Nederlands.nl: column: Laat me niet in de steek

Laat me niet in de steek

Een van de roemrijkste tv-tunes staat op naam van de westernserie ‘Rawhide’. Het effect zit hem in de ritmische stem van Frankie Laine, die de ongetemdheid als geen ander overbrengt en in zijn rauwe kreet, aan het eind van iedere ouverture. Je ziet de veedrijvers voor je. In de jaren zestig hoorde je Rawhide vaak op de radio en zijn herkenbare successen als Moonlight Gambler, Sixteen Tons, Granada, Jezebel. Niemand die in betrekkelijk korte tijd zoveel hitnoteringen had als Laine.

Zonder verder iets over hem te weten, gold Laine als mijn muziekheld van die tijd. Mijn overburen draaiden hem onophoudelijk. Voor mij verbeeldde hij een soundtrack uit Amerika, een mythisch personage, zoals Roy Rogers: een roze filmsterplaatje dat verpakt zat bij kauwgom. En nu, zoveel jaren later, lagen de vijf verzamel-cd’s die ik van hem heb te verstoffen. Totdat Jan Lunsing de film ‘High Noon’ op deze plaats noemde; dat riep verre herinneringen op.

Laat me niet in de steek, op onze trouwdag! De beruchte bandiet Miller keert terug naar ons provinciestadje en iedereen weigert te helpen. De basismelodie van ‘High Noon’ werd in de jaren vijftig en zestig overal meegeneuried. Voor ‘Do Not Forsake Me’, was de onverschrokken Frankie Laine de ideale vertolker. Tex Ritter’s filmversie lijkt een lief slaapkindjeslaap in vergelijking met Laine’s gepassioneerdheid: de crimineel zal hier met de trein van twaalf uur arriveren en, met getrokken revolver, naar de sheriff zoeken: ‘I must face the man who hates me’.

Frankie Laine heeft meer dan zeventig hits op de plaat gezet, zoals Answer Me, I Believe, Cool Water, Ghostriders In The Sky, Jezebel, Hey Joe, Jealousy, Moonlight Gambler, Mule Train, Save Your Sorrow, Sixteen Tons, That Lucky Old Sun, That’s My Desire. Aan zijn ‘Granada’, gecoverd van Bocelli tot Potts, is goed te horen hoezeer Laine er in slaagde aan ieder lied een origineel extra te geven.

De Laine-song waar ik, overigens, het meest van houd is het onbekende ‘There Must Be A Reason’: ‘er moet een reden zijn dat bergen zo groot zijn; het moet in de hemel gepland zijn’.