Begrip en Vrijheid
Gisteravond en al langer volgde ik de discussie over het boerkaverbod. Een Nederlandse vrouw (althans ze sprak perfect Nederlands) liep geheel verstopt in lange wijde gewaden, handschoenen aan en verstopt achter een boerka door de straten; ze ‘beklaagde’ zich of constateerde dat ze straks niet meer haar kinderen naar school kon brengen, want ze mocht niet meer op het schoolplein komen. Het openbaar vervoer wordt ook een probleem – ze kan niet voldoen aan de identificatieplicht, tenzij het een vrouwelijke ambtenaar is die het vraagt.
Een hoogleraar moslimsamenlevingen meende om kort te gaan dat men de vrijheid moest hebben om z’n geloof uit te dragen. Het gaat om zo weinig mensen en vormt dus geen probleem. We spreken elkaar ook per telefoon. Een wel heel simpele en onterechte vergelijking lijkt me, normaal gesproken weet je wie je belt en ken je het bijbehorende gezicht.
Een ‘feministisch’ moslim was er tegen en vond dat een boerkadraagster hun geloof in diskrediet bracht en alle moslima’s worden er op aangesprokenen aangekeken.
Volgens een Belgische meneer, die ik een toelichting zag geven op het ingenomen Belgische standpunt, staat er nergens in de Koran dat ze zoiets zouden moeten dragen.
Een oudere vrouw op straat die werd gevraagd door – en wat ze van de boerkadraagster vond. Zei, wat misschien wel bijna iedereen vindt – mevrouw ik kan u niet zien, ik wil u in de ogen kijken. Natuurlijk heeft die mevrouw gelijk. Laten we eerlijk zijn, alle geloven hebben van die gekke rituelen. De katholieke kerk met hun sinterklaas-mutsjes en stafjes( ja ja, ik weet het Sinterklaas is een van hun) en paarse lange jurken – raar toch. Ik kan me voor stellen dat je er als kind van onder de indruk raakt.
Voor mij heeft het toch altijd iets Ku Klux Klan-achtigs. Ook zij waren vroeger niet vies van een brandstapeltje. Gelukkig ‘das war mal’. Let op hè, de protestanten waren en zijn ook geen lieverds – zie Noord Ierland.
Maar wat ik eigenlijk wil is de vraag stellen hoe ver moeten wij gaan met hebben van begrip voor en hoe ver reikt individuele vrijheid. Tot hoe lang ben je verplicht het hebben ervan, uit te rekken. Wanneer is het elastiek te slap geworden dat de kracht er uit is of nog erger wanneer knapt het elastiek. Een levenslesje die ik geleerd heb is het nooit te ver uit te rekken. Hou het binnen de perken.
Vrijheid van denken is een ding en er zijn geen grenzen aan gebonden, maar aan alle gedachten kun en mag je niet altijd uiting en vorm geven. Dit leidt tot ontregeling van de maatschappij. Ook nog niet zo erg, als het doel is de ‘boel’ wakker te schudden, zonder de bedoeling te hebben echt destructieve gevolgen te hebben.
Wanneer is vrijheid in gedrag te bestempelen als asociaal gedrag en moet de maatschappij er tegen beschermd worden? Een moeilijk dilemma, want er een sterk polariserende denkwijze tegenoverstellen is ook gevaarlijk en kan leiden tot enge politieke partijtjes, waarvan enkelen plotseling kunnen ontploffen tot doodenge bewegingen. Dat is wat het verleden en ook het heden ons nog steeds leert.
Wat heb ik eigenlijk tegen die boerkadraagsters heb is dat wat iedereen er tegen heeft – wie zit daaronder die tent en wie is zo gek om zich dat gedrag te laten aanleunen.
