Ik weet het niet meer!
Of je nu wel of niet het nieuws volgt, of je nu wel of niet je zorgen maakt, je druk maakt over: wat er zou kunnen gebeuren, ik beken eerlijk dat ik het niet meer weet. Kijk, dat het virus geen griepje is waar we het over hebben, zoveel is wel duidelijk, geloof ik? Zeker weten doe ik dat niet, want er gingen ook mensen dood aan de gewone griep vorig jaar?
Ook aan de pandemie van 100 jaar terug en aan de pest stierven mensen bij bosjes. Bij de griep, die wij zelf ook wel hebben gehad, weet je na dagen goed ziek te zijn geweest dat er wat dagen missen op je kalender, omdat je domweg in een soort van koortsachtige coma hebt gelegen. Dat dit nu niet meer zo heftig voorkomt, is denk ik te wijten aan de jaarlijkse griepprik, die we als risico-mensen nou eenmaal halen, elk jaar opnieuw.
Ik denk dat die spuit daar best aan meewerkt om ons die heftige griep niet te laten krijgen. Dat hoop ik dan wel, want dan krijgen we het niet voor niets. Het nieuws dat we nu iedere dag voorgeschoteld krijgen, boezemt me angst in, ook al omdat er inmiddels in de vriendenkring zieken zijn die besmet zijn, we hebben dan toch een soort beschermengel gehad, want het was eigenlijk de bedoeling dat ze afgelopen weekend hier gezellig zouden zijn, maar dit ging niet door! Nu denk ik, gelukkig! Want op dat cruciale moment was hij al besmet en zijn ze dat nu alle drie. Het komt dichtbij, angstig dichtbij ook nog.
Het zorgt voor angst, teveel mensen hebben nare, zeg maar heel nare restverschijnselen wanneer ze op de IC hebben gelegen, om nog maar niet te denken aan de tijd die je daar aan de beademing doorbrengen moet in stille afwezigheid van de naasten en geliefden!
Het bezwaart me, te weten dat de immense groep studenten waar we met zijn allen voor staan, omdat ze de toekomst zijn, dat juist die groep het gevaar niet ziet, niet accepteert en het bijeenkomen, het “gezellig samen zijn”, het zuipen en zodoende te dicht op elkaar te zitten, dat juist die groep voor een groot, belangrijk deel de reden is dat we afkoersen op nieuwe maatregelen.
Kijk, op zich heb ik geen probleem met regels, ook niet als dat inhoudt dat we thuis moeten blijven, immers zijn er talloze oplossingen in de vorm van kinderen die boodschappen brengen, spullen die hier worden afgeleverd, dat wij de ellende niet opzoeken, maar waar mijn hoofd en nek van omdraaien is de achteloosheid van juist die groep, die maling heeft aan het feit dat ouders en grootouders, kortom familie het loodje kan leggen omdat zij: dat pilsje (die krat dan) niet alleen kunnen drinken, want een biertje (nog steeds die krat) is veel lekkerder met zes man, of meer dan alleen te drinken, terwijl ik in mijn simpele brein zoiets heb van: joh, hou een poosje je gemak, dan hou je geld over!
Maar: zoals het er nu aan toegaat stevenen we af op een ongekende ramp die zijn weerga niet kent en dat alleen omdat bepaalde normen, waarden en vormen van respect verdwenen zijn, vooropgesteld dat die sowieso aanwezig waren dan!
Of je nu wel of niet het nieuws volgt, net als de regels en de maatregelen in acht neemt, het is een oorlog waar we inzitten met voorlopig alleen verliezers, zouden we dit kunnen winnen, door ons verstand te gebruiken?
Het gezonde verstand bedoel ik dan! Kom op mensen, schouders eronder en studenten, hou je hersens niet alleen bij je lesstof maar ook bij de maatschappij, of wordt dat vak inmiddels opgeheven?
Ik wens je wijsheid.
25 september 2020
casema.nlGeplaatst in de categorie: ziekte
Regels
500
Geef je reactie op deze inzending:
Bedankt voor je reactie.