Karaktermoord
Bavianen net mensen? Apekool, zulke gezelschapsdieren zijn wij anders niet…staren ons liever suf naar woorden om elkaar niet te hoeven zien en maar denken dat we de wereld zo naar onze hand kunnen zetten. Er is helemaal niets menselijks aan een groep samenklittende bavianen, noch het spiegelen aan groepsgedrag van mensen…kwamen pas veel later in beeld door de apen achterna te lopen.
Dat in groepsverband denken is wat je als meisje deed, één voor allen en allen tegen één spiegel aan de wand…wie is het schoonste in ons land als we allemaal in de sloot springen? Gedeeld door kauwgum bleven we overal plakken en dan was er nog het besmettingsgevaar! U wilt het niet weten, lieve kippige liplezer, maar er kwam geen lijm aan te pas… daarom imiteren we tegenwoordig alle flauwekrul om van te snuiven aan de buren toe, naar de omgebouwde poedel die daar kind aan huis was.
Zo zijn er altijd wel mensen die doodgeknuffeld willen worden door een beer, de grond in gestampt door een gestresste kamerolifant, tot op het botte af blijven volhouden dat we zoveel om dieren geven door persé alle natuur eruit te persen, om met een tijger aan je klauw opzien te baren en dan nog verbaasd zijn ook: “ Hij bijt anders nooit, weet U “…
Wat pijnlijk duidelijk maakt dat mensen eigenlijk de predators zijn; loeren godgansche dagen naar oh wat een schattige schooiertjes… achter glas, tussen tralies door, gekooid, maar of dieren dan veilig voor ons zijn? Hoeveel apen zijn er nog nodig voor onderzoek; wij willen nog steeds onzin horen, dingen zien die er niet zijn en vooral zwijgen over het enige waar zij behoefte aan hebben en dat is ruimte, bevrijd van het onmenselijke om ons te moeten pleasen.
Misschien dat het spiegeleffect hoog scoort in gevangenschap, ik noem het karaktermoord. Waar anders dan in de dierentuin tref je een troep aanstellerige bavianen aan die wekenlang in hongerstaking gaan?
yahoo.comGeplaatst in de categorie: dieren
apen
207
Geef je reactie op deze inzending: