Alle inzendingen van An Terlouw

Je kunt de politiek het beste vergelijken met natuurgeweld, daar kwam ik achter na een reactie gegeven te hebben. Kijk: in de tijd voorafgaand aan de verkiezingen komen er heel wat blikken ellende over en op ons af, een ware wervelstorm aan papiertjes, flyers, reclame's en hele goeie doordachte boodschappen komen op allerlei manieren over je heen.…

Hij moet voor een long-test, meestal eens per jaar zo ook vandaag. Om 1 uur moest hij er zijn en correct als ie is, op tijd is hij dan ook. Hij wordt binnen geroepen en wordt aangesloten op een mondstukje dat naar de computer gaat (leve de nieuwe tijd), moet blazen....blazen.....nog eens blazen...loopt rood aan en de dame vraagt: ziet U sterretjes?…

Ineens wanneer ik naar buiten kijk, begrijp ik iets van de herfst- depressies, ineens snap ik waarom mensen " last hebben van het weer" want het is somber buiten en niet te zuinig ook. Daar, waar het gisteren mistig begon, klaarde het later op en werd de dag toch nog iets van opklarend, maar dat zijn de weergoden vandaag een beetje vergeten. En…

Nee, geen drop alhoewel ik dat erg lekker vind en ik moeiteloos een aantal van die zalige piramides naar binnen weet te werken terwijl mijn vingers over het toetsenbord wandelen, al zuigend en kauwend op die zwarte zoetigheid moet het zwarte drama worden toegelicht. Want: vanmorgen voor de driehonderdvierenvijftigste keer, kwam het onderwerp zwarte…

In ons huis staat Horizon, de box die je tegenwoordig krijgt (nou ja krijgt) van je provider oftewel het bedrijf dat je voorziet van internet, telefoon en televisie. Sinds een jaar hebben wij dus de KIM in huis, niet de einder maar de Horizon en net zolang hebben we complete ellende met de t.v.. Niet met de telefoon, niet met internet maar met tv kijken…

Harteloos, meedogenloos, onuitstaanbaar en hard. Zielloos, ik snap het niet meer, in deze maand die in 't teken staat van borstkanker, komen met bosjes tegelijk de verhalen binnen: knul van 16 bezig met chemo, moeder van 48, net te horen gekregen dat ze kanker heeft. Moeder van 58, weet nog maar net, dat ze niet lang meer heeft, tot voor…

In Rotterdam Crooswijk hebben ze met de gemeente afgesproken om een parkeermeter neer te zetten voor de opening van de begraafplaats. Dat is pas een lucratieve oplossing, dat is pas zakken vullen zelfs als de mensen al dood zijn. Kijk: de lijkwagen, die hoeft niet in de file te staan om een kaartje te moeten kopen, maar alle mensen die naar de uitvaart…

Zo togen we met zijn zessen naar Limburg, de mooiste provincie van ons land. Zijn bossen, zijn weilanden, zijn kleine dorpjes, waar men elkaar nog begroet. Lieflijke gebouwtjes en de sfeer, die je alleen daar maar proeft, voelt en meemaakt. De rust is er bijna hemels te noemen, sprak ooit een voor ons bekend figuur en weet je, dat ís ook zo.. Met…

De kamer is rep, ook in roer, want door een wet die maar liefst veertig jaar oud is, ooit in werking gebracht door onze Prins Bernard tja, die wet die geldt nog steeds voor het Koninklijk Huis, das eventjes mazzel zeg, das echt puur geluk, dat is eigenlijk elke maand de staatsloterij winnen. En verdraaid dat IS het ook. Dat ze veel geld ontvangen…

Zeventien was ik, een eeuwigheid geleden en in opleiding in Simeon en Anna op de Kruiskade toen nog, inmiddels staat er een nieuw pand aan de andere kant van Rotterdam. Ik mocht aan het werk op de afdeling "valide heren" wist niet eens wat het betekende maar daar kwam ik snel achter. Je had twee afdelingen Valide heren 1 en Valide heren 2, op beide…

