De geschilderde goudmijn van een Nieuw-Zeelandse karikaturist

(voor Gilbert Trevor Moffitt (1883 - 1931))

Jij bent geboren op 15 augustus 1936 in Gore, Nieuw-Zeeland. Jouw opa Michael Moffitt is op 22 september 1839 in Glanton, Engeland, geboren. Hij ging in 1861 op de Zealandia naar New Zealand, aangetrokken door de goudkoorts. Michael trouwde in 1872 met Alice Ida Williams, met wie hij 12 kinderen kreeg, waarvan jouw vader Gilbert, geboren in 1898, de jongste was. Zij woonden op 49 Leanington Street in Waikaia. De visser Michael overleed in 1909. Jouw vader Gilbert en zijn broers William, Percy en Clarence gingen tijdens de Eerste Wereldoorlog naar Europa om tegen de Duitsers te vechten. Clarence overleed door een mortier-ongeluk in Engeland, terwijl hij op het punt stond om naar New Zealand terug te keren. Alice overleed in 1925, waarna jouw vader het huis erfde. Jouw vader werkte enkele jaren in de goudmijn King Salomon, totdat hij een armongeluk kreeg en landarbeider werd. Hij verbouwde groenten en hij had fruitbomen. In 1933 trouwde jouw vader met Gladys Barclay en in 1934 werd jouw zus Avis geboren en in 1936 jij. De ouders van jouw moeder waren Tom en Annie Barclay, die een boerderij in Wendon hadden. Tom vertelde jou fantastische verhalen en hij was avontuurlijk.

In 1941 ging jij naar de Waikaia Primary School, waar jouw juf Helen McLeod was. Tom en Annie verkochten hun boerderij en zij gingen vier jaar in Waikaia wonen, wat belangrijk en vormend voor jou was. Daarna gingen zij naar Gore, zodat zij dichter bij het ziekenhuis woonden. Opa Tom leerde jou op forel vissen. Jij was goed bevriend met jouw nicht Joyce Cruickshank. Jouw beste schoolvriend was Joe Mutch. Joe's zus Betty begon later met haar man Lenox Allison een motel in Waikaia. Betty en jouw zus Avis verkochten gevangen konijnen. Op jouw 9-de was er thuis geen tekenpapier te vinden en tekende jij een paard op een schoenendoos en besloot jij kunstenaar te worden. Jij kreeg een jaar pianoles van Hazell McKechnie en daarna was je er zat van. Je speelde rugby zonder getraind te zijn. Je had een fors postuur van het goede eten. Jij verkocht jouw gevangen konijnen aan de Southland Frozen Meat Company en jij plukte kruisbessen voor de St George Jam Factory in Dunedin. Op school kreeg jij kunstlessen van Chas Miller. Van jouw 13-de tot jouw 18-de studeerde jij aan het Southland Technical College In Invercargill. Jullie verhuisden naar 52 Buller Street.

Jouw kunstleraar was Tom Hugh Jenkins en later Roy Dickison, die hoofd van de kunstafdeling van de Otago Polytechnic werd. Jullie verhuisden naar 39 Banks Street, wat een aanzienlijke verbetering was. Opa Tom liet jou tijdens een vistocht Hokonui-whisky drinken en in 1955 ging jij naar de Canterbury College School of Art. Samen met vier andere studenten woonde jij bij Mrs Roberts aan de Bishop Street in St Albans. Jij feestte bij jouw medestudenten op 22 Armagh Street. Na een jaar ging jij bij John Coley op 22 Armagh Street wonen. Jij zat 3 maanden in het leger. De Duitse expressionist Rudi Coley moedigde jou aan. Colin Lovell-Smith was het hoofd van de kunstschool. Jouw medestudente Winifred Maona was jouw naaktmodel en jouw schilderij van haar droeg bij aan jouw slagen. Je won er ook de Rosa Sawtell Life Painting Prize mee. Jouw ouders hebben dat bijzondere schilderij verbrand, samen met wat ze nog meer afkeurden. Jij ging vervolgens naar het Auckland Teachers' Training College en jij exposeerde in de Auckland City Art Gallery. In 1959 was jij klaar met de kunstschool en werd jij leraar aan het Southland Technical College op 234 Regent Street in Invercargill. Jij trouwde in augustus 1961 in een Presbyteraanse kerk in Christchurch met Alison Hamilton, kunstlerares op de Timaru Girls' High School. In een kerk, al was je atheïst.

