De moeizame inburgering

Ingeburgerd en wel?

Wanneer de dames van een drogisterij keten aan de kassa staan, de rij langzaam langer wordt, blijkt dit vooral te komen doordat een dame van buitenlandse afkomst niet in staat is de boodschappen af te rekenen, oftewel, ze heeft niet genoeg geld bij zich. De boodschappen blijven even staan, de rij groeit en de vrouw in kwestie is even naar buiten om haar zoon (of kleinzoon) naar binnen te roepen, omdat ze er met het personeel van de winkel niet uitkomt.

Een van de personeelsleden loopt vervolgens achter de vrouw aan om te zien waarom het alarm afgaat van die irritante poortjes, maar de dame in kwestie komt intussen naar binnen met in haar kielzog een klein jochie van een jaar of negen. De jongen blijft bij de kassa staan, waarachter de rij zich nog verder en verder af laat meten. De vrouw brabbelt in een voor de omgeving onherkenbare taal naar de jongen, die op zijn beurt de vrouw in kwestie probeert af te kopen, zo van: ik wil een mars en een snickers, anders doe ik niks. We verstaan niets van dit onderhoud, maar de gezichten spreken boekdelen.

Een kassa verder, waar de mensen alsnog worden geholpen, loopt de lange rij langzaam maar zeker tot het nulpunt en ik kom in gesprek met een wachtende naast mij, vanzelf komt het op inburgering, de taal spreken en wat dies meer zij. Jammer toch dat niet iedereen in staat is iets op te steken van de dingen die mensen in ons mooie land kunnen leren, als ze hier eenmaal gesetteld zijn, jammer dat met name de ouderen terug moeten vallen op de jeugd om zodoende de boodschappen in huis te halen en wanneer mijn bedachte scenario klopt, dan is jong geleerd, oud gedaan, want de jongen in kwestie heeft in elk geval voor elkaar dat zijn zakken gevuld zijn met snoep, omdat anders moeder (ik denk eerder zijn Oma) zonder de boodschappen de winkel uit was gegaan.

Zit dit gedrag er nou al zo vroeg in of zie ik het allemaal wat somber? Geen idee, maar feit is: dat de rest van de wachtende mensen allemaal dezelfde mening hadden en die dame? Die konden we niks vragen, want zij verstond geen letter Nederlands. Zo jammer!

Schrijver: An Terlouw, 28 december 2010

an.terlouwcasema.nl

Inburgering Nederlan Nederlands

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 247