De typemachinetikken tegen depressie verstomden

(voor Maggie McNamara (1928 - 1978))

Jij bent geboren als Marguerite (Maggie) McNamara op 18 juni 1928 in NYC. Jouw Ierse ouders waren Helen Fleming (1888 - 1967) en Timothy McNamara (1888 - 1955). Jouw twee zussen waren Helen en Cathleen en jouw broer was Robert. Op jouw 9-de zijn jouw ouders gescheiden. Jij ging naar de Textile High School op West 19th Street, net als David Carradine. De modellenagent John Robert Powers heeft jou als tiener ontdekt en jij was een succesvol tienermodel voor Seventeen, Life, Harper's Bazaar en Vogue. Jij was vreselijk verlegen, maar dat wist je speels te verbergen. Jij was eigenwijs en jij verzorgde jezelf zo goed mogelijk. Jij vond jouw houding, stemgeluid en parfumkeuze ook belangrijk. In 1949 speelde jij in de tv-serie 'The Aldrich Family', met Lois Wilson, Nancy Carroll en Mary Malone (1924, Cincinnati). In april 1950 zag de filmproducent David O. Selznick jou op de cover van 'Life' en bood hij joe een contract aan, wat jij weigerde. Jij ging verder als model en jij studeerde dans en acteren. In 1950 speelde jij in de tv-serie 'The Clock', met Leslie Nielsen en Barbara Ann Israel, die op 31 maart 2020 in Los Angeles door corona overleed en 88 jaar werd.

Op 29 januari 1951 speelde jij als Una Brehony in de komedie 'The King of Friday's Men' in het McCarter Theatre op 31 University Place in Princeton, waar Ruth St. Denis nog gedanst heeft. De komedie verhuisde naar het Broadway's Playhouse Theatre op 137 West 48th Street, waar jij op 21 februari 1951 debuteerde. Er waren maar 4 voorstellingen. In april 1951 speelde jij Alice in de komedie 'You Can't Take It With You' in het Lenox Hill Playhouse. Daarna speelde jij Patty O'Neill in de tourproductie 'The Moon is Blue' van de schrijver Frederick Hugh Herbert. In 1951 speelde jij ook in de tv-serie 'The Prudential Family Playhouse', met Dorothy Gish. In maart 1951 trouwde jij met de regisseur/animator/producent David Swift (1919 - 2001). Jullie zijn later gescheiden en hij hertrouwde in 1957 met het model Micheline Swift, met wie hij twee dochters kreeg, Michele en Wendon.

In juni 1952 verving jij Barbara Bel Geddes als Patty in de Broadway-productie van 'The Moon is Blue'. Barbara speelde later Miss Ellie Ewing in 'Dallas'. In 1953 ging jij naar Hollywood en speelde jij Patty in de film 'The Moon is Blue' van Otto Preminger, met Johannes Meester en Johanna Matz (1932, Wenen). In 1953 speelde jij ook in de Duitstalige komedie 'Die Jungfrau auf dem Dach'. In 1954 speelde jij in 'Three Coins in the Fountain', met Jean Peters, die bijzondere, groene ogen had.

In 1955 speelde jij in 'Prince of Players', over de acteur Edwin Booth, wiens broer, de acteur John Wilkes Booth, president Abraham Lincoln vermoordde. Op 14 april 1865 zat Lincoln in het Ford's Theatre in Washington, D.C., waar de komedie 'Our American Cousins' speelde, toen John Lincoln met een 44 kaliber-Derringer in het achterhoofd heeft geschoten. Hij sprong van het balkon en wist te vluchten. Op 26 april 1865 werd John, die in een brandende tabaksschuur in Port Royal zat, door sergeant Boston Corbett vermoord. Hij werd 26 jaar. In 1963 speelde jij in 'The cardinal', met Romy Schneider (Rosemarie Magdalena Albach-Retty), de dochter van de actrice Magda Schneider en de acteur Wolf Albach-Retty. Romy's dochter is de superknappe actrice Sarah Magdalena Biasini (21 juli 1977, Gassin) en haar zoon was David Haubenstock, die op 5 juli 1981 op een metalen punt van een hek gespietst is en 14 jaar werd. Romy ging veel alcohol drinken en zij overleed op 29 mei 1982 in Parijs door een hartstilstand. Zij werd 43 jaar en zij is samen met David in de begraafplaats van Boissy-sans-Avoir begraven. Sarah schreef 'La beauté du ciel' over haar moeder.

In 1963 speelde jij ook in de tv-serie 'Ben Casey' en de hoofdrol in de tv-serie 'The Twilight Zone'. In 1964 speelde jij nog in 3 tv-series; 'The Great Adventure', 'The Greatest Show on Earth' en 'The Alfred Hitchkock Hour', met Patricia Cutts, die op 6 september 1974 in Londen zelfdoding pleegde met een overdosis barbituraten en alcohol. Zij werd 48 jaar. Na jouw laatste rol werkte jij als typiste en schreef jij enkele scripts, zoals 'The Mighty Dandelion'. Jij leed aan psychische klachten en een zware depressie. Op 18 februari 1978 pleegde jij zelfdoding in Manhattan door een overdosis slaappillen en kalmeringsmiddelen te nemen. Jij lag op de bank in jouw appartement en er lag een afscheidsbriefje op de piano. Jij werd 49 jaar en jij bent in de Saint Charles Cemetery in East Farmingdale begraven.

Op die begraafplaats zijn 4 gangsters en de zanger van Village People Glenn Michael Hughes begraven. Glenn overleed op 4 maart 2001 door longkanker en hij werd 50 jaar. Hij was de 'Leatherman' en hij is door Eric Anzalone vervangen. De acteur Raymond Sharkey is er ook begraven. Raymond overleed op 11 juni 1993 door HIV/Aids en hij werd 40 jaar. Hij was drugsverslaafd (heroïne, cocaïne, alcohol) en hij kreeg Aids via intraveneus drugsgebruik. Er zijn enkele vrouwen door hem met Aids besmet geraakt. Zijn dochter Cecelia Bonnie Sharkey heeft in 2015 de moeder van haar vriend Patricia Metropoulos met een honkbalknuppel vermoord. Cecelia was toen 26 jaar en Patricia werd 54 jaar. In november 2017 werd Cecelia krankzinnig verklaard en is zij in het Patton State Hospital opgenomen. Het pin-up model Bettie Page zat daar 10 jaar en had paranoïde schizofrenie. De actrice Mary Louise Gribble zat daar ook. Op haar 7-de pleegde haar vader zelfdoding. Mary kreeg na 2 abortussen op 2 oktober 1943 de dochter Carol Ann. Charlie Chaplin was de vader. Charlie was 52 en Mary was 21. Charlie gaf haar een contract en ze zou de hoofdrol in 'Shadow and Substance' mogen spelen. Hij ging zoveel mogelijk met haar naar bed en daarna dumpte hij haar, zei hij dat ze ongeschikt voor film was. Ze was al geestesziek en ze begon veel alcohol te drinken. Ze liep met blote voeten over straat en ze droeg babysandalen en een kinderring, terwijl ze 'This is magic' mompelde.

Maggie McNamara

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41