Columnisme
Toch nog maar eens proberen! Om een serieuze column te schrijven.
Helaas ben ik daar niet zo goed in. Meestal raak ik de ernst van mijn onderwerp of thema kwijt en steek er de draak mee. Maar laat ik mijzelf niet ontmoedigen. Als anderen het kunnen kan ik het ook.
Even nadenken over een echt column onderwerp.
Het zou natuurlijk over mijn hond kunnen gaan of liever gezegd het niet hebben van mijn hond. Of over het leven met mijn kat. Het schijnt dat hond en kat harmonieus met elkaar kunnen samenleven. Hebt u wel eens gezien hoe dat er uit ziet! Meestal is het zo dat de hond als een dolle overenthousiaste dwaas op kat afgaat en kat vervolgens zijn rug kromt en bepaalt wie er de rare sprongen in het nauw gaat maken.
Voor hond valt er meestal geen eer te behalen. Het lijkt een beetje op de verhouding van de columnist en zijn onderwerp of soms zijn publiek. Aan de ene kant worden columnisten geroemd om hun scherpe kanten in hun schrijfsels. Aan de andere kant gaan ze te ver als de verhoudingen in de column te scherp gesteld worden. Het is een aparte soort die columnisten, bijna een soort elite. Een columnist schrijft wat hij ergens van vindt en daarmee uit. Zo wordt de mening van de columnist ook vaak weer gequote en daarmee opnieuw verkondigd.
In die zin lijkt een columnist op de kat uit het voorgaande, hij bepaalt
We zouden dus kunnen spreken van een soort columnisme. Het is een soort ideologie een bijzondere stroming. Helaas heb ik er niets mee. Ik wil ook schrijven wat ik vind van dingen en dan het liefst alles uit zijn verband getrokken en weer samengevoegd met een dosis goedgemutste relativerende humor! Weet niet of ik dan een goede columnist ben maar ik weet wel dat columnisme niets voor mij is.
Ik blijf en ben liever de dolle hond die graag met de kat solt.
gmail.comGeplaatst in de categorie: humor
humor
249
Geef je reactie op deze inzending: