Alle inzendingen van Cathelijne

Het moment dat ze haar fiets van het slot haalt en de standaard met haar rechtervoet omhoog wipt, staat hij voor haar. Recht voor haar neus. ‘Hoi,’ zegt hij amicaal, en op een manier of tot op dat moment de tijd had stilgestaan. Alsof ze elkaar gisteren nog gezien hadden, hun beider levens...

‘Ben je wakker?’ Ik trek de deken nog wat verder over me heen. ‘Nee’, mompel ik haast onhoorbaar. Een vrouwspersoon loopt naar het raam en trekt met een ruk de gordijnen open. ‘Dan word je dat maar’, zegt ze fel. ‘Het is weer tijd namelijk’. Het is weer tijd. Tijd waarvoor? Was...