Len, Han heeft in het geval van kleinzieligheid een overwinning behaald op zichzelf. Zijn bewering gaat denk ik verder dan je kunt vermoeden. De algemene menselijke kleinzieligheid kan, volgens mij, ook duiden op een depressie.

Wat beweert deze bewering eigenlijk? Ook na een poosje nadenken, kom ik er niet uit. Op welk type moeilijkheden duidt de schrijver in de eerste zin? Is kleinzieligheid inderdaad 'algemeen menselijk'? Dan lees ik na moeilijkheden plots over het begrip 'grote problemen'. Zijn deze weer van een andere categorie?

Bij nadere lezing bekruipt mij eerder het gevoel, dat mensen vaak juist helemaal niet willen tillen aan 'onbenulligheden met weinig betekenis'. Tja, wat is 'onbenullig'? Als een kleine sproeier in een machine verstopt zit, kan een immens gevaarte neerstorten of botsen. Soms hebben in het menselijk verkeer onbenulligheden wel degelijk betekenis.

Vooral als zij op achteloze wijze geuit, kwetsend blijken. Kortom, wat mij betreft is dit geen echte bewering. Jammer, want keer op keer voelt de lezer dat Han Messie het zeer goed bedoelt en het hart op de juiste plaats heeft. Maar bij het opschrijven kan zijn boodschap helaas wel eens geen doel treffen, althans voor mij.