In de open armen van een Godheid?
Ik ontmoette hem voor de eerste keer in het paviljoen waarin mijn zeer zwak begaafde broer sinds jaar en dag is gehuisvest en die broer aanschouwde hij bij die gelegenheid tevens voor het eerst.
Hij was in mijn ogen met recht een kanjer, een gigant die het tot zijn missie had gerekend gedurende elf lange jaren de zorg voor kankerpatiënten te behartigen en hij sprak me over de "wereldziel"; in zijn ogen de "gemeenschappelijke" ziel van alle mensen waarin hij geloofde.
Deze opvatting vormde in mijn ogen een merkwaardig, esoterisch en ondefinieerbaar concept; een troost voor de overledenen; de open armen van wat men met andere woorden een soort godheid zou kunnen noemen, van een ondanks alles onbekende en onwerkelijke godheid; open armen die ons volgens hem zouden opvangen na het onherroepelijke levenseinde.
Hij had dit fenomeen vaak waargenomen bij zijn patiënten
Geplaatst in de categorie: religie