Angela

Wat leven we toch in een gelukkig land. Het Midden Oosten ontploft, de boeren wetten hun zeis en zwaaien met de dorsvlegel, de ziekenhuizen lopen leeg, Pfas sijpelt onze bloedbaan binnen, Klaas Dijkhoff gaat over vuurwerk nadenken en wij kunnen het ons permitteren ons druk te maken over Jinek en Op1. Gaat u allen rustig slapen.

Over kijkcijfers en winnen gaat het. Over reclameblokken en starttijden, over duo- of singlepresentatie, over de kwaliteit van gasten, over decors en de diameter van de praattafel. Maar het schelle gekras van ene Angela de Jong overstemt alles. Ik kende haar niet, maar toen ik dat gezonde Hollandse hoofd een paar dagen lang in meerdere programma’s voorbij zag komen en de commotie meekreeg de haar anderhalve cents commentaar teweegbracht, begon ik te googelen.

Angela de Jong is de Jordanese buurvrouw van drie hoog achter die uit het raam hangend bij tante Greet van de overkant informeert hoe het met haar likdoorns staat. Met de mimiek van een stoeptegel zit ze avond aan avond vanuit een spijkerhard eigen gelijk op televisie, de televisie van commentaar te voorzien. Het liefst de programma’s waar ze zelf voor de zoveelste keer is aangespoeld. Hetgeen dan weer stof oplevert voor armzalige stukjes in de krant waarin ze haar pogingen tot zelfspot en humoristische interactie met andere gasten nog eens dik uitsmeert. Met als hoogtepunt een quote waarin ze op luide toon de omvang van haar eigen achterwerk beschrijft.

En dat wordt dan door redacties uitgenodigd en serieus genomen. De stem des volks teistert het beeldscherm, doorgeefluik van de onderbuik van de gemiddelde kijker, risicoloos gewauwel op het niveau van een kletskassa bij de Jumbo.
Ik had graag gezien hoe Gerrit Komrij zo’n varkentje gewassen had.

... Veel te doen over de nieuwe talkshows op 1 en 4. ...

Talkshows

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.7 met 3 stemmen 124