Zadel
De meeste mannen houden van borsten. Van grote borsten. Van hele grote borsten. Daarom koesteren ze warme gevoelens voor Fries stamboekvee. Tegen een groene achtergrond is een koppel koeien (zwart-wit) en koeien (wit-bruin) een prachtig schouwspel. Zinnenprikkelend, vooral bij ondergaande zon. Om de prachtige beesten uit de wind te houden en te beschermen tegen vervelende weersinvloeden bouwen we ligstallen. Het jaar rond onderdak, van alle gemakken voorzien, op tijd een natje, op tijd een droogje. Een gekorte bejaarde doet er een moord voor.
Wanneer mevrouw Koei tochtig oogt, wordt er geïnsemineerd waarbij elke stier het nakijken heeft. De man met het rietje tot aan zijn schoudergewricht in het beest welk dromerig in de verte staart. Daarna geen lastige koter-kalveren in de buurt en toch bijna het hele jaar borststuwing. Aan het eind van de levenscyclus, 5 à 6 jaar, een vreedzame euthanasie. Het lichaam, na soms een melkproductie van 100.000 liter, ter beschikking van de consument. Geen weiland gezien, geen vent lief gehad, geen kind gekoesterd. Wat wenst mevrouw zich nog meer. “Rund, het meest veelzijdige stukje vlees, rund!”
Koeien met een zadel zijn ook binnen de ligbox een zeldzaam verschijnsel. Voor Anky van Grunsven is een Olympische dressuur per koe daarom lastig. Op zoek naar een alternatief bleken ooit Bonfire en Salinero te koop. Geen koeien maar heuse edele paarden. Met karakter maar zonder flinke borsten en het vertrouwde vlekpatroon. Wel prettig leerbaar in de zandbak. Voor een gouden medaille laat je het paard de vreemdste capriolen uithalen. Op een hoefijzer hinkend door de piste is wel het fraaiste staaltje.
Kwestie van de koe bij de horens vatten voordat je het paard achter de wagen spant. Voor ex-koningin en vaderland. Nood breekt wetten! In tegenstelling tot de koe is het dus prima zitten op een paard. Wanneer je het de sporen geeft wil het stapvoets, in draf of galop best de manege met je door. Met een TomTom op zak lonkt de buitenwereld. “Voel je vrij in bos of hei!” Langs de vloedlijn tegen de konten van Beatrix en haar paard aankijken schijnt de natte droom van elke paardenvriend (m/v) te zijn.
Paarden worden niet in leven gehouden voor hun melk en vlees. Je moet je zadel simpelweg ergens kwijt. Tot ergernis van een leger kwakzalvers: “Paardenmelk, bron van nieuwe levenskracht. Het drinken van paardenmelk is goed voor mensen met psoriasis en eczeem!” In combinatie met een geurende douchegel met toevoeging van echte paardenzuivel voelt je huid weer aan als een koeienuier. Paardenmelk wordt aangeraden bij problemen met de stofwisseling, bij onregelmatige stoelgang, huidproblemen, een te hoog cholesterolgehalte, stijve gewrichten, kanker en menopauzeklachten. “Nooit gezeik met paardenmelk binnen handbereik!”
Het vlees is tenslotte zwak. Na zijn acrobatesk bestaan verhuist de aaibare viervoeter naar “Paardenrusthuis ’t Was”. Beetje uitrusten, beetje van het pensioen genieten. Na afbouwen rustig inslapen. Voor elke Black Beauty valt eens het doek. Een paard is tenslotte geen koei. Alleen recreatiebeestjes, die niet meer economisch rendabel zijn, gaan op transport voor de slacht. Ingevoerd gefokt goedkoop paard wordt nu grootschalig vermengd met peperduur rund. Het ingrediëntenetiket vermeldt daarover niets. Trekken aan een waardevol dood paard: “Je bent geen rund als je met paardenvlees stunt!”
Zie ook: http://www.clabamsk.blogspot.nl
Schrijver: clabamsk, 20 februari 2013
gmail.comGeplaatst in de categorie: humor
paardenvlees
145
Geef je reactie op deze inzending: