Zuinig en zuur tijdens kabinetscrisis

Urenlang hingen redelijk betaalde journalisten met kladblokken, microfoons en camera’s rond de hekken van het Catshuis. Alwaar de onvermijdelijke mix van kabinet en fractievoorzitters uit de Tweede Kamer tobde over bezweringsformules. Dit naar aanleiding van het opstappen van staatssecretaris Achahbar van Financiën om redenen van te sterke polarisatie en grofheden in het politieke debat van de laatste weken. Even in mijn eigen woorden samengevat. Gegons door alle media heen over mogelijk klappen van het Kabinet van Struikelblokken door solidair zijn van NSC-bewindslieden met de aftredende Nora Achahbar. Glimmende bolides reden af en aan en begerige journalisten vroegen verklaringen via geopende raampjes van de auto’s. Sommige bestuurd door de politici zelf. Hoger in de status door chauffeurs in dure merkauto’s. Lang moesten reporters melden via camera of telefoon, dat er nog weinig ‘doorsijpelde’.

Wel druppelde er voldoende ‘achter de schermen’ door om te melden dat ook in de ministerraad grove en racistische taal zou zijn gebruikt in de nabeschouwingen op de gebeurtenissen in Amsterdam. Ons werd meegedeeld, dat de gesprekken in het Catshuis ‘onvoorspelbaar’ waren, maar dat de er duidelijk een waarneembare crisissfeer heerste. We hielden thuis onze adem in en waren benieuwd naar de afloop en de gebezigde taal om ofwel het geslaagde lijmproces te verwoorden ofwel de breuk in het Kabinet toe te lichten. Waarschijnlijk in de huidige samenstelling op weinig soepel lopende zinnen via de voorzitter van de ministerraad. Die zijn kracht probeert te vinden in mechanische herhaling van verbale zetten. Om uiteindelijk in het overeengekomen verhaal van ‘doorgaan’ van de coalitie allen een slot op de mond bevestigde.

Waardoor alle betrokken na afloop krampachtig de lippen op elkaar hielden over gevoelige informatie. Met als ultieme toelichting de taal van de minister-president, overdadig doorspekt omtrent de ‘geheimen’ van de gesprekken in de ministerraad, de nogal geforceerde herhaling dat in het kabinet geen sprake was van racisme in het kabinet, en het bijna wanhopig herhalen van het feit, dat dit alles in goed overleg was overeengekomen met kabinet en fractievoorzitters. Intussen wezen de journalisten de leider van het kabinet via klemmende vragen op uitgelekte berichten uit diverse bronnen. De antwoorden bleven hetzelfde: er bleken eigenlijk geen antwoorden. De fractieleider van de grootste partij deed later positieve verzuchtingen over de goede afloop van de crisis.

In een korte persverklaring gaf de aftredende Nora Achahbar haar motieven weer om haar aftreden. Zij trof voor ons de juiste snaren over verbinding en beheersing in taal en commentaren op oorzaken en feiten van ingrijpende gebeurtenissen als in Amsterdam. De betrokkenen in het Toeslagenschandaal bleven verbijsterd achter over het vertrek van een bewindspersoon in wie zij vertrouwen stelden. De journalistiek kreeg geen gelegenheid voor vragen. De ex-staatssecretaris verdween rap van de microfoon naar een zijdeur. Ons teleurgesteld achterlatend met een begrijpelijke motivatie van haar kant, maar ook met een vaag gevoel van enorme druk op alle betrokkenen om met min of meer zuinige mondjes de eenheid te bewaren en directe beschuldigingen te maskeren of te voorkomen.

crisis geheimen politiek

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.9 met 59 stemmen 389