Toen ik een kopje koffie bij de balie kocht, zag ik Dekker voor mij staan. ‘Mijnheer Dekker,’ vroeg ik, ‘u kent mij vast niet meer.’ Hij keek mij onderzoekend aan en ja, hij kon mij niet plaatsen. ‘Ik ben Jan R. Lønsing,’ begon ik met hem te helpen en meteen begonnen zijn ogen te glimmen: ‘Lønsing, ja, die naam ken ik nog wel.’ Ik was stukjesschrijver…

Bij de opening van de dichtersweek in de Hortus van Haren sprak iemand wiens naam ik straks wel noem, omdat de naam er voor dit verhaal eigenlijk niet toe doet, maar laten we zeggen, sprak een Nederlandse dichter de woorden: ‘Ik wou met Pokémon spelen, maar ik moest naar Al Jazeera kijken.’ Alles was volgens hem politiek. Als dat zo is, was de keuze…

Een beroemde uitspraak van Ronald Reagan was dat de overheid niet de oplossing was, maar het probleem. Met die zin veroverden de neoliberalen de macht. Reagan was zelf, vermoed ik, geen neoliberaal, maar een acteur. Veel politici zijn acteurs, dus dat is niet echt verwonderlijk. Er zijn weinig politici die zelf ideeën hebben en als ze al zelf ideeën…

Pieter Heerma, fractievoorzitter van een partij waar ik verder weinig mee heb, gaf me wel te denken. Hij vond dat de PvdA, GroenLinks en de PVV, die in het weekend nog dreigden met een motie van wantrouwen richting een afgetreden premier, staatsrechtelijk volstrekt fout zaten. Nu is staatsrecht Neêrlands meest vloeibare recht. Er is geen rechter…

Na de zoveelste excuses van de premier, nu weer over zijn lompe optreden tijdens moeizaam kabinetsoverleg over beperken van de instroom van migratie, wist ik het al. Dat stevent af op klappen van het kabinet. Nu zogenaamd dapper de stoere bink uithangen met eisen waarvan je donders goed weet, dat partners deze nooit accepteren. Vervolgens je uitputten…

Donderdag 6 juli zou een vriendin uit Finland bij ons komen logeren, Tuija. Eigenlijk is dat nog steeds het plan, maar ze zou uit Duitsland moeten komen – en of de treinen daar rijden na de storm Poly is nog niet helemaal duidelijk. Maar 5 juli zouden twee Finse meisjes, Sara en Ella, naar Harlingen reizen. Ze vertrokken samen uit Hamburg, waar ze…

Ná het tikken van de kop van deze inzending en het hierna nog te tikken verslag van onze recente vakantie-ervaringen spookt voortdurend de titel van de psychologische roman van Jean-Paul Sartre door mijn hoofd: “De teerling is geworpen”. Een roman, die ik in mijn jongere jaren twee maal heb gelezen, omdat hij mij mateloos boeide, mede door de beschrijving…

Koning Willem Alexander vond gisteren de juiste woorden en de aansprekende toon om excuses aan te bieden en vergiffenis te vragen over het negeren van ook zijn voorouders over de ‘misdaden tegen de menselijkheid’ in de jaren van slavernij. De majesteit gebruikte daarbij persoonlijke bewoordingen. Op de beelden leken tekst en lichaamstaal in elkaars…

‘Je ziet er moe uit,’ zei de gitaarbouwer tegen zijn zus. ‘Zal ik morgen terugkomen?’ Zus knikte met grote angstige ogen. Ze zag er inderdaad moe uit. Mager, wat zeg ik, broodmager. Ingevallen wangen, piekhaar, lag ze op haar bed in het grote lege huis. Het stinkende bed in het grote lege huis. “Ja,’ zei ze hees, ‘morgen.’ “Hoe laat zal ik komen?…

Aan het front in Oekraïne ligt een dode man in het gras. Zijn helm baatte hem niet. Torste hij een borstwering tegen kogels om zijn borst? Vergeefs. Hij ligt hier gewoon dode man te zijn en de fotograaf maakt daarvan een foto. Tien meter verder ligt nog een dode man. Dat is oorlog. Aan de foto kan een leek zoals ik niet zien of hij een Rus is of…

