Nederland Schoon

Het was donderdagavond 7 maart. Ik besloot te bellen met Don Corveleijn van de Werkgroep Leefklimaat Zevenaar. Ik had zojuist twee artikelen gelezen over de aankomende Week van Nederland Schoon. Ik voelde een enorme drang om in beweging te komen. Als fervent wandelaar in de natuur erger ik me namelijk al jaren aan afval dat op de grond ligt. Een boeiend telefoongesprek volgde. Toen ik hem vroeg wat ik zou kunnen doen, gaf hij aan dat ik welkom ben op de Nationale dag van Nederland Schoon.
Ik ontmoette afgelopen zaterdag een groepje enthousiastelingen die je helaas op de vingers van twee handen kon tellen. Regen nodigt mensen niet uit buiten de handen uit de mouwen te steken. Vol goede moed begonnen Don, Dinand en ik aan ons rondje over de straat De Methen in Zevenaar. De politici liepen bewust de meest vervuilde route over de Fergusonbrug.
Al snel heb ik tegenstrijdige gevoelens. Aan de ene kant ben ik weer net zo gedreven als toen ik kind was, op jacht naar afval voor Holle Bolle Gijs in de Efteling.
Aan de andere kant heb ik nooit beseft dat het zo erg was. Regelmatig flitsen de YouTube filmpjes voorbij van dode dieren met twintig soorten plastic in hun maag. Ik kom er al snel achter dat het belangrijker is de weinige mensen op straat te laten zien wat we doen dan het daadwerkelijke opruimen van zwerfvuil. Het gaat er veel meer om de mensen bewust te maken. We krijgen leuke positieve reacties, al heeft iedereen natuurlijk verplichtingen als ik ze ook zo’n lelijk geel hesje van Nederland Schoon aanbied. Natuurlijk kom ik ook een bekende tegen die vraagt of ik een taakstraf heb gekregen. Dat hoort erbij.

Bij de vijver van kinderboerderij Rosorum verbaas ik me voor het eerst goed. Ik vind er drie verfbussen. Vlakbij de ingang van de wijk De Methen kan ik mijn ogen niet geloven. Don loopt demonstratief over het fietspad met een frituurpan aan een stroomkabel alsof hij een hond uitlaat. Een paar tellen later loopt hij met een tweede ‘hond’ met in zijn andere hand een plastic schoonmaakmop. Het lag er allemaal gewoon in de struiken. Vlakbij het spoor komen we bij bosjes waar we maar niet aan beginnen. Het is echt niet te snappen, een ware vuilnisbelt. Deze zullen eerst gekortwiekt moeten worden om er zelfs maar bij te kunnen.

De opbrengst van ons rondje is zo’n twintig vuilniszakken vol met flessen, blikjes en snoep –en chipszakken. Zomaar een straat in Zevenaar. Ik ben vandaag enorm geschrokken.

maatschappij schrik schrik

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 1.706