Ezel
Geen os en ezel. Geen Wijzen uit het Oosten. Wel een klare tijding uit Rome. Kindervriend Benedictina: “Er waren geen dieren aanwezig bij de geboorte van Jezus”. Dat schrijft hij in het derde en laatste deel van zijn biografie “Jezus van Nazareth - de jonge jaren”. Een analyse met als titel “Getraumatiseerde jongetjes door de eeuwen heen”, had meer heisa veroorzaakt. Over de onbevlekte ontvangenis van de maagd Maria hoeft geen scepsis te bestaan, schrijft de Paus. Expert Petrus II heeft nog nooit een vrouw bezwangerd maar ferme uitspraken over eicel en zaad zijn zo vreemd niet. Mevrouw leest voor uit eigen werk en dan is het spijkerhard zo. Het geboortebezoek door de Wijzen uit het Oosten wordt door het Moederkerk-opperhoofd ook naar het rijk der fabelen verwezen.
In de Lage Landen zijn rooms-katholieken een uitstervend ras. Het Wereld Natuurfonds kijkt terecht de andere kant op. Ontkerkelijking trok al diepe sporen en het kindermisbruik deed de laatste beminde gelovigen vluchten uit Heilige Mis en biechtstoel. Snelle (reclame)-beeldtaal op tv en in openbare ruimte bepaalt het visuele aanbod. Beelden van heiligen waarvoor devoot een kaarsje kan worden aangestoken spreekt ADHD-jeugd anno 2012 niet meer zo aan. Basilieken, groot en klein, veranderen in peperdure appartementen en op rommelmarkten blijkt Maria tientallen zussen te hebben. Het overige uit de kerkinrichting gaat ook grif van de hand.
Dat de os nu onder de rode loper wordt geveegd is glashelder. Een os is het gecastreerd exemplaar van een stier. Wanneer je het kardinalenbestand beschouwt dringt zich maar een gedachte aan je op: ook ontmand! Essentiële lichaamsdelen met scalpel weggesneden waardoor curieuze onzijdigheid ontstaat. Vleesch noch visch. Door castratie werd het mogelijk de grote arbeidskracht van de os voor menselijke doeleinden te gebruiken. De dieren kregen er een goedmoediger karakter door, waardoor zij beter als werkdier te gebruiken waren. Kortom; de gemiddelde kardinaal. Honderdtwintig van deze ‘mannen’ ogen niet fraai op een immens plein. Eerste stap richting uitgang: doodverklaring van de os in het kerstverhaal.
De reputatie van ezels is dat zij eigenzinnige dieren zijn. Heeft vooral te maken met hun bijzondere intelligentie en voorzichtigheid. Ezels zijn in tegenstelling tot paarden geen vluchtdieren. Hun herkomst uit bergachtige omgevingen maakt dat zij bij gevaar compleet verstarren. Stress zal dan hun halsstarrigheid vergroten. Is eenmaal hun vertrouwen gewonnen, dan tonen zij hun vriendelijke en volgzame aard. De gelijkenis met onze 120 vrienden is treffend. Dat wordt in het Vaticaan erg op prijs gesteld. Nu kan de Opperherder met elk zijner kardinalen geen affectieve relatie op touw zetten. Optredende slimheid en eigengereidheid zijn dan voor Petrus II een doodzonde. Tweede stap: exit ezels uit de stal.
Blijven over de Drie Wijzen uit het Oosten. Galoppeerden per kameel achter een ster aan om Jezus te vinden. De Kerkvorst heeft de schurft aan ze. Eén is iets, twee is een paar, maar drie is een groep. Groepsprocessen leiden tot reuring. Onze Heiligheid is liever in zijn eentje onfeilbaar. De Bisschop van Rome houdt alleen van grote groepen in volledige adoratie op het Sint Pietersplein of op uitgestrekte vlakten tijdens een buitenlandse voetreis. Onder het motto: elk dubbeltje nooit drie keer omdraaien. Derde actie van Joseph Rat.: “Ik kon zo 1, 2, 3 niks beters verzinnen, de Drie Wijzen gaan in de vuilstort. Misschien kan de Zwitserse Garde via het tweede raam rechts Papa van de bovenste verdieping werpen. Alleen een wonder kan hem dan redden. Dat gaat natuurlijk niet gebeuren.
De tuincentra zijn winter- en kerstklaar. Niet alleen de kerk draait je een poot uit ook Intratuin en consorten. Al jaren immens populair: het kerstkot. Gelukkig weet geen enkele consument dat de kraamkamer vanaf nu bevolkt hoort te zijn door drie armoedige figuren. Gynaecoloog Jozef, uitgepufte Maria en een kersverse wereldburger. De traditionele stal op het Sint-Pietersplein wordt nu bekostigd door Italiaanse regio. De Heilige Stoel is platzak. Troostrijk is dat de grote Kindervriend tot zijn aanstaande hemelvaart nog wel de rol van ezel op zich neemt. Iaaaaahhh...
www.clabamsk.blogspot.com
gmail.comGeplaatst in de categorie: humor
Paus
208
Geef je reactie op deze inzending:
Toch zou het juist in deze overdreven, jachtige tijden een zegen zijn als jongeren wel de rust vinden om nog eens een kaarsje aan te steken, want de huidige maatschappij is met al die onmenselijke snelheden inhumaan ontspoord. Soms is het ouderwetse ongekende wijsheid. Alles wat waarlijk menselijk contact tegenwerkt, is godgeklaagd en vaak een moderne manier van camouflage- en vluchtgedrag, wat de zielgroei ernstig belemmert.
Prachtig hoe je de ezelverdwijning met de affectieloze kardinalen vergelijkt! Je laatste zin is zeer gewiekst en humoristisch.