Woonbegeleider minderjarige asielzoekers. Het lijkt me prachtig. Lees de vacature vijftien keer door. Drie medewerkers, fulltime, 240 dagen per jaar. Ik reken me suf maar kom er niet uit. Mail, bel, word niet teruggebeld, bel nog een keer. 'Je bent wel een doorzetter!' zegt de vrouw aan de andere kant van de lijn. 'Nee, je hoeft je huis niet…

Ik snap veel. En wat ik niet snap probeer ik te snappen. Maar het gebeurt me ook weleens, dat de situatie kansloos is voordat ik aan het snappen toe kom. In mijn hoofd staat een denkbeeldig aapje met bekkens tegen elkaar te rammen om de leegte op te vullen. Mijn gevoel stuurt in paniek SOS berichten naar mijn hersens: jongens, wat moeten we!? In…

Het komt wel eens voor dat ik ergens beland door omstandigheden. Vroeger toen ik nog de illusie had dat het leven louter uit hoogtepunten zou bestaan, ging ik die uit de weg. Maar, ouder en wijzer, heb ik geleerd om de treurnis in het leven te romantiseren. Een gave waar je niets aan hebt. Tenzij je schrijver bent. Het was ergens diep in Duitsland…

Toen ik vanochtend m'n vaste boswandeling maakte in gezelschap van het kwispelwezentje met de krokodillenkaken, en ik me afstemde op het onderwerp van de zaterdagcolumn voor nederlands.nl, en mijn netvliezen met al het groen van al het uitbundige, overweldigende gebladerte werden ingekleurd, realiseerde ik me dat het pilaartje tekst deze keer over…

Gloria Wekker is cultureel antropoloog en voor u bang wegklikt: iemand die stelling neemt in het zwart-wit debat. Volgens Gloria zit vierhonderd jaar slavernij nog steeds tussen uw en mijn oren. Daardoor wordt er onder andere bij de politie systematisch gediscrimineerd. Het bijzondere van haar bijdrage aan het debat is dat ik het totaal oneens ben…

Het werd me zomaar gezegd. In een echt gesprek ook nog. Het woord kende ik wel, maar toen ik mijn gesprekspartner het hoorde uitspreken, kwam de klank me niet bekend voor. Mijn hersens voorzien mij doorgaans van elke informatie die ik nodig heb. Ze haperen niet veel. Deze keer wel. Ik voelde de leegte boven in mijn hoofd. Het leek alsof mijn hersenen…

In het begin van de negentiger jaren, toen ik nog in Oegstgeest woonde, ging ik eens per twee weken naar Den Haag vanwege twee belangrijke faciliteiten: de muziekbibliotheek in de Anna Paulownastraat en het Omniversum aan de president Kennedylaan. Bij de muziekbibliotheek leende ik cd's van voornamelijk klassieke muziek. Alle grote orkestwerken,…

Af en toe gebeurt het gelukkig nog. Dat creatieve individuen de mal kapot gooien, de deur intrappen, de status quo doen aardbeven, de vastgeroeste opvattingen losweken, en alle expertise van salonexperts naar de barrebiezen helpen met een werk, een opus, een uitvoering, een product, een geestesvrucht waar niemand omheen kan. Waar iedereen voor stopt…

Mijn levensgezellin is een zeer wakkere dame die er telkens weer in slaagt om frisse, uitdagende vragen tussen de houten wanden van ons huis te laten resoneren. Gisteren vroeg ze plotseling: van wie zijn we eigenlijk? Zo'n vraag kan dagenlang doorzingen als een neuriënd jongenskoor op de achtergrond van onze dagelijkse conversaties. We zijn een…

Het leven maakt soms gekke bokkensprongen. Niet dat ik veel bokken heb zien springen in mijn leven. Maar het gezegde is te mooi om te laten liggen. Het dekt de lading van mijn column aan u perfect. Zoals velen van u ben ik getrouwd. Als ik terugkijk herinner ik me de hele trouwdag nog goed. De details, waaraan we in de voorbereiding gewerkt hadden…