Wat eten we vandaag, het gekke is dat die vraag altijd van HEM komt, niet van mij, maar nu zeg ik meteen: weet je wat, we eten een potje, niks mis mee toch? Ze verkopen ze niet voor niks... Met keus uit drie potjes en 3 blikjes noemt hij, bruine bonen en dat potje wordt alvast klaargezet. Hij schilt de aardappels, het vlees doe ik, jawel en maak…

Donderdag gewoon donderdag maar niet hier hoor...kijk: ik neem jullie even mee naar slechts de helft van deze donderdag. Ik word wakker om 7u40, mooie tijd natuurlijk maar naast mij is het leeg en het is stil in huis. De stilte viel me eerst op, daarna bij het openen van mijn ogen bemerk ik het lege bed. Nog denkend dat eega op de wc zit, sta ik langzaam…

Moet ik toch even wat kwijt, samen met mijn maatje maken we de gemeente onveilig met de gemeente cabrio. Moesten verschillende dingen doen en tja het is heerlijk weer toch? Dus van profiteren. Híj wil eventjes naar de gamma, en ík dacht, ik tuf achter hem aan...rats, klap BOEM, stíl stond ik. Ik denk, mijn cabrio gaat dood, zul je net zien. Nou…

Normaal ben ik een tevreden mens, dus over 't algemeen gesproken kun je stellen dat ik een gelukkig mens ben. Lachen doe ik vaak en veel, ook al valt er soms niet te lachen, het gekke is dat, wanneer bijvoorbeeld manlief tegen de hardhouten tafel zijn been, niet al te zachtzinnig parkeert, ik grrr achter me hoor, dit op mijn: ik noem het maar, lachspieren…

Ik zou dat mens wakker willen schudden, zo ontzettend hard dat de botten rammelen, ik zou haar toe willen schreeuwen tot een schorre keel aan toe, dat ze bergen vijanden maakt. Ik zou, oh wat zou ik graag tegenover haar gaan zitten, zonder ondertekende petities, zonder andere mensen, gewoon puur en alleen om te vragen: heb je hier nou voor gestudeerd…

Hij wil niet meer, mankeert van alles wat, zit er doorheen, is overspannen, zit in een depressie en praat over dood. Hij kan niet meer, is moe, levensmoe of gewoon moe, dat meldt de historie niet. Hij ziet er niet uit, ik bedoel, hij ziet er slecht uit, loopt met de dood in zijn schoenen, vermits hij de moeite neemt die aan te trekken, want het komt…

Ik denk zomaar dat de oplaaiende discussie over al dan niet doneren van organen het een en ander losgemaakt heeft. Vele reacties op mijn eerdere column nopen mij een tweede deel te maken, want er zitten nogal wat negatieve kanten aan, die we ook wel moeten belichten. Kijk: ik begon de vorige column n.a.v.het feit dat men emotioneel reageerde op het…

Pia kon wel huilen, toen ze hoorde dat de wet waarschijnlijk zou worden aangenomen; de wet die ervoor zorgt dat wanneer je niet bijtijds laat weten geen donor te willen zijn, je dit automatisch wel bent, wanneer je wat overkomt. Emotioneel werd ze ervan en ineens zijn de pluche-zitters mensen, mensen met een kloppend hart. Het enige jammer is, dat dit…

Ze moet wennen aan haar gemeente-cabrio oftewel aan vooral het achteruit parkeren in de kelder, voor de rest maakt ze de gemeente onveilig door er simpelweg te rijden. Het is ook een tikje onduidelijk waar je nu wel en waar je nou juist niet mag rijden met dat ding. Een openbaring en ze geniet, niet alleen vanwege het mooie weer, maar ook vanwege…

Een zonnige zondag en met een van de kleinkinderen loop ik even een klein stukje met de hond, wanneer drie kinderen met een tintje op de fiets ons tegemoet komen. Ineens roept een van die knapen naar de ander dat ie moet opkankeren. Jawel je leest het goed. Met aan mijn hand een kleinkind van zeven jaar, schiet ik zo vreselijk in brand dat ik zeg…

