Verwende krengen en hun dromen

Droomhuis Gezocht vind ik een leuk en tegelijk weerzinwekkend televisieprogramma van de omroep voor de oudere medemens. Ik kom daar verderop nog op terug. Intussen kenmerken diverse programma's van deze omroep zich door begeerte (droomhuis) en traagheid (gezamenlijk op reis met caravan of camper), terwijl in het programma De Vakantieman ellenlange items zijn over geld terug vanwege mislukte boekingen, vouchers en reisperikelen. Uiteraard gun ik niemand ellende en tegenslag bij vakanties. Het gaat immers vaak om forse bedragen, afhankelijk van inkomens hoe zwaar de pech uiteindelijk uitpakt. De verschillen in welvaart met onze eigen reeds lang overleden grootouders zijn niettemin fors.

De naoorlogse groei nam in de afgelopen decennia dan ook enorm toe. Dat veroorzaakt meer luxe behoeften. Moderne mensen boven een bepaalde leeftijd zijn nu merkbaar meer begerig naar recreatiegenot, mooie huizen, verbouwingen, nieuwe spullen, dure campers, dure caravans, trage balspelletjes, nieuwe keukens, trage aannemers en elektrische auto’s. Vaak met op verjaardagen de toevoeging: ‘Kost wat, maar dan heb je ook wat!’ Nee, dat is niet de gemiddelde werkelijkheid. Maar de voornoemde programma’s duwen je wel in de absurde verkeerde richting. Alles waar 'droom' voor staat vind ik trouwens vrij onzinnig. Overigens: hoe kijken burgers met een krappe beurs eigenlijk naar dit soort programma’s?

Een huis is geen droom, het paradijs op aarde bestaat doorgaans niet. Een droombaan zoeken vind ik nog gekker.
Elke baan heeft zeker leuke en interessante kanten die tegemoet komen aan opleiding en ervaring. En bepaalde idealen kun je er soms in terug vinden. Maar een baan als droom? Vaak zijn er genoeg diepe dalen in de vorm van een sukkelige chef, een jaloerse collega, of een machtswellustige topbaas. Nu ja, wij moeten immers dagelijks dealen met de rauwe werkelijkheid. Afgewisseld met momenten van geluk en tevredenheid is dat de mix waar wij het mee mogen doen in dit tranendal. Dus wat mij betreft: weg met de bizarre aanduiding van droom zus, of droom zo.

Zo zag ik recent een uitzending van Droomhuis Gezocht, waar de vrolijke presentator Sybrand af en toe zijn ironie en beheerst sarcasme doorheen strooit. ‘Nu ja, er valt toch goed te koken in deze keuken’, of: ‘Je kunt niet alles hebben’. Bij de betreding van het eerste kandidaat huis hoorden wij de uitroepen van de mogelijke kopers. ‘Netjes die badkamer, maar die gaat er wel uit, heel erg gedateerd’. Bij de ogenschijnlijk nagelnieuwe keuken in keuzehuis twee klonken opmerkingen als: ‘Die gaat er ook uit, dat is niet onze kleur.’ Mijn conclusie: dit soort ‘droomgedoe’ biedt vaak ruimte voor beetje verwende krengen, deels van een zekere leeftijd. Maar ook jonger, helaas.

droomhuis armoedegrens welvaart materie verwendheid televisieprogramma

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 8 stemmen 355