Alle inzendingen van I.Broeckx

Toen de helgele, elegante auto met aan de buitenkant het toverwoord "Ambulance" was gearriveerd en toen de verplegers in de groen-gele kledij mijn huis hadden betreden, was ik dankbaar en woorden van dank vloeiden dan ook overvloedig van mijn lippen. De adem was me benomen door de onheilspellende ...

Eens kwam de lieflijke vogel met het maïsgele verenpak met de zachte, beschermende veertjes die het diertje omhulden als een natuurlijke jas mij vergezellen. In het huis van zijn gouden kooi zong hij iedere dag het hoogste lied. Hij pikte opgewekt en voortvarend van het zaad in het voederbakje en s...

Ze bezette de plaats vóór me in de bus en sprak me á bout portant aan. Grijs haar lag warrig op haar schedel en een okergele das hield haar hals warm. Ze verklaarde de laatste tijd veel Kringloopwinkels te bezoeken. De relevantie van deze mededeling trad me niet onmiddellijk helder voor de geest ...

Met heel veel moeite had ik hem opgespoord; een oudere, grijsharige meneer met kalende schedel die bij kennismaking handig, humoristisch en zeer levenservaren bleek te zijn. Snel, voortvarend en deskundig heeft hij in mijn flatje de grote prent waarop die Praagse kerk staat afgebeeld die zozeer tot...

Mijn leren bank, een erfstuk, die mijn armlastige ouders eens konden aanschaffen van een onverwachte en onvoorziene bonus; de bank met de gecapitonneerde kussens waarop mijn hoofd ooit rustte als op de blaasbalg van een mannenborst; deze bank is zwaar beschadigd en draagt als het ware wonden zoals o...

In de wachtkamer van de arts, bevolkt door meerdere patiënten, wierp hij aanvankelijk aarzelende en onzekere blikken in mijn richting als een ontdekkingsreiziger die voor het eerst voet aan land zet op een nog onbetreden continent, tot hij mij aansprak. "Ik ken u van de bus. Ik ben dertig jaar cha...

Ik kwam mevrouw tegen op de markt. In een kinderwagen koesterde zij teder een petieterig lieflijk hondje met krullerige vacht, aangekleed en omhuld door doeken tegen de kou. Twee hondjes had zij al af moeten geven, deelde zij mij mede, maar nu was het kleine hondje in de kinderwagen haar lieveling, ...

In de massieve zwarte kolos die in de Tilburgse volksmond wordt betiteld als "de doodskist" vond eens het zoveelste onheilspellende, rampzalige en tot wanhoop stemmende toneelstuk plaats op het onzalige toneel of podium van mijn leven. Gezeten aan de computer behoorde het tot mijn taak als een vor...

Het valt nauwelijks te ontkennen dat Kapsalon "PureLou" gesitueerd is aan de Schouwburgring. In een ruimte die men als een zaal zou kunnen kenschetsen, staan hier de zwarte leren fauteuils voor de spiegels die een hele wand beslaan. In de tuin achter het pand ligt een grijs stenen Boeddhabeeld dat...

In de met veel kunstzinnigheid ingerichte etalage van de zaak aan de Schouwburgpromenade - de overdekte winkelgalerij die welhaast ten onrechte is ontworpen om een architectonisch sieraad voor onze arme stad te vormen - paradeert een citroengeel beeld, uit papier-maché vervaardigd, van een opgewek...

Eens, in een jaar waarin het St. Elisabeth Ziekenhuis - dat tallozen in haar zalen gehuisvest, verzorgd en al dan niet genezen heeft - nog altijd haar muren verhief aan de Jan van Beverwijckstraat (op het grondgebied dat na de sloop plaats bood aan psychiatrisch ziekenhuis "Jan Wier"), toen ik n...

Op mijn zwartgelakte vitrinekast staat tot op de huidige dag de schelp die ik eens vervaardigde uit dikke, aardse, grijze klei. De schelp bevat in haar binnenste, in haar innerlijk een bal, eveneens uit klei samengesteld, die is als een parel in een oester. Deze bol acht ik symbolisch voor mijn kwe...

Iedere morgen om acht uur ontmoeten we elkaar. Het is een soort oneigenlijke "date". Hij draagt exuberante tatouages en gouden ringen in de oren en zijn buik springt naar voren als een eveneens oneigenlijke, want "mannelijke" zwangerschap. We zijn beiden vaste klanten van de Aldi. In de lange ga...

In de Veemarktstraat vindt men een klein halletje waarin het stenen beeld van de heilige Vincentius á Paulo met het kindje op de arm opgesteld is dat als het ware waakt over de kooplustige bezoekers bij de toegang tot de Vincent Shop. Ik drentel daar ogenschijnlijk belangstellend maar in feite ...

Eens, in dat verre, haast vergeten jaar, had de dokter ons bezocht in mijn ouderlijk huis. De trouwe huisarts, die zes jaar daarvoor geassisteerd had bij de bevalling en mij mede ter wereld had gebracht, had mijn hand bij die gelegenheid vastgenomen; een vreemd en wonderlijk gevoel! Mijn longen w...

