Nederland is een prachtig land: breede rivieren, die traag door oneindig laagland gaan en zo.
Energieke mensen, fijn klimaat, de schouders eronder, doe maar gewoon dan doe je gek genoeg, we benne op de wereld om mekaar om mekaar te hellepe niewaar, samen carnavallen, samen juichen en treuren voor het enorme tv scherm op het Leidseplein, bloemenzeeën kaarsjes en tonnen pluche knuffels bij aanslagen of ongelukken, elke avond vers kijkvoer op de platte buis, overdag op de kantoortuin achter de…

We hebben een VVD-dame die er niet omheen draait: zij volgt Mark op. Het is de vraag of het verstandig is om via Elsevier’s Magazine met zo’n schot-voor-de-boeg voortijdig de aandacht op je te vestigen. Terughoudendheid past de dooorsnee-banenkannibaal. Maar een ambitieuze liberaal gedraagt zich graag als voortvarende opportunist, branieschopper, politieke replica van Dik Trom.
Resolute moeder van vier kinderen, vastberaden blik, minister van Infrastructuur & Waterstaat. Volgepropt met…

Misschien is het u ontgaaan. Deze week overschreed Nederlands-Punt de grens van 25.000 inzendingen. Wijlen mijn pingpongmakker Jos Zuijderwijk vertelde mij in 2011 over zijn dagcolumns op ‘de plek der plekken’, toen ter tijd een mij onbekende website. Vrijwel iedere dag, meestal ’s morgensvroeg, neem ik tegenwoordig een digitaal kijkje. De vertrouwde lay-out, ik vind het nog altijd mooi. Gepaste gelukwensen, ter gelegenheid van het bereiken van een magisch aantal, zijn op hun plaats: een…

Tijdens mijn middelbare schooltijd (HBS-b) maakte ik kennis met de tak van wiskunde die differentiaalrekening heet, en het zusje daarvan: de integraalrekening.
Deze beide takken die aan weerszijden staan van de boom der kennis van kwantiteit en kwaliteit, vertegenwoordigen twee principes die van cruciaal belang zijn voor het begrijpen van de statische en dynamische aspecten van de werkelijkheid. En hoe die twee samenhangen.
Tja, beste trouwe lezers, neem het me s’il vous plait niet kwalijk…

Het hutje van de Koning is opgeknapt, eindelijk klaar, kosten noch moeite gespaard.
Vijf jaar werk, budget met bijna 100% overschreden tot 63 miljoen. Wonen, werken en ontvangen in een schitterende, koninklijke omgeving.
Wat een stuitende verzameling edelkitch, het DNA van de echtelieden in baksteen op de wand van een zaal geplamuurd! ‘Zomaar een ideetje hoor.’ ‘Top, doen we!’ 60.000 steentjes. Handgekleid. Sommige ruimtes lijken op woonwagens zonder wielen, de hele rommelzolder is…

Ik durf er een krat wijn op te zetten dat u de Tsjechische zanger kent, die na zijn vlucht naar deze kant van de muur een aantal Nederlandstalige liedjes heeft opgenomen: Jaroslav Hutka. Het zijn politieke writer-singer-liedjes en de tekst is dus erg belangrijk. Eentje gaat over loonslaven, zonder dat woord te gebruiken. Mensen voor wie het leven gaat over de woning, de kost en de kleren. De zanger vindt echter dat ze in een gevangenis leven.
Het is een prachtige aanval op sleur, maar misschien…

Ik ontken het niet, T.Hettema’s record heeft me stinkendjaloers gemaakt; ik ga het over de erotische boeg gooien. In de film ‘Nine ½ Weeks’ wordt Kim Basinger toegezongen door Joe Cocker, met het verzoek zich te ontkleden. Dat wil zeggen, met uitzondering van haar hoed. In 1986 haalde dit nummer de Italiaanse hitlijst en het maakte van Basinger een wereldster. Cocker bleek hiervoor geknipt: ‘take off your dress, yes yes yes’. Hij noemt alle kledingstukken waarvan Kim zich, ‘rrrreal…

Hoewel ik er al zo’n 48 jaar niet meer woon, en er zelden vaker dan twee maal per jaar de frisse, tintelende atmosfeer van op mijn huid voel dansen, in m’n neusgaten voel circuleren, door m’n luchtpijp voel meanderen en mijn bloed voel zuiveren, alsmede hiermede in mijn hart de verlevendiging op te merken dankzij een nieuwe injectie vluchtige etherische oliën van pompeblêden en tuorrebouten, kan ik er niet omheen dat ik mijn hele basispakket van fundamentele waarden, sympathieën,…

De ontdekkingsreizigers van Hendrik de Zeevaarder vreesden het ronden van kaap Bojador. Ergens aan de zijkant van West-Sahara zou zich ‘het einde van de wereld’ bevinden. Na het Canarische eiland Hierro was er ‘het niets’. Dat verklaarde misschien de vele verraderlijke zandbanken en de wekenlange beangstigende windstilten.
Tegenwoordig monitort EU-agentschap Frontex het gebied, vanuit een luxueus kantoorpand in Warschau. Ongeveer tien jaar geleden werd ontdekt dat criminelen via…

Een beperkt aantal mensen heeft een atlas vernield. Ik ook. Ik heb er twee vernield en beide heb ik nog steeds.
Ik heb, overigens samen met mijn broer, een zeldzame 27e druk en een minder zeldzame 28e druk uit 1976 kapot gelezen en hier en daar gescheurd. Overigens claim ik dat ik degene was die het minst zorgvuldig met deze atlassen omging. Vooral de 27e druk is volledig waardeloos voor iedereen in de wereld, behalve voor mij.
Mensen die van atlassen houden, kunnen lang naar een kaart kijken.…