Negen juli was ik op een debat in het Noorderpoortgebouw Euroborg waar de leden van de PvdA en GroenLinks centraal stonden. Ik stond ergens achteraan. Het viel mij dus niet op dat ik centraal stond, want niemand deed een poging mij richting het centrum te manoeuvreren. Dat was natuurlijk ook moeilijk, want er waren nogal wat leden en die kunnen onmogelijk…

Men is wel eens boos dat witte mannen met grijs haar vergeten om zwarte mensen te verdedigen als die om hun huidskleur worden aangevallen. Maar Rosanne Hertzberger is erin geslaagd mij voldoende boos te krijgen. Immers, in de NRC van 3 juni gaf ze aan dat voor het station van Rotterdam geen standbeeld mag staan van volgens haar een jonge zwarte vrouw…

Ik ga nooit naar huldigingen. Ik ga niet naar die van FC Groningen, Donar of welke andere Groningse club dan ook. Nooit. Dat is de reden dat ik mij ook niet druk maakte om de hooligans die het in hun dolle kop haalden te beloven dat ze een puinhoop van de huldiging van het Ajax-vrouwenteam hadden gemaakt, als die was doorgegaan. Het zijn natuurlijk…

Ik verkeer regelmatig in Wappieland. Hoe dat zo? Nou mijn 2 zonen hebben mede zo´n 20 jaar geleden in de omgeving van Apeldoorn een eco-gemeenschap in leven geroepen. In oude gekraakte bunkerboerderijen hebben ze hun Utopia gevonden. Dat het idealisme een beetje afgekalfd is mag blijken uit het feit dat ze nu voor zo´n 35 euro per persoon per maand…

Een klein, onooglijk boekje van Paul de Beer valt het idee van arbeidsmarkt frontaal aan. De arbeidsmarkt is geen markt. Dat is ook mijn ervaring. Hij komt met tal van leuke voorbeelden, maar ik kan er zo een paar aan toevoegen. Zo kan ik natuurlijk wel solliciteren als directeur bij Shell, of CEO heet dat tegenwoordig, maar de kans dat ik die baan…

Een Alkmaarse horde 'fans' bestormt na afloop van de verloren halve finale de tribunes waar West Ham United publiek, waaronder familie van het Engelse elftal, zich bevindt. Gevolg een nauwelijks te bedwingen veldslag. 'Fans' van FC Groningen kondigen vooraf aan om de wedstrijd tegen AJAX stil te leggen. Uitzinnig vanwege de degradatie van…

In de krant las ik dat een oude vriend is overleden. Zij was een vriendin voor het leven en hij ging weg bij haar. Daardoor verdween hij uit ons leven. Je moet kiezen, denk je, als een vriend en vriendin uit elkaar gaan. Denk je dan. Je snapt namelijk niets van het leven en je doet maar wat. Hij had gezegd, dat hij op een punt in zijn leven stond…

Is de Rotterdamse voetbalclub kampioen geworden met trainer Arne Slot, vanwege zijn mensgerichte beleid zonder de echt grote bek? Ofwel zonder personeel te vernederen, of te intimideren, maar meer door zijn focus op gezamenlijke spelvreugde? Ik vraag mij dat af in tijden van talloze berichten over extreem opgewonden types, sommigen zelfs bekleed met…

In het restaurant van het Scheepvaartmuseum van Groningen kwam een lelijk echtpaar binnen. Althans, dat was mijn mening. Wie ben ik om iemand lelijk te vinden? Vooral de man vond ik lelijk. Ze liepen naar de toog, waar een jongeman vriendelijk uitlegde dat ze konden gaan zitten – we komen zo bij u. Dat deed het lelijke echtpaar. Ik besteedde er verder…

Het enige wat ik me herinner is dat ik naar mijn koffiebeker keek en mij afvroeg of ik die moest loslaten. Maar verder dan mij afvragen kwam ik niet, want het volgende dat ik weet was dat ik me met mijn benen vasthield aan een paal. Ik hing met mijn benen aan de paal, mijn hoofd naar beneden, als een meisje in een speeltuin. Nu is het voor mannen…