Jij werd leraar aan de Timaru Girls' High School, waar Nora Dickie de prettige hoofdlerares was. Op 2 december 1962 werd jullie zoon Hagen geboren. Jij schilderde zo'n 90 goudzoekers en 13 James McKenzie's. James was een outlaw, schapendief en volksheld. John Coley was inmiddels kunstprofessor aan het Christchurch Teachers' College. Op 12 december 1964 werd jullie zoon Torun geboren. Opa Tom overleed eind 1965. In 1966 verhuisde je naar 74 Weston Road in St Albans en werd je leraar aan de Burnside High School. Alison was een zigeunerin qua artistieke, zelfgemaakte kleding. Zij was heel open en zij had/heeft een geweldige, vrije en aardige geest. Zij hield van iedereen en iedereen hield van haar. Jij leidde de grote kunstafdeling van de Burnside High School aan Greers Road in Christchurch. Op 11 maart 1973 overleed jouw moeder door een hersenbloeding en zij werd 63 jaar. Op 1 oktober 1978 overleed jouw vader, die 79 werd. In mei 1981 voltooide jij de 40 schilderijen over het leven van jouw vader. Alison had op haar 29-ste de diagnose ziekte van Hodgkin gekregen en zij overleed op 2 november 1981 in jullie huis op 74 Weston Road door kanker. Alison werd 41 jaar en jij hebt haar as volgens haar wens op haar zo geliefde Lake Clearwater verstrooid.

In 1987 werd jij door het Nederlandse multimiljonairsechtpaar Lex en Hannie van Hessen bezocht. Lex was/is de eigenaar van een wereldwijd bedrijf in worstennatuurdarmenvellen, in 1902 in Groningen opgericht door de Joodse Ludwig van Hessen. De vader van Lex, Paul, nam het stokje over en in 1945 nam Lex het stokje over. Lex en Hannie kochten bij jou in Christchurch 7 schilderijen uit de vader-serie. Jij schilderde jezelf zonder gezicht. Hannie zei: 'Alison was overleden, hij was helemaal leeg, hij was een zeer droevige man!'. En duidelijk een zware alcoholist. Lex en Hannie kochten ook de Stanley Graham Serie, al was die nog in wording. Het ging om 26 schilderijen. Stanley Graham was getrouwd met Dorothy McCoy, met wie hij een zoon en een dochter kreeg. Stanley kreeg schulden en hij begon zijn buren te bedreigen en misbruiken. Hij vermoordde 4 agenten, 2 Home Guard leden en een veldinstructeur voor de Canterbury-onderwijsraad. Op 21 oktober 1941 is Stanley nabij zijn huis in Hokitika door agent James D'Arcy Quirke vermoord. Stanley werd 40 jaar. Verder werd de Freezing Works serie door de Van Hessen's aangekocht. Jij bracht zelf een leeuwendeel voor hen naar Den Haag. Jij bezocht veel kunstmusea en jij miste Alison, met name in Parijs, omdat zij zoveel van Frankrijk hield. Jij overleed op 4 april zoo6 in Christchurch en jij werd 69 jaar.

Lex van Hessen en Hannie Visser zijn na 33 jaar gescheiden. Lex had wel vaker seksuele uitstapjes, maar aan de geraffineerde verleidster Tatjana Simic (9 juni 1963, Zagreb) bleef hij vast plakken. Tatjana wipt van miljonair naar miljonair en zo'n grote vis had ze nog niet eerder gevangen. Tatjana is beroemd geworden door die ene zin 'Buurman, wat doet u nu?', die zij als het filmpersonage Kees Flodder in de garage van buurman Neuteboom uitsprak. Die zin in combinatie met haar sex-appeal en flinke borstenpartij. Zij breidde haar sexsymboolimago uit door spiernaakt in diverse Playboy's te verschijnen. Zij is nu 58 jaar en Lex is 74 jaar en Hannie is 89 jaar. Lex en Tat woonden/wonen o.a. in de Frederikstraat in Den Haag, in Hôtel Hermitage aan SQ Beaumarchais in Monte Carlo, in Bali en Zuid-Amerika en op Hawaï. Het schijnt dat Tat haar moeder overal mee naartoe sleurt en dat Lex die er op de koop bij heeft gekregen. Voorin mijn exemplaar van 'Trevor Moffitt, a biography' uit 2006 van Chris Ronayne staat: 'mei 2007 Voor Sonja en John, in vriendschap, je Lex en Hannie van Hessen.'. Let op dat 'je', in een goed huwelijk schrijf je 'jullie'. Dat hij jouw schilderijen kocht, was natuurlijk puur een zakendeal van hem, want hij hoopt dat de financiële waarde gigantisch gaat stijgen. Voor de rest duikt de in een asociale nepwereld levende, oude, dronken Viagra-snoeperd met zijn luxe stoeipoes in gouden champagnebaden. Totdat Tatjana diegene op het schilderij 'When is He Coming to Bed' zal zijn... (-)

Gilbert Trevor Moffitt

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112