moth' en 'Sandra', wat over een vrouw met een gespleten persoonlijkheidsstoornis gaat. In 'Hello, 'Frisco' speelde jij naast Ara Belle Bennett, die op haar 41-ste door kanker overleed en een aanhanger van Christian Science was.

Nadat jij tijdens de opnames van een film jouw enkel verwondde, kreeg jij cocaïne, morfine en heroïne om maar door te kunnen spelen. Dat jij heroïne kreeg, zal jij op dat moment niet geweten hebben, maar jij raakte er wel aan verslaafd, net als aan de cocaïne, morfine en alcohol. Jij sliep nooit meer dan twee uur per dag, omdat jij betere dingen te doen had, zoals feesten en drugs en alcohol nuttigen. Jouw goede vriend Ben Finney ontkende dat jij een junkie was, maar niet dat jij een zware alcoholiste was. Zijn mening was gestoeld op zijn eigen taboe aangaande drugs, want jij was wel degelijk een junkie. In de laatste twee levensjaren deed jij aan diverse crashdiëten en men roddelde dat jij een pil met een lintwormkop had ingeslikt. In 1925 speelde jij in 'The Heart of a Siren' en de hoofdrol in 'The White Monkey', naast Flora Le Breton. Tijdens de opnames in oktober 1925 stortte jij in op de set en raakte jij in een coma. Na de opnames gebruikte jij veel drugs en alcohol. Er werd een dubbelganger ingezet. In 1926 speelde jij tenslotte de hoofdrol in 'The Girl from Montmartre'.

Jij overleed op 30 januari 1926 in jouw huis in Altadena, wat jij van jouw vriend, de filmregisseur Paul Levi, had gekregen. Paul was verliefd op jou geweest. Jij overleed door de complicaties van tuberculose en nefritis. Daarvoor heb jij de zorg voor jouw zoon Marvin aan jouw goede vriendin, de actrice Eliza Susan Pitts, en haar man Thomas Gallery toevertrouwd. Marvin werd later door hen geadopteerd en Donald Gallery genoemd. Paul Levi was bij jouw overlijden aanwezig. Jij werd 29 jaar en jij bent in een crypte in het Hollywood Cathedral Mausoleum op de Hollywood Forever Cemetery begraven. Paul trouwde in 1932 met Jean Harlow, waarna hij een affaire met zijn secretaresse Irene Harrison had. Op 5 september 1932 pleegde Paul zelfdoding door zichzelf in zijn hoofd te schieten. Hij voelde zich schuldig over zijn ontrouw met Irene. Hij werd 42 jaar en hij is in de Inglewood Park Cemetery gecremeerd. Jack Daugherty pleegde op 16 mei 1938 zelfdoding door koolmonoxidevergiftiging in Hollywood Hills. Hij werd 42 jaar. In 2017 verscheen de biografie 'Barbara La Marr: The Girl Who Was Too Beautiful for Hollywood' van de actrice/schrijfster en het model Cherri Snyder. Het verscheen bij The University Press of Kentucky en het is op verzoek van jouw zoon Marvin/Sonny geschreven. Met veel liefde, want de net zo knappe Sherri is zo ongeveer jou geworden.

Barbara La Marr

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 45