Witte- Goud- Kerst

23 december is het alweer, ons land ligt bedekt met een prachtige witte laag, oke, niet overal spierwit maar de bomen en weilanden zijn toch maar mooi een heleboel kiekjes waard. Het is een prachtig gezicht alle troep die eronder ligt, is niet te zien, overal is hetzelfde mooie plaatje zichtbaar van dat witte goud, zou ik bijna zeggen, althans bijna, nee ik laat ‘bijna’ eraf want het blijft een mooi gezicht. En nou weet ik best wel dat er zo langzamerhand erg veel nadelen kleven aan dat witte goud, want er wordt wat afgemopperd op datzelfde witte goud, het is glad, het wordt vies het is lastig, het is gevaarlijk het is, tja wat is er eigenlijk niet om negatief te doen over dat witte goud? Botbreuken in de EHBO, mensen die de deur niet uitkunnen of durven, omdat ze bang zijn te vallen, mensen die mopperen als ze weer het straatje schoon moeten vegen, mensen die klagen maar ach: mensen moeten wat te mopperen hebben anders zou het allemaal ook niet goed zijn.

De kinderen hebben vakantie, die genieten volop van het witte goud, vooropgesteld dat ze naar buiten gaan om te spelen en los te branden zijn van de kachel en de computer, want tja, de sneeuw is natuurlijk wel koud, je wordt er nat van en dat het gezond is, tja dat vergeten we maar even voor het gemak.
Toch zijn er ook genoeg mensen die genieten van het witte goud, die plakken de latten onder en gaan langlaufen of skiën tenslotte hoef je niet speciaal daarvoor een eind weg te gaan, nee het ligt voor de deur dus mooier kan het niet. Er zijn gelukkig ook genoeg kinderen die wel genieten van het witte goud, maar als ik zo naar het journaal kijk en luister naar een journalist die voorbijgangers vraagt of het witte goud er nu lang genoeg ligt, is het antwoord duidelijk: het mag wel een keer voorbij zijn, het is teveel!
Jawel u hoort het goed: teveel aan wit goud, toch wel bijzonder dat we eindelijk een keer kunnen klagen over iets wat we teveel krijgen, heel bijzonder want het merendeel van de bevolking vindt altijd dat we overal op worden gekort en nou krijgen we een keer veel wit goud en nou is het weer niet goed!

Raar volk zijn we eigenlijk, toch?
Het is bijna kerstmis, en zoals het er nu uitziet, krijgen we ook nog een wit gouden kerst en natuurlijk is het soms lastig, zoals zoveel dingen lastig zijn, denk maar aan de stakingen van de post, niet echt iets om blij van te worden, denk dan aan de staking bij AH, die net op tijd werd afgebroken omdat ze er te weinig verdienden, maar de baas van de grutter had een pasklare oplossing, dus ook dat is van de baan. Wat te denken van de mensen die vast van plan waren om op vakantie te gaan en derhalve vastzaten op de luchthaven, en dan ook nog als klap op de vuurpijl: nee het is nog geen oudjaar, de mensen die wacht problemen hebben met de trein en de bus. Het is allemaal kommer en kwel, want ik moet de eerste nog tegenkomen, als die tenminste over het witte goud naar me toe durft te komen, die lacht en dan pas praat over het witte goud, nee we zijn op het mopperige af.

De boodschappen voor de kerst moeten worden gedaan, geen pretje met wit goud op straat, de vuilnismannen kunnen er niet door om vuil op te halen logisch natuurlijk en zo kan ik nog wel even doorgaan, het is een prachtig mooi fenomeen, Nederland in de sneeuw, wit goud als een deken, over ons mooie landje, maar het zou veel gemoederen sussen als dat witte goud zou oplossen, alleen wil ik wel even kwijt: bij die mensen hoor ik niet! Het witte goud mag van mij blijven liggen, al is het wel eens lastig. Zalig Wit Kerstfeest en hou alles heel!

Sneeuw en Kerst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 4 stemmen 258