Onder mijn huis bevindt zich een berging, een ruimte die toegevoegd is aan de woning, een soort toegift en daarin is nu de oude klok opgeslagen, de oude houten klok met de wijzerplaat waarvan ik als kind de cijfers aflas. De in mijn kinderogen wonderlijk gevormde twee, drie, vier en vijf waarmee ik ...

Op 11 maart 1988, dertig jaar geleden, mocht ik in de Joannes van Oisterwijkstraat de sleutels gaan halen van de woning die mij sindsdien tot een thuis is geworden. Ik heb deze opgesierd en ingericht en de welhaast onvermijdelijke wederwaardigheden die ieders leven zozeer kenschetsen, zijn er gepas...

Aan de Oude Dijk staat met kapitale letters op een gevel vermeld: "Mater Misericordiae". Daarachter strekken zich de gangen van het klooster uit die ik vaak doorkruiste als ik op bezoek ging bij tante nonneke. Het genoemde pand staat geheel in het teken van het Rijke Roomsche Leven zoals eveneens...

Zestig jaar nadat deze in het bezit kwam van mijn zo dierbare zus, bewaar ik nog een pop die eens de naam "Elsje" kreeg toebedeeld. Als een symbool van uiterste lieflijkheid, kwetsbaarheid en hulpeloosheid draagt de pop een roze jurkje en alle kentekenen, karakteristiek voor poppen uit een zo verr...

Waarachtig, onvermoed zag ik daar, aan de voet van de oude, bedaagde eik, te midden van een wereld die aan het vergaan is, te midden van de somberheid en onder een bedekte, asgrauwe hemel, het uiterst fragiele, kwetsbare, witte sneeuwklokje, als te voorschijn gekomen uit een sprookjesboek, als gezon...

De huizen in de omtrek, die ik beschouw vanuit mijn hooggelegen venster, lijken als geknipt uit een bouwplaat uit mijn verre, haast vergeten jeugdjaren, als opgebouwd uit de Lego-steentjes die Sinterklaas eens bracht. Daar huizen het geluk en het leed in al hun oneindig verschillende verschijning...

De bougainvillea bloeit zowel in Griekenland bij het vakantiehuis van mijn trouwe vriendin als in ons koude, natte Nederland. En wel bij restaurant "Panache" aan de Westermarkt waar ik haar eveneens kon bezichtigen. Waar zij tot plezier, genoegen en vreugde van de restaurantbezoeker en van de arge...

Dat de symmetrische zwarte figuren, die ik aantrof op het voorwerp dat ik in de nabijgelegen supermarkt aanschafte, mijn broer zouden aanspreken, vermoedde ik met recht en reden. Hij beklopte ze dan ook met de handen zoals hij gewoon is te doen wegens zijn idolatrie. Vaak had hij mijn naam genoem...

Naar het water verlangde ik als een hongerige naar het voedsel, zoals een zieke naar de gezondheid verlangt, zoals een baby uitziet naar de moederborst. Het goedgunstige water heeft mij niet teleurgesteld. Het heeft mijn oude, vervallen lichaam omgeven en gekoesterd als een mantel, als de handen en ...

Een zweem van een naderend voorjaar, dat echter nog lang op zich zal doen wachten, zit al in de lucht en het leek de wereld te bezielen. De sneeuw was weggesmolten onder een zoele wind. Op het terras waar ik een warme chocomel dronk, huppelde een duifje met grijze kraag, tevergeefs verlangend dat ...

De valk is een prachtige, majestueuze vogel met een soms stralend wit verenkleed waarboven de trotse kop met scherpe snavel zich verheft. In Valkenswaard is een museum gewijd aan de opmerkelijke vogel en aan de rijke cultuur die tot stand kwam in voorgaande eeuwen op basis van de africhting en pre...

Aan de Goirkestraat staan de standbeelden die een Rooms-Katholieke traditie symboliseren dan wel vertegenwoordigen in een lange statige rij. Sommige zijn begroeid met klimop dat als het ware steun zoekt tegen het beeld van de heilige. Achter de stenen gestalten bevinden zich de vele graven en grafmo...

Merkwaardigerwijs bevindt zich aan het sombere Paletplein - brandpunt van mijn soms matineuze omzwervingen en nutteloze, doelloze en bovendien onbetaalde werkzaamheden - de zo eclatante zaak van contactlensspecialist De H. Deze neemt een uitzonderingspositie in met haar blitse etalage en onwerkelij...

Het waren twee sympathieke oudere heren die met mij de terugweg aanvaardden uit Biezenmortel. De chauffeur, berekend voor zijn taak en altijd bereid tot conversatie en een andere meneer met wollen muts op. Hij verhaalde over zijn vroegere baan, waarin hij te lijden had gehad onder machtsvertoon en d...

Mevrouw gaat nog altijd iedere week naar het graf van "ons Angelique" aan de Hoflaan en ook vandaag, als ik haar ontmoet in de bus, staan de tranen haar in de ogen. Ze draagt echter de groen/oranje carnavalssjaal, naar eigen zeggen "om er toch maar iets van te maken". Ook heeft ze een grote, m...