Meisjes met topspin

Prettig nieuws uit het land van bat, net en pingpongtafel. Girl-power neemt zondag het heft in handen. In de Eindhovense indoor-hal wordt een vrolijke reddingsboei te water gelaten. Tegen het saaie decor van het nationale tafeltenniskampioenschap zal het een jongemeidenkolk zijn die de klok slaat.

Pingpong rekent zich tot de She-sporten, zo luidt het opeens. Om deze vondst te onderstrepen, en vermoedelijk als gevolg van de recente ontdekking van een ladies underwear-adverteerder (en mogelijk kledingsponsor), trekt de complete sportbeha-brigade naar de lichtstad. Zondagochtend gaat het gebeuren, met autobussen vol opgewonden meiden uit het hele land, clinics, flyers, „op de foto met...“ en vooral Ontmoetingen, Begroetingen en Handtekeningen.

Men verwachtte dat er, ook dit weekend van het traditionele, jaarlijkse, super-obligate NK-„hoogtepunt“, weer niets anders op zou zitten dan beklag doen over hoe flets en miezerig de kleurloze bondsvlag bij de ingang van het Eindhovense indoorcentrum hangt te treuren. Veel te lang heeft tafeltennis geprobeerd om de nare nalatenschap van pingpong-inferioriteit van zich af te schudden. Bestuurders waren daarom apetrots toen de olympische verheffing (Seoul, 1988) werkelijkheid werd. Helaas gaat het imago nu weer snel bergafwaarts. De opvatting van „het is maar een spelletje“ verlamt de huidige gezapige bouwval die steunt op de vraagtekens van Linda Creemers, Britt Eerland en Li Jie, terwijl Li Jiao de aankondiging van haar pensioen alsmaar uitstelt. Om maar niet te spreken over de situatie bij de mannen. Bij hen zoeken we ieder seizoen langer naar zeldzame lichtpuntjes.

Nu is de hoop van de armlastigheid gevestigd op meisjes met topspin.

Het ontbreekt aan medicijnen tegen verdere neergang. Alles gaat ten koste van de indruk van een schijn-organisatie met uitverkoop-stunts. Men is niet meer kieskeurig om leden te werven onder studerende Chinezen, disloyale deelnemers aan bedrijfscompetities, pubermeisjes en sportbeperkten. De achterban weet niet wat een waterhoofd aan full-time equivalents is ingeschakeld om eenmalig prijs te schieten op een appetijtelijk doelgroepje. Wie zijn de zombies die dat anoniem bepalen? Volgens NSF-gegevens gebruiken sportbonden clustervorming en kennisdeling, en zo zouden er 25 personen bij een „Federatie van Bureau-Organisaties“ werken, waarvan vijftien (sic) voor tafeltennisaangelegenheden. Op basis van 28.000 aangesloten tafeltennissers vertegenwoordigen zij de bond met de topzwaarste hofhouding. Verontrustend is dat geheimzinnig wordt gedaan over wie er wat doet en wie er intern faalt. Ik meende dat ik de SST-dossiers op orde had, maar de in kaart gebrachte apparatsjiks, dubbelgangers, flex-ers, zzp-ers en anderen moeten nog even op mijn openbare kritiek wachten.

Geloven we de aanwijzingen, dan moeten we cluster-Silverdome zien als boekingskantoor annex inkoopmagazijn met kennisfaciliteiten. De Neptunus-drietand zou al pleisters, plakband, visa-aanvragen en treinboekingen met korting hebben aangeschaft. Welke uurtje-factuurtje-deskundige heeft dit bedacht? De schermers, squashers en pingpongers lijken sprekend op de TV-kakmadam die voor haar leeftijdgenote ten eigen voordele een dubbele hoeveelheid inkopen tegen halve betaling doet. Wie werkt er samen en wie profiteert er van kennis?

Het zal het kwetterende She-segment op 4 maart een zorg zijn

(wordt vervolgd)

topspin Sport Tafelt Sport Tafeltennis

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 11 stemmen 263