Voorstellingsvermogen
Er zijn zaken, waarbij ik me niks kan voorstellen, dan heb ik het niet over voorstellingen, maar over dingen die gebeuren, waar je geen grip op hebt, waar je niks aan kunt doen en waar je nog minder aandacht aan zou moeten besteden, maar die wel gebeuren. Er zijn zaken die de pers halen waarvan je denkt: is dit het vermelden waard? En dat zal dan wel, anders zou het niet vermeld worden, maar dat er onderwerpen zijn die te zinloos zijn om aandacht aan te geven, weet iedereen zo langzaamaan wel.
Er zijn zaken die me niet interesseren, maar ook dat heeft iedereen wel dat geeft niet want je hoeft niet zoveel interesse te hebben dat je overal over mee kunt praten, en toch: al kan ik me van bepaalde zaken niks voorstellen, al heb ik geen brede interesse al kan ik weinig grip hebben op bepaalde zaken, het voorstellingsvermogen wordt ver overtreden als we zien wat er allemaal aan nieuws binnenkomt en dat is een berg, dat kan ik je vertellen.
Je hoeft internet maar open te klikken om van de hele wereld de narigheid over je heen te laten komen, datzelfde geldt voor de televisie, op alle fronten worden de nieuwsbulletins over de mens heen gestrooid die dat allemaal mag signaleren, die dat op mag slaan in zijn eigen MB’tjs en die ermee mag doen (of laten) wat ie zelf wil.
Waar ik alleen met al mijn voorstellingsvermogen niet bij kan is, dat er omtrent de narigheid die plaatsvond in Haïti een gigantische operatie op touw werd gezet om geld in te zamelen om zodoende de mensen daar te helpen en bij te staan, dat er nieuws verschijnt waarin melding wordt gemaakt van het feit dat de mensen er bij bosjes sterven, waarschijnlijk tengevolge van verkeerd water en ik zeg waarschijnlijk omdat geen mens nog precies weet wat er aan de hand is.
Ik kan me er geen voorstelling van maken, als ik de kraan opendraai, onder de douche stap in de veronderstelling dat er gewoon net als altijd water uit de kraan komt, ik kan er niet bij met mijn volle verstand ( en dat heb ik best wel) dat er mensen sterven op de stoepen van het ziekenhuis, evenmin kan ik me voorstellen dat dit soort dingen in ons beschaafde Nederland zouden gebeuren. Je moet er al helemaal niet aan denken dat er hier in ons beschaafde land, zoiets simpels als water niet te krijgen zou zijn, je moet er al helemaal niet bij stilstaan dat in ons waterrijke landje ineens mensen op de stoep van het ziekenhuis zouden liggen en er vervolgens dood zouden gaan omdat er binnen niet alleen geen ruimte is, maar omdat er ook geen mensen zijn om aandacht aan je te besteden, je moet er niet aan denken en dat doe ik dan ook maar niet…want ik kan me er niks bij voorstellen, gelukkig maar.
We zijn rijk in dit land, omdat we de kraan open kunnen draaien, we zijn rijk in dit land omdat we niet doodgaan op de stoep van een ziekenhuis, we zijn rijk in dit land om vele redenen, al huist er hier en daar armoede, we zijn rijk. Alleen had ik het net over voorstellingsvermogen, en dat gaat mijn pet ver te boven, mijn voorstellingsvermogen doet het ineens niet meer als we praten, hardop of zacht fluisterend dat we dingen vervelend vinden, want dat laatste zeggen we natuurlijk niet hardop, en zo vind ik het oer vervelend als iemand weer in mijn mailbox zijn of haar gram wil halen door irritante berichtjes achter te laten, zo van die hatelijke mails, waarvan ik denk: waarom moet dat nou, waarom doet hij of zij dat nou, waarom kunnen mensen niet op een normale manier met elkaar omgaan en gewoon iedereen in waarde laten, zou dat nou de voorstelling Vervelen zijn?
Ik heb er geen grip op, maar ook gaat het mijn voorstellingsvermogen ver te buiten. Heeft U dat ook? Heeft U dan voor deze kleine ergernis een oplossing, behalve me er niet aan storen, want dat scenario heb ik al gehad.
casema.nlGeplaatst in de categorie: maatschappij
Voorstelling
300
Geef je reactie op deze inzending: