Zodra mannen en vrouwen met hun voet dichtbij het gaspedaal van hun auto zitten breekt psychologisch gezien de pleuris uit. Zo zie je dus ook kleine Fiatjes als een waanzinnige optrekken om maar één auto voor de afslag te passeren. Ooit dacht ik dat zeuren over het onbeschofte en gevaarlijke gedrag op de weg iets was van Oude Zakken gepraat. Nu echter ook qua wetenschappelijk onderzoek recent is aangetoond dat er sprake is van een forse stijging van het aantal (dodelijke) slachtoffers in…

Er moeten altijd vier onopvallende kleerkasten mee. U kent dat wel, een jonge vrouw met vier mannen om haar heen, die onopvallend van links naar rechts en van voor naar achter rondturen of er niet een zot is, of een gek, of een crimineel, die gewapenderhand een einde wil maken aan de vrijheid van de jonge vrouw, of aan het leven van de jonge vrouw of erger. En als u het niet kent, kunt u het zich voorstellen.
U zou uzelf eens moeten zien in een winkel met vier mannen met oortjes om u heen. Van…

Gisteren gingen Vladimir en Volodimir beiden op bezoek bij hun troepen. Vladimir in de Cherson en Volodimir in Avdiika. Het is interessant om die bezoeken eens te vergelijken.
Vladimir Poetin komt aan in een grote zware auto en stapt uit tegenover iemand die er uit ziet als een hoge militair. Hij draagt een dikke winterjas, maar verder zou iedereen die hem niet kende kunnen zien als een gewone man, een gewone burger. Als hij uitstapt, staat er een militair op hem te wachten en die man is…

Zojuist las ik de laatste pagina’s van het dagboek dat Anna Haag vlak na de oorlog wilde uitgeven. Het boek is spannend van begin tot einde. Ze schrijft op grote hoogten, zo eerlijk, dat ik haar eerlijkheid durf te vergelijken met die van Hannah Arendt en dat doe ik niet gauw.
De eerlijkheid van Anna Haag is extra bijzonder, omdat ze haar dagboek bijhoudt tussen 1940 en 1945, het eindigt met de bevrijding van haar dorpje. Ze is aan de oorlog ontsnapt. De soldaten die bij haar huis in de…

Achter mij hangt een vlugschrift van Jan Blokker uit 1975. Ik heb het met opzet achter mij opgehangen. Op de omslag staat een Nederlands kanon, vermoed ik, uit de Tweede Wereldoorlog. Het is een soort kanon waarmee onze soldaten op de Duitsers moesten schieten.
Het boekje is zeer luchtig geschreven, maar gaat over allerlei ernstige momenten in onze geschiedenis. Er staan op elke bladzijde plaatjes, zoals een Adolf Hitler als baby’tje in uniformlaarsjes al aan hangend in een luier die door een…

Soms lees je een boek en denk je, wat een werk, dat boek. Maar als je het uit hebt, denk je, waarom is dit geschreven?
Zo’n boek is 'Heerschappij van Holland'. Het gaat over de geschiedenis van het christendom en de invloed van dat christendom op het gewone leven. Nou, dat was aanvankelijk dus niet zo groot, want voor Jezus leefde bestond het niet. Maar Holland begint al met Darius, een vreselijke vorst, die min of meer de uitvinding deed van een algemene waarheid. Darius ging het om de…

Er was eens een gemeente Scherpenzeel en die gemeente moest worden toegevoegd aan Barneveld. Scherpenzeel, zo vertelden verstandige mensen van de provincie, was financieel niet sterk en miste bestuurskracht. Als het zo zou doorgaan, zouden de burgers van Scherpenzeel merken, dat de gemeente haar taken niet meer aankon.
Barneveld, zo zeiden de verstandige mensen, zou de redding van Scherpenzeel zijn. Het punt alleen was dat Scherpenzeel er geen zin in had. In Scherpenzeel woonden namelijk mensen…

De afspraak was duidelijk, het moest een openbare executie worden. Tot de tanden toe gewapend zaten de mannen klaar. Eindelijk door de zittende macht serieus genomen en meteen de hoofdman aan tafel. Een buitenkansje.
De strategie luidde: Clusterfuck! We gooien alles van de afgelopen 12 jaar, alles wat de natie op hem tegen heeft, elke faut pas, iedere open wond, in één keer in de strijd.
Wilfred had het allemaal op papier voor zich liggen, Johan zou vooral de Groningen-connectie en de…

In de Mellenhorst in Haren zaten op 9 maart acht op een rij om vragen te beantwoorden over integer bestuur. Het doel van de politici was om gekozen te worden en het doel van de organisatie was om ze te verleiden tot een belofte.
Dat laatste lukte. Het eerste niet. Ik zat tussen twee oud-raadsleden van Haren die mij influisterden hoe beschamend ze alles vonden. De stellingen gingen maar over één ding, integer bestuur, en uit de antwoorden bleek volgens de twee oud raadsleden dat het…

Ik was erheen gegaan om mensen te ontmoeten die ik niet kende. Dat is niet gelukt. Ik kende de vier vrouwen met wie ik zat te eten niet, maar ik kende ze ook weer wel. Ze hadden veel standpunten die ik ook had. Ze vonden het prima dat ik lid was van de PvdA, zolang ik er kritisch op was, ze hadden veel kritiek op de overheid, maar gingen wel stemmen. We waren het met elkaar eens dat Thierry Baudet de minst interessante politicus van Den Haag was en eens dat Pieter Omtzigt heel goed werk had…

