Te gek voor woorden : nietsvermoedende non bevalt van Franciscus
Kranten, ik lees ze al jaren nauwelijks meer.
Het nieuws verandert niet echt en wat er tot ons komt is vaak deprimerend en ongeloofwaardig.
Dagbladen en weekbladen zijn namelijk voor hun nieuws afhankelijk geworden van het grote geld en dus van hén die dat bezitten én van machthebbende politici die, uit eigenbelang, de eigenaren van het grote geld ondersteunen en machtiger maken.
Het meeste nieuws dat te lezen staat is derhalve niet zuiver en speelt in, op wat wij zijn gaan geloven,
namelijk ,dat wij onze zogenaamde welvaart te danken hebben aan goedwillende politici - en aan grootgeldbezitters, die dat vele geld volgaarne met ons willen delen.
Maar niets is minder waar.
Al vanaf onze wieg zijn wij zorgvuldig gevormd met kennis -en voorzien van tools die ons gemaakt hebben tot gedweeë en gehoorzame ‘marionetten’ voor de productiemaatschappij.
Men heeft ons laten ruiken aan de verleidelijke appel, en daarna heeft men ons ervan laten proeven, niet veel,een klein beetje maar.
Dat beetje voldeed.
Wij zijn verslaafd geraakt, we hebben ons vastgebeten aan die appel ; wij willen de appel!
Onze hebzucht maakt zo blind dat wij niet meer kunnen zien dat wij de ethiek en ons milieu opofferen aan de Goden van het geld -en dat we worden gemanipuleerd en gehersenspoeld,
door multinationals en politici met een acteursopleiding;
door mensen die namens hen spreken -en door wetenschappers.
Zij zijn allemaal, als communicerende vaten, met elkaar verbonden en dus afhankelijk van elkaar.
Zo spelen zij samen een weloverwogen spel op hetzelfde politieke economische toneel.
Zij treden op ín het nieuws, vóór het nieuws, áchter het nieuws;
in DWDD, bij Pauw en Witteman, Knevel en de Brink, in straten, buurthuizen en op pleinen.
Zij doen hun uiterste best opdat wij blijven geloven
.
En wij, wij absorberen wat zij of hun woordvoerders verkondigen, als popcorn in de bioscoop, want zoetgevooisde comfortabele leugens en loze beloften zijn voor velen van ons nog altijd beter dan de oncomfortabele waarheid.
Voor anderen zijn al die halve waarheden in nieuwsberichten een dagelijks terugkerend onwaardig ritueel.
Helaas kun je het zogenaamde nieuws niet altijd vermijden.
Zo liet een bezoeker onlangs een metrokrantje op mijn salontafel achter.
Toen ik het weg wilde ruimen, viel mijn oog op een klein artikeltje; een verfrissend artikeltje.
Ik ben er zelfs voor gaan zitten!
De kop van het artikeltje luidt:
NIETSVERMOEDENDE NON BEVALT VAN FRANCISCUS!
Een non, die al jaren in een Italiaans klooster woont, had geen idée dat ze zwanger was, aldus het ANP.
Andere nonnen bellen de ambulance als zij hevige buikkrampen krijgt.
In gestrekte draf wordt zij vervolgens naar een Italiaans ziekenhuis afgevoerd en daar bevalt zij van een zoontje dat, schoon aan de haak, 3,5 kg weegt.
Haar zoontje is vernoemd naar de paus en heet dus nu Franciscus.
De non heeft te kennen gegeven dat zij het kind zal houden.
Kijk, dat is nieuws!
Dit nieuws stemt hoopvol en blij in deze donkere dagen en
het prikkelt mijn belevingswereld.
Mijn verbeelding brengt me al gauw naar een klooster van een idyllisch Italiaans bergdorpje.
In dit klooster woont ook de bevallige zuster Solana.
De prachtige tuin van het klooster wordt onderhouden door een broeder uit het nabijgelegen klooster van de orde der Franciscanen.
Hij is mooi, deze broeder en houdt net als Franciscus van de plantjes en de dieren én van alle schone schepselen des~Heren en een van de áller-schoonste schepselen is welzeker zuster Solana!
Geheel in de geest van de God van liefde verhaalt hij over de bloemetjes en de bijtjes om haar dan de pure nectar van de liefde te laten proeven.
Er is nauwelijks méér nodig om in de zevende hemel te geraken.
Zo ongeveer moet het zijn gegaan, denk ik.
Onbevlekt moet zij hem ontvangen hebben toen zij de geest kreeg en begreep hoe God het werkelijk bedoeld heeft.
Wat laat misschien, maar gelukkig voor haar is het nog gebeurd.
'Bekijk het maar allemaal' zal ze hebben gezegd, 'ik houd het kind en ik noem hem Franciscus.'
Moeder overste zal in diepe schaamte haar hoofd gebogen hebben en na een spoedoverleg met de geestelijke hotemetoten, zal zij het ANP hebben gebeld om een kleine correctie in de berichtgeving aan te brengen.
'Zuster Solana heeft nooit geweten dat ze zwanger was!
Men gaat ervan uit dat zij bevrucht werd door de heilige Geest.
Vooruitlopend op het onderzoek zal zij het kind naar de Paus noemen.'
Mocht het voorval een item worden dat, achter, vóór of tussen het nieuws op tv wordt uitgezonden, dan zal moeder overste een spoedcursus krijgen van dezélfde theaterdocenten als de politici van haar land!
hotmail.comGeplaatst in de categorie: actualiteit
kranten
1.448
Geef je reactie op deze inzending:
Neemt niet weg dat deze column mooi verwoord is.
maar het was wel 'oeps' non-actief.