Opportunistisch Spel

Gelukkig voor veel tv programma’s dat het kabinet is gevallen; kan men weer lekker goedkoop een week of misschien nog wel langer er over door blijven zeuren en zagen. Aan de ene kant had ik het een maand geleden niet verwacht dat het zou gebeuren. Hooguit dat een minister of staatssecretaris af zou treden en dat daarmee mogelijk de kous af zou zijn. Helaas voor de spelers is het uiteindelijk de publieke opinie die hun de dasjes hebben omgedaan.

Ergerlijk en interessant tegelijk is het om te zien hoe de hazen achteraf hebben gelopen en hoe iedereen uit dit gebeuren toch nog iets positiefs probeert te halen.
Asscher die z’n biezen pakt als lijsttrekker. De integere jongen uithangen. Had niet gehoeven zeggen meerdere partijbonzen. Maar een derde deel van de achterban vond dat hij geen lijsttrekker meer kon zijn en dus probeerde meneer het als een eigen weloverwogen beslissing te brengen. Hij heeft z’n conclusies getrokken naar aanleiding van de toeslagenaffaire, waarin hij ook een rol speelde. Iedereen in z’n partij wijst erop dat hij de enige was die het zo duidelijk uitgesproken en integer deed. Wat hij natuurlijk als het wel gemeend en geloofwaardig zou zijn, gelijk na de ondervraging door de commissie had moeten doen.

Volgens mij was het duidelijk, ook gezien de peilingen, dat meneer Asscher niet de man is om de PvdA weer op de rails te zetten. Te keurig, te weinig uitstraling als vertegenwoordiger van de gewone man, te veel stropdas.
Timmermans zou volgens mij de juiste man zijn – durft nog wel eens een bezielende grote mond op te zetten. Helaas hij wil niet, dus zal het een van de dames worden. Mevrouw Ploumen wil lijkt het heel graag, maar misschien dat het toch Dijsselbloem gaat worden.
Het is leuk om al dat opportunisme te volgen en gelijktijdig ergerlijk. En onze vriend Rutte komt overal mee weg – een sympathiek paling in een emmer met snot. Hij weet nooit van iets en altijd heeft een ander het gedaan. De Jonge is de man die hij heeft aangewezen als de man die over het coronabeleid gaat en dus ook de meeste kritiek krijgt.
Toch in navolging van de PvdA, ook toch maar een man opgeofferd. Wiebes, men zal wel een mooie baan voor hem hebben klaar liggen.
En och, och wat heeft men opeens te doen met de slachtoffers, net als toen met de Groninger aardbevingsslachtoffers, maar ondertussen wordt, ondanks toezeggingen weinig tot niets gedaan.
Plotseling zegt Rutte toe dat alles in de besluitvorming inzichtelijker zal worden – wanneer en hoe?
De rest van het kabinet toont opeens veel medeleven. Helaas zullen sommige partijen hier klappen van oplopen, vooral D’66 met hun nieuwe bekwame maar te formele, te keurige elitaire emotieloze mevrouw Kaag.

Politiek een prachtig vals spelletje, met ondoorgrondelijke persoonlijke en partijbelangen. Er zijn slechts enkelen die het spel niet volgens de huidige regels meespelen. De Pieter Omtzigt‘s en Renske Leyten’s zijn de laatsten der Mohikanen. De politiek is steeds meer een soort van schaakspel geworden, waar weinig publiek voor warm loopt. Vanmorgen zie ik Pieter nog zeggen dat hij met zijn ervaring van twaalf jaar pas wist hoe de kamer wakker te schudden. Diep treurig toch. Op pluche dommel je in blijkbaar.
Straks de verkiezingen, of ik nog mijn stem zal gunnen aan iemand, weet ik niet. Misschien toch maar aan een persoon gunnen, iemand als Renske die duidelijk een van de minst draaikonterige figuren is en een partij met een duidelijke politieke idealen achter zich heeft staan of gewoon iets anders wat duidelijk is – de Partij voor de Dieren. Dan weet je wat je stemt.

Ik weet het, het is gemakkelijk van de kant af te roepen hoe het moet, maar dat het anders moet is duidelijk.
We hebben recht op echte volksvertegenwoordigers en willen geen gladjanussen meer.

opportunisme schaakspel pluche

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 125