Het is niet vreemd als al jaren naar je werk gaat, dat je dan denkt dat je weet wat je doet. Het is niet vreemd als je dan op routines vertrouwt die in het verleden zeer betrouwbaar zijn gebleken. Het is ook niet vreemd, dat het dan helemaal mis kan gaan.
Het OVV heeft achteraf geconcludeerd dat het OM volledig heeft gefaald bij de beveiliging van Nabil B., Derk Wiersum en Peter R. de Vries. Het is een snoeihard rapport. Informatie die er wel was, is over het hoofd gezien, waarschuwingen die…

Als Sigrid Kaag in Diepenheim naar een bijeenkomst van haar partij gaat, wordt ze opgewacht door demonstranten met fakkels. Het eerste wat ik daarvan zag was een woedende Rutte die vond dat we het meest vrije land ter wereld zijn (nummer één) en dat je dus zoiets niet doet. Ook later op de avond verschenen alle superlatieven in beeld: Kaag was geïntimideerd, bedreigd, de woorden Ku Klux Clan vielen en ik dacht, de Ku Klux Clan van Diepenheim?
Op het journaal werden ook organisatoren van de…

En daar liep zowaar Tyler tussen de ruïnes van Hatay, Turkije. De meeste gebouwen van de stad lagen versuft op de grond en een klein groepje Nederlandse hulptroepen, 65 mensen en een cameraman, dwaalden schijnbaar door de stad. Ze dwaalden niet. Ze liepen doelbewust langs de toegewezen straten en vroegen wanhopige Turkse mensen of er nog ergens geluid uit de gebouwen kwam.
Tyler is voor mij een theorie. Tyler is een schrijver die mogelijk nooit in Turkije of Nederland geweest, maar hij schreef…

Soms moet je iets lezen, waar je het niet mee eens bent. In mijn geval is daar geen beginnen aan, omdat ik geleerd heb kritisch te denken, maar als je een bepaald boek in de literatuur vaak tegenkomt, is het misschien wel handig. Boeken waar ik het grotendeels mee eens zijn, lopen meer dan eens ten strijde tegen het boek The Road to Serfdom van Hayek, De Weg Naar Slavernij. Dan is het goed dat ook te lezen. Ben ik het echt oneens met deze Nobelprijswinnaar?
Nou, niet helemaal. Laat ik beginnen…

Gisteravond zat ik in de trein van Utrecht naar Groningen toen bij Zwolle een autist tegenover mij kwam zitten. Dat is natuurlijk een schandelijk vooroordeel. Hij zei ‘hoi’ tegen mij en bedoelde te vragen of er een plaats vrij was, voorwaar voor een autist een ingewikkelde manier om iets te vragen. Ik groette terug en hij ging zitten.
Hierna legde hij uit dat hij naar Drachten ging en beter via Heerenveen had kunnen rijden, maar dat hij deze trein beter vond dan de dubbeldekker die richting…

Soms moet je iets lezen, waar je het niet mee eens bent. In mijn geval is daar geen beginnen aan, omdat ik geleerd heb kritisch te denken, maar als je een bepaald boek in de literatuur vaak tegenkomt, is het misschien wel handig. Boeken waar ik het grotendeels mee eens zijn, lopen meer dan eens ten strijde tegen het boek 'The Road to Serfdom' van Hayek, De Weg Naar Slavernij. Dan is het goed dat ook te lezen. Ben ik het echt oneens met deze Nobelprijswinnaar?
Nou, niet helemaal. Laat ik…

Ze heeft later spijt gehad van de woorden ‘de banaliteit van het kwaad’ in de ondertitel van haar boek Eichmann in Jerusalem, maar ik ben haar dankbaar voor de rake woorden. Ze zijn alleen te vinden in de conclusie op pagina 252 van haar zeer belangrijke boek: ‘Het was alsof hij (Eichmann) in deze laatste minuten (van zijn leven) de lessen opsomde van zijn lange opleiding in menselijke misdaad en dat hij ons de les gaf van de angstwekkende, woord en gedachten tartende banaliteit van het…

Naast het gemeentehuis van Groningen staat een buste van Carl von Rabenhaubt, een Tsjech. Of, wat we nu Tsjech zouden noemen, want in zijn tijd kwam hij uit Bohemen. Hij hoorde bij een groep protestanten die de nederlaag leden tegen de katholieken. Bohemen en later Tsjechië zouden na de dertigjarige oorlog katholiek worden. De broer van Rabenhaubt ook, zodat hij eigenaar kon blijven van de familiebezittingen, maar Carl von Rabenhaubt was meer overtuigd in zijn geloof en heeft onder andere voor…

Gisteren sprak mijn vrouw een vriendin die ze zeer zelden spreekt. Ze kennen elkaar van de Hogeschool in Kampen, waar ze samen de opleiding voor Expressie in Woord en Gebaar volgden. Toch zijn het goede vriendinnen. Goede vriendinnen in de zin van dat ze bij elke ontmoeting zo weer verder kunnen waar ze gebleven waren. Geïnteresseerd in elkaar. De juiste wederzijdse jaloezieën, maar wel in evenwicht. De een begint altijd allerlei avonturen en de ander doet dat ook, maar op een totaal andere…

In Israël is nu de meest rechtse regering ooit geïnstalleerd onder leiding van de waarschijnlijk meest corrupte premier ooit, Netanyahu. De man is te kort geen premier geweest om hem veroordeeld te krijgen.
Op 5 november 1995 schreef ik in mijn dagboek - een dag na de moord op Yitzak Rabin - dat ik verwachtte dat Israël de weg die Rabin was ingeslagen, de weg naar een stabiele vrede, zou blijven volgen. Ik was nog optimistisch over het land en het democratisch vermogen van de Israëliërs.…