Alle inzendingen van Fred

Sommigen zijn oud en beseffen dat spaarlampen geen zin meer hebben in hun leven, hebben slechts een toekomst in het verleden. Sommigen verloren de realiteit uit het oog en beschermen zichzelf met soms metershoge muren, verzonnen veiligheid. Sommigen staan op met medicatie en gaan er mee naar b...

Ik stel voor tabblad beweringen te vervangen door tabblad reacties...

De wereld, ik ben er geweest...

Gemengd gehakt, gemengde gevoelens. tofublokjes hakken, bespaar mij aub de groenten, spekjes uitbakken en daarna met een goed glas wijn de wereld uitlachen. De tijd maalt door...

Ik ben mijn meisje kwijt en heb mijn eer behouden, ben nog nooit zo eenzaam geweest.

Er gebeuren hier vreemde dingen, schrijf mij maar af. Humor is kennelijk niet besteed aan wereldvreemde mensen...

Darten of daten, soms scheelt het een pijltje...

Als alles gezegd is, alles uitgelegd is, wat moet je dan nog met woorden. Ik houd van jou, jij wil mij geen pijn doen. Ik stuur jou een foto, misschien te laat, maar wel op tijd.

Ik denk dat ik ben, dus zal er wel iets zijn...

Als je gelooft ben je niet zeker van jezelf, tenzij je jezelf verloochent en alles laat afhangen van een ander.

Ik heb het vandaag (weer) geprobeerd, het lukt me slechts tijdelijk. Stoppen met roken, godnomdeju, ik krijg het maar niet voor elkaar. De momenten in mijn leven, om zulks te doen, zijn er wel geweest. Pneuma thorax, hyperventilatie, dierbaren die mij ontvielen, ik ging dapper door. Vorige week w...

Wollig taalgebruik maskeert onzekerheid...

Eerst links, een beetje naar de wang. Vervolgens rechts naar lonkende lippen. En dan vol op de mond, maar wel zacht, o zo zacht, want je wilt niet kwetsen. Een kus op de mond, om de pijn te verzachten.

Ik maak geen vrienden, ik maak ze af, perfect toch ?

Ik heb ze vaak gegeven, verwondering in boeket, kleur bekennen en een zakje om ze langer te laten staan. Zelf heb ik een keer een enkele roos gekregen en dat bleek afscheid. Verwonderlijk hoe bloemen verschil maken tussen mannen en vrouwen. En toch geniet ik van fleur en kleur.

Soms wil ik dood, maar dan heb ik wel een probleem. Als het lukt heb ik niets om op terug te kijken, ik ben er dan immers niet meer. Dood, overleden, gestorven, de pijp uit. Zo grappig dat ik dit kan schrijven en misschien morgen niet meer. Denk daar maar eens over na, vandaag de held en morgen best...

Gnoom zit aan de Galliano, Kareltje doet een colaatje en ik ijsbeer een Fryske drank. Samen zijn we er uit gekomen, wij kappen met dit circus...

Kalknagels, schimmel en kloven. Niet te vergeten een teveel aan eelt. Voeten, nu vooral van dames die publiek willen zonnebaden dan wel flaneren in open schoeisel, hebben het hard te verduren. De reclame speelt daar hardhandig op in, met dergelijke tekortkomingen kunnen moderne vrouwen zich niet ver...

Ik ben zo ruiterlijk om toe te geven dat ik gisteren heel erg hypocriet jarig was, voorlopig dus even niet meer. Mijn leeftijd is, overigens, een leugen...

Vroeger had ik tijd genoeg, nu besef ik dat het toen net zo snel ging.

Broos en breekbaar ligt zij daar, een perkamenten koppie in contrast met de oranje deken. Het duurde even voor zij mijn belletje beantwoordde met een druk op de knop. Ik moet 5-hoog en dat geeft haar tijd om het moede lijf terug te slepen naar de slaapkamer. De morfine werkt wel maar niet genoeg, de...

Humor... ik bak het soms te bruin.

Ik durf niet meer, mijn hart is een moordkuil. Terugkijkend zie ik onze stoute blikken, glanzende ogen en een krul om jouw lippen. Stilstaande beelden in mijn hoofd, plaatjes geschoten in vergetelheid, geborgen in mijn hart, een zielenkerf. Vergeet het maar dat ik jou kan vergeten, mooi meiske. ...

Sommige klanten van mij kijken graag naar de Smurfen en andere getekenfilmde stripfiguren. Maar ja, ze zijn dan ook beginnend dementerend...

Die speel ik dus nooit weer, nooit meer. Ik opende mijn door jou gestolen hart, er kon nog net een dank je wel van af. Gesloten dek ik mezelf en laat me niet meer in de kaarten kijken, een joker lacht meesmuilend. Ik kom uit met een kleintje om jouw nel te vangen. Moet mijn maat wel de aas heb...

Je hoeft niet mooi te zijn om mooi te kunnen gaan...

Vanuit het achterland betreed ik de duinen, sleepvoet ik mij een weg door zachtzandig nol. Uiteindelijk bereik ik woestgolvend het strand waar mijn lief ligt. Aangespoeld, haar dode ogen bekijken mij oneindig. Mijn tranen maken de zee zouter...

Hoi, ik ben Fred en ik denk het bij het rechte eind te hebben.

Bevlogenheid kenmerkt het eigenbelang.

Ik zit ff te niksen op facebook zodat de Amerikanen mij niet kunnen betichten van subversief gedrag. Bijgaand een fotootje van een nietsvermoedende eend.