Moerdijkbrand

De enorme brand in de Moerdijk staat voorlopig weer volop in het nieuws, net als alle andere rampen die er gebeurden de afgelopen jaren. Nog nooit zoiets gezien, hoorde je regelmatig, nog nooit zoiets meegemaakt, een veelgehoorde kreet en dan de opmerkingen van de mensen die aan het hoofd staan van de gehele operatie, nee dan bedoel in niet de brandweermannen en de politiemensen die er waren, nee ik bedoel die mannen die er een persconferentie over gaven, die met een stelligheid van heb ik jou daar nu al kunnen en konden zeggen, dat men zich niet ongerust hoefde te maken, dat er geen nare dingen uit de lucht naar beneden zouden vallen en dat het roet, wat door de regen naar de grond viel, ach dat stelde niet zoveel voor.

Toch fijn dat je die zekerheid krijgt, toch fijn dat mensen zo snel na een ramp wel weten te vertellen dat er ‘niks aan de hand is’, dat het niet schadelijk is, maar dat diezelfde stem vertelt dat het misschien wel handig is om geen groenten uit eigen tuin te eten. Hoezo? Het is toch veilig, er is toch niks aan de hand? Maar misschien is voorkomen beter dan, tja niet dan blussen in dit geval, want daar zijn de brandweermensen nog steeds mee bezig, maar voorkomen is beter dan, tja dan eten vanuit je tuintje lijkt het.

Dus dat doen we maar beter niet. De enorme brand, die menigeen aan de buis kluisterde die opschrokken van de paddenstoelen van vuur die de lucht inschoten, die trokken natuurlijk ook mensen die gingen kijken, de zogenaamde nieuwsgierigen, die koste wat kost, moesten kijken naar dat enorme inferno.

En nou wil ik geen zwartkijkster zijn, want dat ben ik gewoonlijk ook niet, maar ik vraag me wel af, als er nou toch nare dingen achteraan komen, als nu toch blijkt dat die mensen van de persconferentie ongelijk hebben, als nu toch zou blijken dat er wel degelijk gevolgen aan vast zitten die we nu nog niet kunnen overzien, hoe blij zijn we dan nog met het gegeven, dat men is gaan kijken, hoe spannend is het dan nog, dat we alles van dichtbij hebben kunnen zien, hoe boeiend vinden we dan dat inferno nog?

De roetdeeltjes trokken en trekken over grote delen van het land, aan de Zuid Holland kant, en God weet hoever de zaak nog verder vliegt, maar het kan geen kwaad, dat vertelde men al, het kan helemaal geen kwaad dat er in de sloten een kleur water naar boven komt, die je normaal met een beetje verbeelding alleen maar in tekenfilms ziet, mensen spraken over branderige ogen, en een nare droge mond, tja als je dat een normaal gevoel vindt, dan zal het wel gewoon zijn, maar ik heb gewoonlijk geen branderige ogen, en nog minder een droge mond, maar neen, het ligt niet aan de zooi die de lucht is ingegaan.

Maar weet je: als ik door mijn huisarts naar het lab wordt gestuurd om mijn bloed te laten onderzoeken, dan duurt die uitslag in het gunstigste geval een dag of drie, vier, vijf, net naar gelang er dingen moeten worden uitgezocht. Dan is het toch wel heel frappant, dat die geleerde heren weten te vertellen, na nog geen dag na dat immense inferno, dat er geen schadelijke stoffen zijn vrijgekomen en sterker nog: dat het wederom geen gevaar oplevert voor de volksgezondheid.

Wie is hierdoor nou gerustgesteld? Ik in elk geval niet, want gif is gif en brand is brand, en dit inferno kan nooit zonder gevolgen zijn, wie dat gelooft, speelt voor struisvogel!

Schrijver: An Terlouw, 6 januari 2011

an.terlouwcasema.nl

Brand

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 8 stemmen 245