Hypocrisie

In de Courant die belooft standvastig te zijn en loyaal,
aan principes die de lezer vast wel ergens kan vinden,
schrijft een man die zijn hersens belooft te gebruiken,
naar ik meen dagelijks, over belangrijke onderwerpen.
Waarachtige Woorden of zoiets, Belangrijke Begrippen.

In mijn geest vormde zich de laatste week, soortgelijk,
het voornemen om de parasieten en ondermijners van
het potentiële paradijs waarin we, tot onze verbazing,
zijn geboren en mee mogen doen, in kaart te brengen.

Inzoomend op de meest destructieve en funeste zeven
universele menselijke Dementors, kwam Hypocrisie als
negatieve eigenschap nogal hoog op m'n lijstje te staan.

Je kunt het de hoogste geboden van de duivel noemen.

[Lang voor de Duivelsverzen van Salman Rushdie was er
al het boek van CS Lewis getiteld the Screwtape Letters.
Hierin vertelt de persoon Screwtape, CEO van de firma
Hel en Verdoemenis, aan zijn neef en leerling Wormwood
(daar heeft JK Rowling dit Potter karakter op gebaseerd)
op welke manieren je succesvol kunt zijn in het werven
van personeel en sympathisanten voor het grote, machtige
Rijk der Duisternis.]

Dit zou Screwtape kunnen zeggen:

Iedereen kent hem: Hypocrisie.
En Hypocrisie kent ons allemaal.

Waarom zouden we hem geen President maken?
Hij krijgt dingen voor elkaar.
Geen eindeloos gedebatteer, geen schuldgevoel, geen tijdverlies.
Geef de mensen wat ze willen: het idee dat alles in orde is,

Zeg dat je de onderste steen boven zult halen.
Zeg dat je de daders zult straffen.
Dat je geen moment zult slapen totdat gerechtigheid is geschied.
Dat je alles in het werk zult stellen.
(En al die andere prachtige, heroïsche uitspraken die je kunt vinden
in hoofdstuk zes van onze brochure:
'Wat een Belangrijk Man in het openbaar doet.')

Als dat niet lukt, probeer dan de ‘menselijke manier’:

Zeg dat je de bonnetjes bent kwijtgeraakt.
Zeg dat je je dat niet meer herinnert.
Zeg dat iemand anders een foutje heeft gemaakt.
En dat je hun naam niet kunt noemen vanwege privacy.

Zeg dat je een onderzoek zult instellen, nee beter nog:
dat je een onderzoekscommissie zult samenstellen,
bestaande uit de meest betrouwbare en deskundige
individuen die het land ter beschikking heeft.

Of anders:

Zeg dat je valselijk wordt beschuldigd.
Zeg dat de tegenstanders de moord hebben gepleegd
om jou de schuld te kunnen geven.
Zeg dat je van je (zeer diep gewortelde) principes
hebt moeten afwijken omdat deze bedragen nu eenmaal
gangbaar zijn in deze echelons van het bankwezen.

Zeg dat iedereen het erover eens is dat het tijd wordt voor
(en hier geef je de opdracht aan je knapste taalvirtuozen
om een wervend woord te ontwerpen)
De Participatiemaatschappij!

Zeg dat er geen geweld is gebruikt, maar dat er natuurlijk
wel enige overredingskracht nodig is om iemand
tegen zijn wil uit het land te kieperen.
Zeg dat alle procedures nauwlettend zijn gevolgd.
Zeg dat niemand bij jouw weten buiten z’n boekje is gegaan.

Kortom: besef intussen terdege dat ‘het volluk’ een kudde
domme koeien is (sorry zwart-wit-gevlekte weide-meiden)
die houdt van het leven zoals dat beschreven wordt in de
Boeket-reeks, of liever nog Bouquet zoals in Schone Schijn.

En bovenal betuig dagelijks zo vaak je kunt je trouw
en loyaliteit aan onze grote gemeenschappelijke
Vriend en Vertrouweling:

HYPOCRISIE:
De waarachtige stem in het achterhoofd van het schijnheilige gezicht.

Feilen en Falen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.4 met 11 stemmen 419