Een stroomversnelling, zo is het 't beste te omschrijven, want ineens gaat alles snel, zeg maar supersnel. Afspraken werden ineens nagekomen, de scootmbiel oftewel de "gemeente-cabrio" zoals ze hem noemt werd afgeleverd door een koerier. Een alleraardigste man die totaal geen kaas gegeten had van het apparaat, maar dat vond ze niet zo belangrijk.…

En zo kroop zij vanmorgen in de telefoon, het eerste gebeld met de gemeente. Tja, de gemeeteambtenaren waren niet bepaald blij, wel met haar telefoontje maar niet echt met al het gedoe omtrent die scootmobiel die na alle (loze) beloften nog steeds niet geleverd was. Er bleken meer klachten te zijn en dat gaf het slachtoffer dan toch weer een beetje…

De titel zegt alles al natuurlijk, maar intussen gebeurde er het e.e.a. dat het gehele verhaal een soort van "wordt vervolgd" wordt. Nadat ze zelf de stoute schoenen had aangetrokken en het bedrijf in kwestie gebeld had, kreeg ze te horen dat vandaag: jawel echt vandaag tussen twaalf en vijf uur de scootmobiel zou worden afgeleverd. Ze zat er klaar…

Op veel kaarten en in liedjes tegenwoordig ten gehore gebracht staat: afscheid nemen bestaat niet, nou ik verzeker je, dat bestaat gewoon wel en dat het ook nog eens verrekte pijn doet, ook dat kan ik je verzekeren. Op jonge leeftijd afscheid nemen van een dierbare deed toen pijn, maar niet zoveel pijn als wanneer je je allerbeste vriendin verliest.…

Voorlopig geen plofkippen in de schappen, die zijn namelijk op de rijksweg geploft.…

Iedere tien jaar, een decennium, elke tien jaar zijn er momenten, gebeurtenissen die niet meer weg te denken zijn en op het netvlies blijven liggen. Elk decennium, zolang ik vertoef op onze aardkloot, zijn er wel momenten die we na kunnen vertellen en die we met huiver en sidderingen hebben gevolgd. Elke decennium heeft wel zo'n moment, als je…

Het is alweer een poosje geleden, dat mensen van de gemeente bij haar langskwamen omdat ze steeds slechter ging lopen. Ze kwam amper nog buiten en als dat al het geval was, bij het nakomen van een afspraak voor het ziekenhuis, tandarts, of gewoon boodschappen doen: ze was altijd aangewezen op mensen die voor haar reden. Tot de arts zei: u moet een…

Ze vroeg me: heb je even tijd voor me en ik zei natuurlijk, kom maar, de deur staat open. Ze was er zo, alsof ze achter de deur had gestaan. Ik wil zo graag gewoon, gewoon zijn zei ze en ik liet haar. Hier ben ik gewoon, gewoon zei ze, maar daar, daar wordt zo op me gelet dat ik niks zeggen kan, daar wordt naar me gekeken alsof ik anders ben. Ben…

Toen de kinderen klein waren, was elke nieuwe uitvinding er eentje waar je meteen de halve wereld voor belde, zo van: moet je nou 's horen wat hij of zij deed....het eerste mamma en pappa: nee zei hij, hij zei eerst pappa, en zij zei: niks hoor, het was mamma. De onderlinge strijd tussen de ouders was vaak onderwerp van gesprek, wanneer was de…

En daar kwam de wind, met een behoorlijke kracht gelukkig hoor ik iedereen want ik lag te zwemmen vannacht. De hitte verdwijnt langzaamaan met kleine streepjes, het wordt wat koeler...maar je kunt er donder op zeggen, dat al die klagers van afgelopen week over een paar maanden lopen te mopperen: 'k heb het zo koud... Ik/ wij daarentegen zijn gewoon…