Kronkel VVD

Het Tweede Kamerdebat deze week over de val van het kabinet toonde diverse schuimbekkende verwijten over en weer, waarbij wederzijds begrip meestal ver te zoeken was. Dit alles omdat via camera en microfoon het volk kon worden opgehitst om later de correcte partij te kiezen bij de aankomende verkiezingen. Met als gevolg eindeloze herhalingen waarom dit wonderlijke kabinet zo goed als niks heeft gepresteerd. En hoe onbegrijpelijk sukkelig het was voor de grootste partij om weer eens de bekende stekker ergens uit te trekken. Intussen ging de geplaagde leider van de een-mens-partij gewoon verder op het krakende orgeltje van aanvallen op personen, soms mislukte grapjes, en verontwaardiging over gedrag en handelen van collega-politici.

Over asiel en migratie zijn velen het overigens eens in het parlement. Ook dat bleek tijdens dat overleg wel. Dat beleidsterrein moeten de kenners beter reguleren. Daarbij mag meewegen de draaglast van een land op regionaal, sociaal en cultureel en economisch terrein. Tussendoor viel vaak in de verhitte discussies het begrip ‘asielstromen’, waarbij inmiddels wel bekend is dat dit aantal veel beperkter is dan de arbeidsmigratie. Maar in de rode konen opwinding van het debat, passeerde dit begrip onweersproken door ’s lands vergaderzaal. Meest verbazingwekkend en kronkelig waren voor mij echter de vele herhalingen in de matig geacteerde bijdragen van VVD Dilan Yesilgöz. Zeker een mens van goede wil.

Niettemin lijkt haar verhaal voor mij sterk op slordig ingestudeerd amateurtoneel. Daarbij mengt zij vaagheid, tweeslachtigheid en overdreven negatief getetter naar Frans Timmermans van de PvdA/Groen Links tot een wegduikende potpourri van teksten. Om zo alvast mogelijke kiezers te kietelen. We herinneren ons haar rare getallen goochelarij over asiel en de na-reizigers aantallen in het laatste kabinet Rutte. Ook het feit, dat dit kabinet bewust moest vallen over asiel en migratie. Ook een VVD-actie. Stoer doorbrak zij de lijn van Mark Rutte om niet samen te werken met de PVV. Mogelijk met instemming van een groot deel van de VVD? Nu de samenwerking in geruzie en gekonkel is ontaard, houdt zij ‘de kaarten tegen de borst’.

Dit om maar geen uitspraak te doen over een mogelijke samenwerking met deze partij na de volgende verkiezingen. Intussen roepen parlementaire journalisten over Wilders als de ‘meest invloedrijke politicus van de laatste 20 jaar’. Of over ‘hoe hij alles politiek naar zijn hand weet te zetten’. Of hoe hij opgewonden verbaal zijn tegenstanders schoffeert door bij voorbeeld de capaciteiten van zijn minister Faber vele malen hoger te achten dan gelouterde politici in de Tweede Kamer. Een deel van de media biedt zo de een-mens-partij nog steeds voldoende bewondering en aandacht. Dat zou wel een onsje genuanceerder mogen.

bekvechten politiek strategie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 4 stemmen 117