Alle inzendingen van Simon K.

Het leven is niet makkelijk. Misschien moet je alle verwachtingen, zelfbeelden en zelfnarratieven laten varen om echt in het moment te leven. Zen-boeddhisme, een mix van taoïsme en boeddhisme met de typische Japanse meedogenloosheid, is één manier om dat te doen. Ik kan mijn gedachten soms niet synthetiseren, omdat ik alles in één keer wil bevatten…

Ze reden zuidwaarts, achter het zonlicht aan. De gringo rookte met één hand en schakelde met de ander. Zij had haar benen op het dashboard, roze teennagels, het soort dat zegt: 'Zeg er dan wat van.' ‘Denk je dat we ooit stoppen met vechten?’ vroeg ze. ‘Nee.’ ‘Mooi,’ zei ze. ‘Dan is het echt.’ Bij het tankstation kocht zij mango­limonade…

Het gedicht: -- De zeer oude zingt -- van Lucebert heb ik altijd simpelweg een goed gedicht gevonden, nog voordat ik professor, doctorandus, meester in de literatuur werd. Al in de wieg probeerde ik het gedicht op verschillende manieren te declameren —meestal tegen de kat, die niet eens echt geïnteresseerd was in de Vijftigers. Maar goed, het gedicht…

Je moet goedaardig zijn tegenover je eigen creaties, want ze komen alleen maar terug, in een andere vorm, als ze weten dat ze altijd welkom zijn, en niet bij de deur beoordeeld of afgewezen worden omdat ze niet in hun beste vorm bij je aankloppen. .............................................................................. Als iets maar lang genoeg…

De mens, heeft, in tegenstelling tot dieren, een kader van beelden, gedachten, verhalen, een narratief nodig waarnaar hij zijn ziel kan richten. Dit kan zijn: een geloof, religie, maar ook een ander narratief, bijvoorbeeld de bevrijding van de arbeider, het redden van het klimaat, of de aarde, het uitvinden van de toekomst. Een beeld van de wereld,…

Ik was eens bij de Albert Heijn. Daar hebben ze dus losse winterwortels, en dat is soms best wel rendabel, qua prijs. Dus ik stond zo van een afstandje in te schatten welke de dikste en langste was, want ja, je wilt jezelf niet in de vingers snijden qua prijs-kwaliteitverhouding. Komt er een meisje/jongedame, duidelijk van de ietwat gestudeerde klasse…

.............................................................................. Het leven is een ingewikkeld apparaat, waar ze pas op je oude dag de handleiding komen brengen. .............................................................................. Geluk moet wél van twee kanten komen, vind ik. ..............................................…

.............................................................................. Werken is: je ongelofelijk druk maken over dingen, waarvan je voorheen niet eens wist dat ze bestonden, op een adres, dat je hiervoor niet kende, met personen die je niet wilt kennen en met een energie en een persoonlijkheid die je eigenlijk niet hebt. ...............…

==================== Ik gooi elke dag iets weg, zodat er meer lucht in mijn huis, meer lucht in mijn hoofd, meer lucht in mijn leven komt. De ene dag een oud prentenboek over olifantjes die in een flat wonen. De volgende dag een geroeste kruk, een kinderfiets zonder trappers, een cursus zeezeilen, nog in vers cellofaan. Lege potjes, volle potjes…

.............................................................................. Iedereen heeft een wond, iedereen heeft een zaadje, iedereen heeft een schaduw, iedereen heeft een tijd, iedereen heeft een verhaal waarin hij wil geloven. Iedereen weet dat alles maar een maskerade is voor de harde waarheid dat alles uiteindelijk zinloos is. Dat maakt…

Ik vind Carlo Rovelli niet echt een welbespraakte spreker, maar zijn concepten zijn wel interessant – al zijn ze niet nieuw. Vanuit non-dualiteit en het boeddhisme, en door de popularisering ervan in het Westen, bijvoorbeeld in Californië in de jaren '60 en '70, zijn deze denkwijzen al eerder geformuleerd. Ikzelf denk dat de wereld is zoals hij…

Ik heb ooit een verhaal geschreven over een sullige huisvader - dikke buik, katten, slecht huwelijk, u kent het type - die 's nachts de straat op gaat, wanneer de brave mensen slapen. Volledig gekleed in de tuniek van de Ridders Tempeliers. Zijn zwarte Tesla zoemt geruisloos door de nacht. Zijn sidekick is geen 14-jarige jongen in een strakke stretchbroek…

Ik heb een vriend, of misschien slechts een kennis, die men zou kunnen omschrijven als een vrolijke vrijgezel, maar dan zonder het vrolijke. Dat gaat er namelijk wel af als je boven de 50 komt, en je huis en je lijf te vies zijn om aan te pakken. Ik kwam regelmatig bij hem om zijn computer weer aan de praat te krijgen. Hoewel hij zichzelf administratief…

Ik herinner me dat ik in de jaren zeventig de streekbus naar school mocht nemen van mijn moeder, maar dat gebeurde alleen onder zeer extreme weersomstandigheden, d.w.z. ijzel en 30 cm sneeuw of een enorme storm, in plaats van gewoon de ouderwetse 16 km fietsen. Dat was voordat de strippenkaart werd ingevoerd, dus je moest contant betalen aan de chauffeur…

