December

Een Duitse astroloog vertelt dat we in de vierde fase van wantrouwen zitten. Saturnus en Pluto dansen al vijf jaar om elkaar heen om eind december een nieuwe cyclus te beginnen. Volgens Christof Niederwieser bracht deze dans ons het wantrouwen van het vreemde (vluchtelingencrisis 2015), het wantrouwen van het andere geslacht (Me Too 2017), het wantrouwen van autoriteiten (klimaatcrisis 2019) en wantrouwen we nu elkaar (coronacrisis 2020).

Hele dagen kan ik naar dit soort filmpjes kijken. Ze geven inzicht en houvast in deze roerige tijden. We gaan niet zomaar eventjes van steenbok- naar watermantijdperk. Van aarde naar lucht. Van consumptiemaatschappij naar een tijdsspanne vol vrijheid en creativiteit. Het gaat niet zonder slag of stoot. Eerst mag alles wat ons niet meer dient nog even instorten.

Aan het eind van de herfst overzie ik mijn jaar. De belangrijkste vraag die ik altijd weer stel voor het komende jaar is: hoe kan ik bijdragen? Twee keer besloot ik Sinterklaas te gaan spelen in Malawi. Liet bomen planten ter compensatie van vliegreizen. Gaf mijn kerstpakketten aan de voedselbank. Kocht decembercadeaus weleens tweedehands. Dit jaar lijkt mijn oase van ideeën opgedroogd.

Lopend door het park denk ik aan het afgelopen jaar. Dat er weinig kon, wil niet zeggen dat er niets gebeurd is. Het was een jaar waarin iedereen op zichzelf werd teruggeworpen. Naar je diepste kern. Een innerlijk jaar. En dan ineens heb ik het: we mogen werken aan het vertrouwen in elkaar.

Thuis pak ik drie van mijn dierbare boeken en twee geliefde cd’s in mooi papier. Kalligrafeer liefdevolle woorden op de achterkant van een stuk kleurrijk behang. En leg dit alles in een groot hart waar ik een strik om vouw.

Ik loop naar buiten. Nu alleen nog ergens durven aan te bellen.

december

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 157