MILIEUPROTEST

Vanmorgen snel even Pauw van gisteravond bekeken en natuurlijk waren er weer beelden van de milieuprotesten ‘all over the world’ te zien.
Goed de jongelui hebben weer hun aandacht gescoord en gaan het vandaag geloof ik nogmaals doen. Ach er zijn zoveel manieren om hier tegenaan te kijken.

Jurgen Raymann heeft gelijk, verander de wereld, begin bij jezelf. Maar aan de andere kant – de overheid zijn wij en als die niks anders doet dan het bedrijfsleven in heel brede zin de hand boven het hoofd te houden, dan zijn protesten gerechtvaardigd. Natuurlijk verzint iedereen weer uitvluchten om iets wel of niet te doen.

U ook, ook al zegt u van niet (goed die enkele dan uitgezonderd). Inderdaad ook ik. Heel veel dingen doe ik onbewust al goed, kost me geen enkele moeite. Iedere dag bijvoorbeeld ervaar ik, gezien mijn situatie thuis, als een vakantiedag, dus ik ben al dik dertig jaar niet meer op vakantie geweest of nog steeds op vakantie. Het is maar hoe je het bekijkt. Die is gek en een beetje zielig, voel ik sommige mensen denken. Eerlijk gezegd is de behoefte om ver weg te gaan ook totaal niet aanwezig.

Mede omdat ik hondjes van mensen te logeren krijg, va wie de baasjes wel minimaal driemaal per jaar op vakantie gaan. Ach denk ik dan, als ik ze niet opvang, komen ze in een pension terecht, en die kunnen de aandacht die ze hier krijgen niet geven. Omdat zij ervan moeten leven. Maar aan de andere kant heb ik wel een dieselauto, een Kango, aangeschaft en mijn Pandaatje ingeleverd. Puur voor eigen genot, nu kan ik namelijk meer grotere honden vervoeren voor een wandeling in het bos. Want ja, om elke dag mijn eigen perceel weiland meerdere keren te doorkruisen is zelfs voor mij behoorlijk geestdodend. En het lopen in de bossen hier enkele kilometers vandaan vind ik toch iedere keer weer heerlijk.

De critici merken terecht op hoe zit dat nu dan met de zure regen of de gaten in de ozonlaag. Je hoort er niets en niemand meer over. Is dat opeens verholpen dan of was het allemaal onzin? Nu is het de stikstof en wat is er over twee jaar of volgend jaar? Misschien wel terechte opmerkingen? We weten het niet, maar wat we wel weten is dat de zeespiegel stijgt. Het weer wereldwijd verandert. Dat er eeuwenoude gletsjers smelten en bossen en diersoorten verdwijnen. En het gaat in te rap tempo. 'O, opa vertel nog eens dat mooie sprookje. U weet wel over die tocht. Elfstedentocht of zo?' vraagt het kleinkind. En opa zal het nogmaals vertellen, ook al vervagen zijn eigen herinneringen eraan, het is ook al zo lang geleden, zo lang dat het een echt sprookje dreigt te worden.

Raymann vond het terecht schandalig dat er hufters waren geweest op sociale media die dat meisje Thunberg voor weet ik wat niet, hebben uitgemaakt. Om eerlijk te wezen, toen ik haar zag was ik ontroerd. Wat een dapper kind. Asperger of niet, flaporen of niet, blondine of niet, het maakt niet uit, het was klasse.

Al met al heb ik die hele Pauw-uitzending uitgezien, niks doorgespoeld. Het was weer een ouderwets goeie Pauw. Jinek helemaal niet gemist. De nonchalance van Jeroen en zijn gevoel voor humor – ach gewoon heerlijk.
Nog een klein dingetje. Bij het gezeur over de e-sigaret werd helaas niets over milieuvervuiling opgemerkt. Laten we eerlijk wezen: de rook of damp die die mensen eerst inademen en weer uitademen – het is gewoon smerig en de hoeveelheid, zag ik, is werkelijk angstaanjagend.

De meest juiste constatering was ook van Raymann, waarin hij zei dat de aarde zichzelf best wel kon redden. Ze had al 16 miljard jaar (of weet ik hoe lang al, ga dat nu even niet checken voor u) bestaan en zal dat nog wel blijven doen. Misschien dat het er inderdaad niet toe doet of de mensheid blijft bestaan. Aan de andere kant: onkruid vergaat niet, dus is en blijft er hoop.

milieu protest pauw protest pauw

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 3 stemmen 508