Stralend staan ze op de foto die net bij mij via de app binnenkomt, mijn nichtje en haar man. Beiden in zomers wit met op de achtergrond de blauwe uitgestrektheid van zee en hemel. Mallorca. Voor even een weekendje er tussenuit nu het nog kan. Want straks in september verwachten ze hun eerste kind.
Het is een carrièrestel, dus het leven met een kleintje zal wat organisatie en aanpassing vragen. Zij is een organisatietalent, dus dat aspect komt wel goed. Waar het nu wringt, zo begrijp ik, is…

Vooral bij zomerse temperaturen duurden de dagelijkse wandelingen van mijn opa aanmerkelijk langer dan gebruikelijk.
Ook de route werd aangepast en verplaatste zich van de winkels in de dorpsstraten naar de boulevard.
‘Ga de ge weer naor de vrouwkes kijken Ad?’
Mijn oma met een glimlach en de aanwezige familieschare gniffelde mee.…

Ondertitel: Universele Menselijkheid
Ik denk dat het tijd is om wat tegenwicht te geven aan de euforische staat van dolce far niente die dit zomerseizoen in velen opwekt.
Dit is geen column voor watjes en aanhangers van -ismen.
Mondjesmaat ben ik de verkorte versie van The Gulag Archipelago aan het lezen.…

Efteling meets Land van Ooit. WA van Oranje werd in Londen verheven tot ridder in de orde van de Kousenband. Bij het eerste bericht dacht ik nog even aan Max Woiski Jr. en aan een leuke traditie rond de meterslange Surinaamse sperzieboon waar WA sportief aan deel had genomen.
Maar het bleek veel erger. De beelden tonen hem uitgedost als Prins Willie de Eerste van Leuterwolde. Met struisvogelveren bovenop een hoedje uit de feestwinkel van tante Marie en in een velours gordijn uit de Kringloop,…

Michael Moore staat bekend als een zeer linkse documentairemaker. De steeds oudere man loopt wat krom gebogen parlementsgebouwen en fabrieken binnen en stelt superscherpe vragen, en weet door handig te snijden de meest abjecte politici de meest abjecte uitspraken te laten doen.
Maar misschien heeft Moore meer gelijk dan u en ik zouden willen.
Laat ik beginnen met mijn naamgenoot en opa: Jan Lunsing, boer in Noordsleen. Mijn opa heeft nooit veel in zijn boerderij geïnvesteerd waardoor hij niet…

De serie ‘TV That Made Me’ gaat over bekende Engelsen die van jongsaf de invloed van televisiekijken ondervinden. Linford Christie, ooit de succesvolste olympische V.K.-atleet en daarna verguisd wegens nooit bewezen doping, vertelde dat zijn broer en hij in de tv-begintijd geen genoeg kregen van worstelwedstrijden en dat hij daardoor aan sport ging doen. De meeste BBC-gasten halen herinneringen op aan Are You Being Served? (met de onvergetelijke John Inman), George and Mildred, Keeping Up…

Mensen zijn, als je ze in het normale leven tegenkomt, heel verstandige, nuchtere, realistische wezens. Ze groeten je vriendelijk. Ze lopen om je heen en niet tegen je aan. Ze zijn zorgzaam en schieten te hulp als er iets van je fiets valt. Ze maken je erop attent als je gulp open staat. Ze gaan niet op je in staan trappen als je struikelt en valt. Ze jatten je fiets niet als je boodschappen doet. Ze bellen aan of op als ze op bezoek willen komen. Ze nemen dan een bloemetje mee of een flesje…

En ik had me nog wel zo voorgenomen om geen afzeikstukjes meer te schrijven, maar eens wat positiever om me heen te kijken. Het leven is mooi, iedereen doet zijn stinkende best, en we moeten lief zijn voor de medemens.
Met een open blik en een ontvankelijk gemoed zat ik gisteravond dus voor de tv bij M. Margriet, bij wie de paniekstoornis van vorig seizoen heeft plaatsgemaakt voor een meer afgewogen en journalistieke benadering, die mensen zelfs af en toe laat uitpraten en bij wie alleen het…

Micheal Moore staat bekend als een zeer linkse documentairemaker. De steeds oudere man loopt wat krom gebogen parlementsgebouwen en fabrieken binnen en stelt superscherpe vragen, en weet door handig te snijden de meest abjecte politici de meest abjecte uitspraken te laten doen.
Hij overschrijdt regelmatig een overtreffende trap, wat voor een man van zijn leeftijd best knap is, maar je gaat je wel afvragen of het werkelijk zo erg is als hij beweerd.
Neem nu Flint. Het is een industriestadje in…

We zullen en moeten wereldkampioen worden. Dat lijkt een nationale obsessie.
Als er een WK was voor pupillen onder de 7 zat Pierre ook met een mic in het stadion tegen Tom te mompelen over strategie en opstelling.
Het trauma van ‘74 heeft ettelijke generaties overgeslagen en dwingt de NOS tot avondvullende exercities die het land moeten doen geloven dat het allemaal iets voorstelt dat vrouwenvoetbal.
Fris, jeugdig, enthousiast, explosief. Oh ja, de paardenstaartje dartelen over het veld. Maar…