Het leven is eigenlijk een gratis ritje in het grote speelpark. God heeft de kaartjes betaald. Stap gewoon in de achtbaan, je hoeft niet te sturen of bang te zijn, alles is veilig en goed. Je bestemming ligt al vast. Het pure feit, alleen al dat je leeft, is het bewijs dat alles fundamenteel goed is. Je ego of verstand is gewoon een ketel langzaam…

De Egyptenaren aanbaden onder anderen Ra, de zon en Orion; moslims aanbaden en aanbidden in Mekka een stuk zwartgeblakerde meteoriet die ergens in de woestijn als een stuk ruimtepuin is neergekomen; de Sumeriërs in Babylon aanbaden Marduk en Inanna; de Germanen hadden hun heilige boom; de Grieken hadden Zeus; de Romeinen hadden Jupiter; en de Joden…

Ik zal even al mijn belevenissen neerschrijven in de vorm van een geheugendump over telefoons en wat dies meer zij. Gelukkig kan ik snel typen, want ik ben eigenlijk een beetje moe en flauw nu, door corona. Ik snap trouwens niet dat corona de hele wereld op stelten heeft kunnen zetten. Want de corona die ik nu heb, heeft als verschijnselen: een beetje…

Uilenstede, Amstelveen, begin jaren 90. Vlak onder de Buitenveldertbaan, waar de vliegtuigen bij westenwind om de tien minuten met donderend geweld landen en overvliegen. Het lijkt wel of ze bijna met hun uitgeklapte landingsgestel de bovenste verdiepingen van de 12-hoog studentenflat kunnen raken. Het is november. Ik ben een van de weinigen die…

Een vleeskuiken blijft in zijn korte leven scharrelen op gemiddeld dezelfde vierkante meter waar hij destijds door de kippenmester uit het krat geschud is, zeven korte dagen nadat hij uit het ei gekropen is. Dat hij een hij is, weten we omdat de afstand tussen zijn aars en zijn geslachtsorgaan groter is dan bij een hen. Iets wat door getrainde middelbare…

Een schrijver is iemand die nergens goed voor is. Ik zou bijna zegen: iemand die een heel klein beetje gek is, een originele kromme Eigenheimer, die niet in het kistje past. Niet in de wieg gelegd voor een normale baan, zoals op een kantoor of ergens in een garage, sleutelend, luisterend en lachend met zijn collega's. Nee, een schrijver is iemand…

Het regende pijpenstelen, dus het was een perfecte dag voor een gezellige boedelverdeling. De boedelverdeling, oftewel de erfenis van onze langstlevende ouder, die weliswaar geen rijk had nagelaten waar de zon nooit ondergaat, maar door spaarzaam leven — denk aan het in zeer dunne laagjes uitsmeren van schoensmeer en nooit meer dan één klein lepeltje…

Ik wil een verhaal delen uit mijn zenuwslopend, tragikomische leven. Alhoewel, het is eigenlijk meer tragisch dan komisch. Ik heb deze week niet bepaald een geweldige week gehad. Het begon ermee dat ik 2000 euro won en het de volgende dag, met mijn stomme kop, allemaal weer verloor. Misschien zegt de term 'najagen' iets voor de kenners onder jullie…

----------------------------------------------- TOT ELKAAR KOMEN ----------------------------------------------- De vogels in de bomen fluiten het concert des levens. Ik parkeer mijn auto voorzichtig op de weinig gebruikte, met mos begroeide parkeerplaats voor het bejaardentehuis, maar toch hoor ik een krak. Ik stap uit om te kijken wat ik geraakt…

Shaggy en Diesel waren twee heel leuke hondjes. De één was overwegend zwart en een duidelijk vuilnisbakkenras, ze had haar vader nooit gekend, want die zat opgesloten in een kennel, de ander was van adel, en had een echte stamboom op papier. Maar raad eens wie het alfa-teefje was? Inderdaad, de geharde straatvechter Shaggy, zij was altijd als eerste…

---------------------------------- Het is kerstborreltijd of vrijdagmiddagborrel op het kantoor. Het is zo'n dag van de week dat een heleboel mensen van het personeel allemaal aanwezig zijn, en ook gaat er weinig gelijk naar huis. Eindelijk jouw kans! Om je van je leukste, meest joviaalste, mannelijk kant te laten zien aan die leuke vrouw die…

--------------------------------------------------- Het was het jaar 1972. Nozems waren we, maar aardige nozems. Opeens was overal, op de radio, in de kranten, aanplakbiljetten achter ramen van winkels, het woord 'Bangladesh' in de mode. Wisten wij, kinderen uit een steeds welvarender worden Nederlands boerendorp, veel waar dat land lag…

1978. Grease was een hit. examenfeest van de MAVO. mijn vader, beretrots op het diploma, wat kon die jongen toch goed leren na afloop van diploma-uitreiking uit eten bij de V & D het was schemerig verlicht door oranje lampen van glas met een witte binnenkant en kleverige houten tafels met een placemat hard gerinkel, gesis uit de keuken…