Oh nee, natuurlijk waren het geen vakantie-uren die opgenomen moesten worden, het waren gewone werkuren die ervoor genomen werden. Wel in het weekend natuurlijk want dan krijg je 200% uitbetaald, dat werkt zo als je voor een baas werkt immers…vakantie-werk- landgoed-vergadering uren, die moeten ze nog uitvinden als er gedeclareerd moet worden. Het is eigenlijk te bar en te bizar voor woorden dat: als mensen waarop gestemd is, niet samen uit een situatie kunnen komen dat er een weekendje…

Minister Sigrid Kaag trekt tijdens het Tweede Kamerdebat gisteren over de evacuaties uit Afghanistan het boetekleed aan. Ze gaat diep door het stof, maar weigert het begrip ‘falen’ te hanteren. De premier spreekt daarbij over ‘spijt’ en gebruikt herhaaldelijk de term ‘verschrikkelijk’. Je denkt te zien hoe gemakkelijk deze teksten er weer bij hem uit rollen. Ook al zal hij dit inhoudelijk zeker menen. Kaag, soms verwantschap tonend met Juffrouw Ooievaar uit de Fabeltjeskrant, vangt…

Die ene seconde waarop je in de lucht hangt in totale verbijstering is onbetaalbaar. Het haalt je uit je comfortzone, je wandelroutine, even weet je niet wat je gebeurt, totdat je keihard op het trottoir klapt. Gevoelens van schaamte afgewisseld met ongeloof en diepe pijn, doen je snakken naar adem, het voelt alsof je pootje bent gelicht. Maar door wie? En waarom? Even blijf je zo liggen, je zou wel willen opveren, maar het gaat niet. Je hoort jezelf kreunen. Daar lig je dan, overgeleverd aan…

In tegenstelling tot de uitbundig in beeld gebrachte waterlanders van Tom Coronel (sport=emotie, echte mannen huilen ook) bleven mijn traanklieren gisteren droog. Zoals ook de totale euforie die zich in Zandvoort meester had gemaakt van tribunes, directie, Koningshuis en verslaggevers, aan mij voorbij ging.
Zoals ook het kippenvel bij de vertolking van het volkslied door Davina Michelle in coureurspak mijn armen ongemoeid liet. Beetje schor, overdreven traag en een gespeeld snikje. Geef mij…

Dit is een interview met de Noorse krant ‘Firda’ in Sogn of fjordane in Noorwegen (19 augustus 2021).Ik vertaalde de tekst uit het Nynorsk.
Ze kennen Noors: Ze hebben zich ook de tijd genomen om de taal te leren. Hij volgde een cursus Noors met behulp van cd’s. Zij leerde Noors met Duolingo, een app om talen te leren. Daarnaast lezen ze Noorse literatuur. Trygve Gulbransen met de trilogie ‘Het Geslacht Bjørndal’ en Knut Hamsun met ‘Hoe het groeide’ behoren tot hun favorieten.
De…

Twee virussen waren er rond op de afdeling van mijn moeder in het verpleeghuis. Mijn moeder was gisteren jarig. Ik aarzel, maar reis af. Als ik aankom mag ik geen gebruik maken van de Brasserie. Of ik de kortste weg naar de uitgang wil nemen, na afloop van mijn bezoek. Er hangt een foto van mijn moeder op de afdeling, ze draagt een Hawaii bloemenkrans, haar lachende gezicht boven een doos met gebak. 'Gelukkig', denk ik. „Je hebt bezoek”, zegt de verzorgster tegen mijn moeder die met haar…

Nederland is een opvangland van de eerste orde en dat siert natuurlijk echt wel. Dat is een heel nobel streven om zoveel mogelijk vluchtelingen en evacuees naar ons kleine landje te willen halen. Dat gedeelte snap ik heel goed, zeker als je de beelden op tv ziet, maar ik heb er een kanttekening bij en die is: ons land wordt overspoeld door mensen die een asiel aanvragen, ons land wordt overspoeld door mensen die hier een verblijfsstatus willen hebben en dat terwijl er een gigantische krapte is…

„Goedemiddag dames, lekker aan het tippelen?” Vet Brabants accent, elleboog uit autoraampje. De vrouwen, duidelijk overvallen, lopen enkele meters voor me uit. 'Tippelen', het woord draagt de leeftijd van de gebruiker al in zich. Het blijft stil, dan lachen ze. De man rijdt stapvoets naast hen, grijnst zelfgenoegzaam.
Korte, geruite mouw, net als de vrouwen, van middelbare leeftijd. Langzaam maakt hij vaart, tuurt in zijn achteruitkijkspiegel voor het effect. Als een kind dat iets stouts…

Ik kom nog uit de tijd dat mijn moeder besmuikt met haar linker op haar rechterhand tikte als ze het had over de verre neef die werd verdacht van homoseksuele betrekkingen.
‘Dat is er zo eentje’ en ‘die is van de club’ waren gevleugelde gezegdes, begeleid door haar mimiek, die zowel afkeer als gêne uitdrukte.
Over welke club ze het had was mij een raadsel. In ieder geval niet mijn voetbalcub.
Tijdens de wedstrijden van pupillen 4 waarin ik schitterde als hangende spits, had ik neef…

‘Heel veel van onze pensionado's hebben het zo slecht nog niet. Want dit is maar het topje van de ijsberg. Goed pensioen, eigen huis, veel te grote auto's, dito caravans, movers, allemaal een elektrische fiets en 24 uur per dag vrije tijd’, schrijft Heleen Bervoets in reactie op de gisteravond uitgezonden aflevering van sloom televisie: ‘We zijn er bijna’ van Omroep Max. Was in vorige buitenlandse reizen van de club ouderen nog wel eens een mankement te zien in de vorm van een oudere of…