Maar voor mij is het ook iets persoonlijks, heb ik ontdekt, want laat mij eerlijk wezen wat kan mij het verder schelen als iemand met de huidige hitte zo idioot is om zoiets te doen. Het waarom ze het doen is duidelijk. Mannen schijnen seksueel erg geprikkeld te kunnen worden als ze ook maar een stukje van de vrouw zouden zien. Wat hebben wij westerse mannen dan wel niet wat te verduren. De vrouwen hier, doen zo lijkt het, vaak wel degelijk hun uiterste best om ons mannelijke libido, een bepaalde richting op te sturen. Nee, zullen alle feministen denken – wij kleden ons gewoon zoals we willen. Klopt daar ligt het probleem ook niet, maar meer bij velen van de resterende vrouwen en dat zijn er best wel veel, vind ik. Maar zal het nooit hardop zeggen, want menig vrouw zal zeggen dat het probleem, ons libido is. Het is waar-schijnlijk inderdaad onze te dragen 'vloek' – ons libido.
Maar weer even terug naar wat ik er persoonlijk tegen heb en dat is dat het me aan mijn jeugd doet denken. In de jaren zestig had je een Franse tv serie, die heette ‘Het Spook van het Louvre’. Bloedstollend spannend, waarin het spook ook verscheen in een lang donker gewaad. Het gezicht was heel lang niet te zien tot aan een van de laatste afleveringen. Eigenlijk mocht ik het niet zien, maar soms schoot dat er bij in en bleef ik muisstil kijken en daarna erg bang op bed. Keek even onder het bed of er niet iets of iemand onder lag en dook diep onder de dekens. Zelfs het spreken erover met een klasgenootje die het ook gezien had was al bloedstollend spannend.
De serie is zelfs op DVD uitgekomen in Frankrijk en Duitsland en nog steeds erg spannend blijkt uit de commentaren. Wat zullen de kleine kinderen van vandaag dan wel niet denken als ze zoiets in het echt zien. Hoe verklaar je het hun, dat mensen zo ‘vreemd’ doen.
Ach, ik hoorde iemand uit een ‘Biblebelt’ dorp laatst verklaren waarom ze hun kinderen niet inenten – net zo ‘vreemd’ en ook asociaal lijkt me richting de anderen.
Het is en blijft een vraag ( dat van het elastiekje) waar we moeilijk een sluitende oplossing voor kunnen, willen of durven vinden.
Blij dat ik in ons polderlandje leef, waar altijd weer polderoplossingen worden gevonden voor zulke problemen. Vanaf donderdag is het strafbaar een boerka en ook andere gezichtsbedekkende kleding (zoals bivakmutsen e.d.) te dragen in openbare gelegenheden, maar …………………. handhaven doen we lekker niet.
29 juli 2019
Geplaatst in de categorie: actualiteit
boerka
139
Geef je reactie op deze inzending:
Vele mmigranten en hun hier geboren nazaten, bijvoorbeeld de Turken, komen, nu Erdogan de scepter zwaait, komen uit, resp. hebben hebben familiebanden met, een gespleten samenleving. Ook bij ons in Polderland heeft dat zijn repercussies. Het is een cultuur van schaamte en eerwraak en die schaamte botst met de vrijgevochtenheid van boerkaloze, hotpants dragende vrijgevochten meiden en vrouwen. Op het werk hou je rekening met elkaar, mannenogen zullen de vrouwen heus niet ieder moment van de dag uitkleden als ze zich matigen in uiterlijk vertoon. Het is een kwestie van geaccepteerde omgangsvormen, waar onderdrukte vrouwen, moeders van kinderen die een verwarrend rolmodel krijgen voorgeschoteld, het steeds moeilijker mee krijgen. Alles draait immers om acceptatie van omgangsvormen, de ongeschreven wetten van een samenleving zoals die zich in de loop van generaties op deze plek gevormd heeft. En niet in de laatste plaats dankzij onvermoeibare strijd om geestelijke - en dus (!) ook godsdienstige - vrijheid...
Niet voor niets dat heilige boeken of geschriften op heel veel verschillende manieren worden uitgelegd. Men baseert zich slechts op woorden en bedoelingen kunnen daarom wel eens verkeerd worden geïnterpreteerd.