Een Goed Land Om In Te Leven

Hij bleef de overtuiging houden, dat het een goed land was om in te leven. En met deze rustgevende gedachte viel hij in een diepe vredige slaap.
Plotseling werd er op deze vredige droom inbreuk gemaakt door – ja, door wie eigenlijk, door wie?

De minister president bleef kalm, zoals hij dit in het dagelijkse leven altijd ook gewend was. Hij keek serieus als het vereist was, maar over het algemeen was hij opgeruimd. Veel problemen pakte hij aan met luchtigheid, zodat ze verschrompelden waar je bij stond. Althans zo leek het. Dit alles vanuit zijn filosofie: we leven in een land waar het goed leven is. Wat willen nou nog meer?
Natuurlijk in vergelijking met veel andere landen heeft de beste man gelijk, maar toch … hoe waar is het wat de grote leider veronderstelt.
Natuurlijk moet je je niet alleen focussen op wat fout gaat – het goede is immers je visitekaartje naar het buitenland toe, toch?

‘Meneer de president laat mij u even meenemen langs de werkelijkheid zoals die echt is’, zei degene die bij hem in z’n droom was binnengeslopen.
Hij nam hem mee naar het noorden van het land waar ten gevolge van gasboringen, vele huizen waren verzakt en zoveel schade hadden opgelopen dat het amper verantwoord was er nog in te wonen. Op korte termijn dreigt zelfs het daar prachtige natuurgebied ook zo te worden verkracht.
‘Ziet u, meneer de president, ziet u hoe erg deze mensen in angst leven, in angst dat hun huis bij een volgende aardschok in zal storten? Uw regering en de door u gesteunde bedrijven hebben de vrije hand van u gekregen en geven net als u zo af en toe een minimale schadevergoeding aan iemand, om te laten zien dat ‘men’ er wel degelijk mee bezig is.
En houden de rest van de gedupeerden met ellenlange procedures aan het lijntje.

Ziet u daar op tien hoog, mevrouw Gonzalez, wier overgrootvader enkele generaties eerder al de Nederlandse nationaliteit heeft gekregen en dus zoals iedere Nederlander recht heeft op het aanvragen van een toeslag voor kinderopvang.
Ziet u, ze zit met haar hoofd in haar handen, radeloos, gestrest te wezen en huilt. Door de valse beschuldiging is ze haar baan kwijt. Ze moet straks weer naar de voedselbank, om haar kinderen eten te kunnen geven.
Uw belastingadministratie heeft haar al of niet op een klein foutje betrapt en op grond van haar niet echt Nederlandse familienaam als fraudeur aangemerkt. Velen zullen naar haar wijzen, zie je wel weer zo’n buitenlander die de boel bedondert. Terecht dat ze die aanpakken – lekker van onze voorzieningen profiteren.
Met een beetje pech worden haar kinderen bij haar weggehaald en ergens ondergebracht.

Ja Nederland is een fantastisch land om in te leven meneer de president. Vraag het mensen maar die in de buurt van grote sterk vervuilende bedrijven leven met kinderen die buiten op speelplaatsen spelen op die met smerige kankerverwekkende roetaanslagen besmeurde speeltoestellen en maar moeten hopen dat zij het niet krijgen.
Ziet u dat meisje daar meneer de president dat daar aan de zijkant zit – zij hoest en niet zo’n beetje ook.
Natuurlijk heeft u gelijk, we hoesten allemaal wel eens, maar dit is geen normaal hoestje.
En toch is Nederland een fijn land om in te wonen. Maar weet u, we moeten oppassen dat we niet in onze eigen vuiligheid omkomen.

Weet u het land moet niet alleen een fijn land zijn voor degenen die geld hebben. Voor degenen die vanuit een positie als u, met dezelfde ogen met overvloedig gevulde beurzen naar ons land kunnen kijken. Nee, Nederland is een land met veel verschillende mensen. En u zorgt voor een tweedelig in de maatschappij, wat u ondanks uw charmes toch ooit zal gaan opbreken.
Natuurlijk is Nederland een prachtig land, waar milieuvervuilend gedrag en coronamaatregelen opeens niet meer gelden voor zoiets als ‘Project Zandvoort’, omdat die voor uw vriendjes niet zo goed uitkomen. Terwijl voor de gewone man die met een paar vrienden in een restaurant een hapje wil gaan zitten eten het grote problemen oplevert.

Meneer de president word wakker. Nederland is niet alleen het speelterrein voor u en uw industriële en verder invloedrijke machtige royale vriendjes. Nederland is ook het land van degenen die goede zorg willen verlenen en krijgen, het onderwijs zo goed mogelijk willen bemannen en geven, van politieagenten die hun werk eerlijk en geloofwaardig willen kunnen blijven doen. Het land waar een ieder wil kunnen studeren en niet levenslang met enorme studieschulden opgescheept wil blijven zitten. Waar ambtenaren liever geen strafexpedities houden of een soort premiejagers worden. Waar komende generaties ook betaalbaar willen wonen. Aan u de taak om dat mogelijk te maken – de taak van een regering.’

‘Maar wie bent u nu dan wel eigenlijk. U die mijn vredige droom binnensluipt?’
‘Meneer de president, ik ben iets wat in uzelf zit. Iets wat wakker is geworden door een verhaal dat u laatst las – weet u nog? Het verhaal ‘De jonge Tsaar’ van Tolstoj. Dat verhaal heeft bij u iets opgeroepen dat u niet eens wist dat u dat nog had, en dat ben ik: Uw geweten.’
De president herinnerde zich het weer. En had zich onbewust blijkbaar toch een beetje bekommerd om zoiets als de medemens, het milieu en toegezegd aan de oppositie er mee aan de slag te gaan.
Uit bezorgdheid? Of toch uit oogpunt van dat zoiets als ‘het milieu’ ‘booming business’ wordt, en er weer veel valt te verdienen – de tijd zal het leren.
En of Nederland inderdaad nog heel lang een land zal blijken te zijn, waar het goed is om te leven, moet de komende tijd ons leren. Helaas een slecht teken aan de wand is dat het merendeel van het land onze huidige tsaar en zijn meedogenloze regering steunt.

Of de president wakker zal worden en z’n geweten echt mee zal laten spreken?
We zullen het voorlopig nog even niet weten – maar hopelijk zullen de toekomstige geschiedenisboekjes er gewag van maken.

geweten kindertoeslagenaffaire milieuvervuiling Zandvoort

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 499