De liefdevolle brievenschrijfster van Château des Rochers-Sévigné

(voor Madame de Sévigné (1626 - 1696))

Jij bent geboren als Marie de Rabutin-Chantal op 5 februari 1626 in Hotel des Coulanges op 1bis, Place des Vosges in Parijs. Jouw vader was Celse-Bénigne de Rabutin, baron van Chantal, geboren in 1596 op Château de Bourbilly in Vic-de-Chassenay. Jouw moeder was Marie de Coulanges, geboren op 10 augustus 1603 in Parijs. Jouw ouders trouwden op 14 mei 1623. Op 22 juli 1927 werd jouw vader op Ile de Ré door de Engelsen vermoord, na 27 speerwonden werd hij door een kanonskogel geraakt. Hij werd 30 of 31 jaar. Op 21 augustus 1633 overleed jouw moeder in Parijs. Zij werd 30 jaar. Jouw oma van vaderskant was de heilige Jeanne-Françoise Frémyot, barones de Chantal, die samen met Sint Franciscus de Sales de Orde van de Visitatie van de Heilige Maria stichtte. Jij woonde tot jouw 11-de in Hotel Coulanges. Later woonde jij in Hôtel de Coulanges aan de Rue des Francs-Bourgeois, waar jij tot jouw huwelijk woonde.

Op 4 augustus 1644 trouwde jij in de Parijse kerk van Saint-Gervais met markies Henri de Sévigné, waardoor jij markiezin werd. Op 10 oktober 1646 werd jullie dochter Françoise Marguerite de Sévigné geboren. Op 12 maart 1648 werd jullie zoon Charles geboren, in het familiekasteel Château des Rochers-Sévigné nabij Vitré. Jij schreef daar later veel brieven aan jouw dochter. Françoise was een beeldschone hofballetdanseres en dankzij haar charmes en talenten kon jij aan het hof van de koning in Versailles verschijnen, tijdens een meerdaags feest, wat Moliére had georganiseerd. Rond jouw 40-ste werd jij door Claude Lefèbvre geportretteerd. Jij kijkt naar rechts en met jouw rechterhand maak jij een wegwijzend gebaar naar links. Opvallend zijn de dunne krullen op jouw voorhoofd en de vlinderstrik met kruisbroche tussen jouw aanbiddelijke, blanke, platgedrukte borsten. Een dunne hoofddoek, die op de kleur van jouw haar lijkt, heb jij met een topje in het midden van jouw laaghangende jurk gestoken, pal boven de vlinderstrik. Heel subtiel frivool.

Françoise trouwde op 27 januari 1669 met hertog/graaf/baron François Adhémar de Monteil de Grignan, waardoor zij gravin werd. Zij kregen samen 6 kinderen. Op 4 februari 1671 vertrok Francóise uit Parijs. Op 20 februari 1671 besloot je een brief aan haar met liefdevolle groeten: 'Maar zeg je altijd dat ik van jou hou, dat ik alleen aan jou denk, dat ik alleen bezig ben met wat jou raakt, dat jij de charme van mijn leven bent, dat niemand ooit zo geliefd is geweest als jij...'. Jij schreef haar ook als reactie op het trauma van de scheiding. Via het schrijven creëerde jij een echte wereld, waarin jij met jouw dochter werd herenigd. Jij was een christin, die bad en die het Jansenisme aanhing.

Jij was vaak 's avonds op bezoek bij hertog François de La Rochefoucauld en de schrijfster/salonnière/hofdame Madame Marie-Madeleine Pioche de La Vergne, Comtesse de La Fayette en hun genootschappen. In 1671 liet jij bij Château des Rochers-Sévigné een kapel voor jouw oom bouwen, abt Christophe de Coulanges, die zich over jou ontfermde, vooral nadat Henri overleed. Op 5 februari 1651 werd Henri tijdens een duel met François Amanieu, heer van Ambleville, ridder van Albret, voor de ogen van zijn maîtresse Madame de Gondran vermoord. Hij is in de Kerk van het klooster van de Visitatie van St Maria op 17, rue Saint-Antoine begraven. Hij werd 27 of 28 jaar. Madame de La Fayette publiceerde in 1678 haar meest beroemde roman 'La Princesse de Cleves', wat door jou is geïnspireerd. Zij was net als jou lid van de literaire kring van de romanschrijfster Madeleine de Scudéry, die een salon aan de Rue du Temple en de Rue de Beauce had. Jouw vriend, de schrijver Henri Louis Habert de Montmor, woonde op 79, rue du Temple, in Hôtel de Montmor. Madame de La Fayette was jouw beste vriendin, al verschilden jullie wel qua persoonlijkheden en connecties.

Jij was diep nederig en zeer bescheiden in jouw brieven en jij vond jezelf irrationeel en onbegrijpelijk, ook naar jezelf toe. Nadat jij in een theater 'Esther' had gezien, zei de koning tegen jou: 'Mevrouw, ik ben er zeker van dat u gelukkig bent geweest!'. Jij antwoordde: 'Sire, ik ben gecharmeerd, wat ik voel staat boven de woorden!'. Jij schreef jouw brieven vol variaties om de lezer niet te vervelen. Op 25 mei 1693 overleed Madame de La Fayette in Parijs. Zij werd 59 jaar en zij is in de Église Saint-Sulpice begraven. Jij overleed op 18 april 1696 in Château de Grignan door de griep of een longontsteking. Jij werd 70 jaar en jij bent in de Collegiale Kerk van Saint-Sauveur in Grignan begraven. Die kerk is tegen de kasteelmuur van Château de Grignan aangebouwd. Françoise overleed op 13 augustus 1705 in Marseille door de pokken en een beroerte. Zij werd 58 jaar. Charles overleed op 26 maart 1713 in Parijs, in het Seminarie Saint-Magloire op 82, rue Saint-Denis, een voormalig benedictijns klooster, gesticht rond 970. Hij werd 65 jaar. Zijn nicht Pauline de Simiane erfde al zijn bezittingen.

Van de 1120 brieven schreef jij er 764 voor Françoise. De brieven aan Françoise werden in 1725 en 1726 in de eerste drie edities gepubliceerd. Er stonden veel fouten in en het was belabberd uitgevoerd. Jouw kleindochter Pauline Adhémar de Monteil de Grignan, Marquise de Simiane, was er woedend over en zij liet Denis-Marius Perrin de origenele brieven snoeien en herbewerken, waarna de originele brieven werden vernietigd. Gelukkig had Amé-Nicolas de Bussy-Rabutin tussen 1714 en 1719 kopieën gemaakt, waarvan er in 1873 door de rechtenprofessor Charles Capmas bij een antiquair in Dijon 319 terug werden gevonden. Dus in opdracht van jouw kleindochter Pauline verschenen in 1734-1737 en 1754 jouw eerste, officiële brievenedities. Op 4 oktober 1857 is er een bronzen zitbeeld van jou onthuld. Het staat op de fontein van de Place Sévigné in Grignan en het is gemaakt door Louis Rochet (1813 - 1878), met in jouw rechterhand een schrijfveer en in de andere hand een brief.