Sigrid Kaag is op de heksenwaag niet te licht bevonden

Het scheelde niet veel, maar ik zweer je, nog even en Sigrid Kaag wordt nog eens op de brandstapel gegooid, terwijl de aanwezige politie niet kan beslissen of dat strafbaar is of niet en of ze niet beter de brandweer kunnen bellen.

Diepenheim, wie is er ooit geweest? Het staat nu inmiddels duidelijk op de Nederlandse landkaart, dankzij een stelletje boze plebejers met brandende fakkels, die ze wel degelijk recht voor zich uit droegen en als wapens gebruikten. In hun ogen waarschijnlijk als rechtmatige verdedigingswapens. Ik kreeg weer van die akelige visioenen over de gebroeders De Witt toen ik de heldhaftige Sigrid Kaag daar op haar gymschoenen en in haar zo gewoon mogelijke kloffie zag staan. Toch moet ze ergens gedacht hebben: 'Aha! opgefokt boerenvolk met fakkels, die ene gek met zijn fakkel voor mijn voordeur was mij al traumatisch genoeg, ik heb nog een appeltje te schillen met dat soort onredelijk klootjesvolk, ik ga de uitdaging gewoon aan, pers genoeg op de been om de boel te registreren!'.
Aldus probeerde de koene Sigrid haar angst voor vuur te verwerken en poogde zij op een voor beide partijen aanvaardbaar niveau van communiceren in te gaan, maar dat liep meteen al spaak, want het ontevreden klootjesvolk kon alleen maar klagen en haar de schuld van hun onvrede geven. Dat gebeurde met ongenuanceerde terminologie en Sigrid werd eens flink uitgescholden. 'Moet ze maar niet het gore lef hebben om ons eerst te bestelen en nu ook nog eens recht in de ogen kijken!', dachten de oproerkraaiers. Ze stonden te popelen van ongeduld om haar in de fik te steken, maar ze lieten het nu nog bij een dreigement, ook al speelden ze de onschuld zelve. Dat ze zogenaamd totaal geen kwade bedoelingen hadden, werd nog eens bevestigd door de organisatoren achter de demonstratie, die al die fakkels als een 'warm onthaal' bestempelden en het een teken van gezelligheid vonden. Zij speelden de dommerdjes, maar zij zijn ook echt dommerdjes. De link met die veroordeelde fakkeldrager bij Sigrid's woonhuis was er wel degelijk, want hun ontvangst met fakkels refereerde daar 100% naar, omdat ze de fakkeldrager Max steunen. Max zelf liet al weten dat hij zich volop gesteund voelt. Duidelijk zat dus.

Die Mark Rutte wordt echt voorspelbaar en daarmee ook hoogst irritant, want ja, volgens Mark is zo'n fakkeljacht natuurlijk 'volstrekt onacceptabel!'. Het is overigens wel de vraag of dat woord 'onacceptabel' nog lang als afwerend schild kan dienen, want hoe meer hij het gebruikt, hoe meer de kracht ervan af gaat. Ze prikken hem straks zo door, als het nu al niet is.

Nogmaals de situatie; onze minister van Financiën en de partijleidster van D66 Sigrid Kaag ging naar een honk in Diepenheim om campagne voor de Provinciale Staten verkiezingen te voeren. Die verkiezingen kunnen nauwelijks iemand boeien, zeker niet die woedende plattelanders met hun hooivorken en zeisen in de karren achter de trekkers met hun monsterlijk dikke banden, die verboden zouden moeten worden, want hartstikke gevaarlijk, maar dat terzijde. Iedereen, die op een smal landweggetje fietst, staat doodsangsten uit, wanneer er zo'n groot gevaarte nadert en meestal gaan ze ook nog nauwelijks opzij, want in en bij de weilanden wanen zij zich heer en meester. Je kunt dan maar het beste in de greppel duiken, als je niet geplet wilt worden door hun dorsvlegels.
Madame Kaag knaagde nog zo'n tien minuten op het vermeende geweten van het revolutionaire volksgericht, maar ze kwam er niet doorheen, omdat er brandbommen in het zaagsel verstopt zit. Iemand maakte haar uit voor 'Overheidsheks!' en toen was de toon helemaal gezet. Andere scheldwoorden volgden en Sigrid haakte resoluut af, want met dit soort mensen valt geen eer te behalen. Dat zijn schoolpleinkleuters, die ruzie zoeken en bij de minst geringste aanleiding erop slaan. 'Met dat soort ordinaire, achterlijke, anti-intellectuele, primitief-agressieve stijfkoppen is geen debat te voeren!', dacht Sigrid en ergens al bij voorbaat, maar een bedreigde politica scoort nu eenmaal hoon.
De advocaat Peter Schouten zei: 'Bij deze lui zit duidelijk een steekje los, hier volstaat geen straf, maar een behandeling in een instelling, het zijn een beetje sneue mensen.' Dat is wellicht weer het andere uiterste, maar dat het hard tegen hard gaat, mag duidelijk zijn. De Sigrids en advocaten als deze schermen meer met intellectuele, minder zichtbare, minder instinctieve vuurfakkels. De media maakten van het mugje natuurlijk weer meteen een vette olifant en er werd gesproken over fakkels bij de Ku Klux Klan en de nazi's. Iedere handeling wordt tegenwoordig maar uitvergroot, tot op het bot geanalyseerd en zwaar bekritiseerd en veroordeeld. Orwelliaans in de vergrotende trap. Om gek van te worden en ze apen elkaar allemaal na. Het gevolg is, dat het wantrouwen onder de mensen alsmaar toeneemt. Het einde van deze massahysterie is zoek. Maar eerlijk is eerlijk, je hoeft het helemaal niet eens te zijn met de standpunten van Madame Kaag, maar dat geeft jou niet het recht om haar menselijke vrijheden te bedreigen, want zij heeft net als iedereen recht op haar eigen visie, zonder dat zij daarbij op een middeleeuwse manier persoonlijk bedreigd wordt. Liberté, égalité, fraternité.

In reactie op het gebeuren in Diepenheim noemde Sigrid het daar 'een sfeer van intimidatie, onveiligheid creëren'. Verder vindt ze het 'een sfeer en een klimaat van onveiligheid in Nederland dat stelselmatig wordt gecreëerd, een intimiderende omgeving waarbij uiteindelijk de boodschap is: trek je terug, hou je mond.' Ze twitterde: 'Ik laat mij niet intimideren!'
Het is ook te gek voor woorden, wanneer gekozen politici zich zouden laten intimideren door ondemocratische doordrammers en gefrustreerd crimineel gedrag. De politici zijn er niet om te dienen als bliksemafleiders voor de geestelijke stoornissen van permanente kleuterschoolzittenblijvers. Laat staan dat ze als de kop van Jut willen dienen. Zij moeten hun werk in alle vrijheid en welbevinden kunnen doen, zonder dat zij op enigerlei wijze worden ingeperkt door volkse, stupide, daadwerkelijk vijandige dictators en pyromanen. Die brandende hooipakjes op de snelwegen riekten ook al naar een grensoverschrijdende volkswoede. Blijkbaar is de boerenveenbrand nog lang niet gedoofd, maar die woede zullen ze in zichzelf moeten kanaliseren, in plaats van het op gekozen politici bot te vieren. Het leven is nu eenmaal constant in verandering en dat heet evolutie. Je daar tegen verzetten is totaal zinloos. Iemand anders de schuld geven van jouw ongeluk is eveneens totaal zinloos.

Sigrid Kaag fakkels Diepenheim

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 6 stemmen 132