Van het een komt altijd weer het ander. Zo schijnt het te moeten of willen werken. Is u dat ook opgevallen? Ons leven is een schier eindeloze aaneenschakeling van oorzaken en gevolgen. Alleen door ons stinkende (vanwege zweten) best te doen wanneer we ergens over nadenken, en de gevolgen van nieuwe inzichten zonder uitvluchten te implementeren, kunnen…

Een man met sneeuwwit haar vraagt me wat we aan het doen zijn. 'Ze lopen tachtig kilometer!' schreeuwt hij tegen zijn vrouw. 'In iènen dag?' buldert ze terug in heerlijk Brabants. 'Nee, daar doen ze drie weken over!' grapt haar zoon. 'Leuk dat jullie volgend jaar ook meedoen,' coach ik. De antwoorden laten zich raden. Het Kennedyvirus…

Ik voelde gisteren mee met de nabestaande van een man die ik niet persoonlijk ken. De Nederlandse bergbeklimmer Eric Arnold (35) is overleden op de flanken van de Mount Everest. Hij overleed volgens nu.nl aan acute hoogteziekte die hij kreeg in de afdaling. Een zuurstoftekort werd hem fataal, meldt de site. Ik heb zelf drie en een half jaar tussen…

Vandaag een korte column. Iedereen heeft het druk, dus wie ben ik om ze op te houden? Meer een overdenking, observatie, overweging. Het gaat zo: Beneden klinkt Phil Collins: "In The Air Tonight" De muziek is aanstekelijk. De sound is onmiddellijk voelend herkenbaar. Iedereen van onze generaties 'weet' meteen wat het is, wanneer het was, wat…

Ooit zag ik een teleurgestelde gedeputeerde die de verkiezingen had verloren en daardoor zijn functie zou kwijtraken. Hij vond het niet leuk, maar droeg het als een man. ‘De functie,’ zei hij, ‘is niet meer dan een geleende fiets. Je mag er een tijdje op rijden, maar daarna gaat iemand anders verder.’ En zo is het. Zo is het leven. Elke rol in…

Vroeger had ik dit nooit geschreven. Toen wist ik denk ik ook niet, dat mijn levensinstelling drastisch kon veranderen. Ik zat toen vast in een bepaalde cirkel. Alleen had ik dat zelf niet door. Achteraf gezien moet ik al een aantal jaren rondjes om mezelf heen gedraaid hebben. En toen zat ik ineens bij de huisarts. Dat was de omslag. Dat kon…

Een muis heet in het Frans een glimlach. 's Avonds laat, als iedereen horizontaal was gegaan, zat ik in de witte ruis van de stilte als laatste waker in de grote keuken-kamer-ruimte nog wat te lezen. De hond naast me op de bank. Soms een vuurtje in de open haard. Dan kwam hij stilletjes van ergens achter de ijskast uit z'n schuilplaats schuifelen…

Zojuist heb ik me verstout een goeroeboek te lezen. Een goeroeboek is een boek dat een simpele oplossing belooft voor complexe problemen. Het maakt even niet uit waar dit boek over gaat – ik wil alleen even uitleggen hoe dit boek de arme lezer probeert te overtuigen dat het om revolutionaire oplossingen gaat, die de oude wereld achter zich gaan laten…

Op zoek naar een mooie kapstok om wat anekdotes aan op te hangen, ga ik naar een lezing van Paulien Cornelisse. In een volle spiegeltent vertelt ze over haar nieuwe boek: 'De verwarde cavia'. Ze heeft een cavia-stempel mee. Handig voor het signeren straks. Een fan vraagt of er ook borden en mokken van de cavia gaan komen? Een onhandige vraag van…

Wat was het fantastisch warm afgelopen vrijdag. Ik besloot dan ook naar buiten te gaan en lekker wat te wandelen door de wijk. Ik was nog maar twee straten verder en toen zag ik haar. En ik denk dat ze mij ook meteen zag. Er stonden wat struiken tussen mijzelf en haar in. En bovendien werd ze bezig gehouden door haar twee kinderen. Ik zag het toch echt…