Alle inzendingen van Jan R. Lønsing

Een ziekenhuis in Gaza kreeg een of meer voltreffers. Of afzwaaiers, daar is nog discussie over. Maar de strijd om de schuld raast door de media. De één weet zeker dat de Israëliërs het hebben gedaan en anderen weten zeker dat de Hamas verantwoordelijk is. Het eerste slachtoffer van de oorlog is altijd de waarheid en dat geldt hier ook. Er zijn neutrale…

Hamas viel Israël binnen, zoveel is wel duidelijk. Burgers werden aangevallen, doodgeschoten of ontvoerd. Jongeren op een muziekfestival die de nacht doorgefeest hadden, hoorden bij de slachtoffers. Het was verschrikkelijk. Verschrikkelijke beelden verschenen op televisie en gingen nog veel sneller via internet de wereld rond. Ik hoorde giftige reacties…

James Bond loopt niet meer door de casino’s om de beroemde zin 'shaken, not stirred' te zeggen. James Bond junior zit nu achter een computerscherm en probeert kiezers in vrije democratische landen te overtuigen van de meest radicale waanzin. De waanzin van het type dat Rusland Oekraïners kwam bevrijden. De waanzin dat Rusland daarmee eigenlijk…

Duitsers mogen best een patriot zijn, schrijft Sebastian Haffner in 1978 in Kanttekeningen bij Hitler. Dat was destijds best een gewaagde opmerking. Duitsers waren een oorlog begonnen en hadden de grootste fabrieksmatige massamoord gepleegd die ooit was georganiseerd. Miljoenen mensen hadden ze vermoord. De wereld en ook veel Duitsers vonden dat Duitsland…

Vita Activa is een boek van Hannah Arendt uit 1957. Het hoort bij de boeken die een antwoord zoeken op hoe Duitsland in de aanloop van de Tweede Wereldoorlog ontspoorde, waarna een wereldoorlog onvermijdelijk was. Of beter, het is een boek dat zoekt hoe dat kan worden voorkomen. Hoewel ik een fan ben van Hannah Ahrendt en dit door sommigen haar belangrijkste…

Vertrouwen werkt beter in een gesprek dan intelligentie, zei de kersverse burgemeester van Midden-Drenthe Jan Zwiers. Hij had het ergens gelezen. Ik heb het dus ergens gehoord. Maar is het waar? In het boek dat ik heb geschreven, speelt vertrouwen een grote rol. Eén van de punten die ik noem is dat spreken, dus het hebben van een gesprek, in de evolutie…

Sinds de kus van Willem Alexander en Maxima is er geen kus geweest die zoveel mensen heeft bewogen als de kus, of beso zoals dat in het Spaans heet, van Luis Rubiales en Jenni Hermoso. Het belangrijkste van de hele kus is, is dat het totaal niemand anders aangaat dan Luis en Jenni. Maar zo is de wereld niet meer. De wereld heeft besloten dat iedereen…

De taalinnovatie waardoor slaven ineens tot slaaf gemaakten werden, opent de weg naar een heel nieuwe manier van kijken. Want zijn er eigenlijk wel Nederlanders? Zijn wij niet allen tot Nederlander gemaakten? Zoals niet iedereen de ramp trof dat hij of zij tot slaaf werd gemaakt, treft niet iedereen het geluk om tot Nederlander gemaakte te worden. Nadat…

Wie de schuld van de oorlog tegen Oekraïne bij de Verenigde Staten legt, maakt de kapitale blunder van de canapé. Luierend op een bank, mijlen ver van de soldaten aan de fronten en kilometers ver van de woningen, winkels en kerken die elke dag weer geraakt kunnen worden door raketten die de weg kwijt zijn kan men eenvoudig de Verenigde Staten de schuld…

Rhodos is behalve een prachtig eiland in de Middellandse Zee met een lange geschiedenis van wereldrijken en rotsen ook ineens een prachtig voorbeeld van de uitwassen van het kapitalisme. Wie vliegt er tegenwoordig nog? Welnu, dat zijn mensen die zich door het kapitalisme laten voorhouden dat het klimaat misschien wel een probleem is, maar dat hun eigen…

Toen ik een kopje koffie bij de balie kocht, zag ik Dekker voor mij staan. ‘Mijnheer Dekker,’ vroeg ik, ‘u kent mij vast niet meer.’ Hij keek mij onderzoekend aan en ja, hij kon mij niet plaatsen. ‘Ik ben Jan R. Lønsing,’ begon ik met hem te helpen en meteen begonnen zijn ogen te glimmen: ‘Lønsing, ja, die naam ken ik nog wel.’ Ik was stukjesschrijver…

Bij de opening van de dichtersweek in de Hortus van Haren sprak iemand wiens naam ik straks wel noem, omdat de naam er voor dit verhaal eigenlijk niet toe doet, maar laten we zeggen, sprak een Nederlandse dichter de woorden: ‘Ik wou met Pokémon spelen, maar ik moest naar Al Jazeera kijken.’ Alles was volgens hem politiek. Als dat zo is, was de keuze…

Een beroemde uitspraak van Ronald Reagan was dat de overheid niet de oplossing was, maar het probleem. Met die zin veroverden de neoliberalen de macht. Reagan was zelf, vermoed ik, geen neoliberaal, maar een acteur. Veel politici zijn acteurs, dus dat is niet echt verwonderlijk. Er zijn weinig politici die zelf ideeën hebben en als ze al zelf ideeën…

Pieter Heerma, fractievoorzitter van een partij waar ik verder weinig mee heb, gaf me wel te denken. Hij vond dat de PvdA, GroenLinks en de PVV, die in het weekend nog dreigden met een motie van wantrouwen richting een afgetreden premier, staatsrechtelijk volstrekt fout zaten. Nu is staatsrecht Neêrlands meest vloeibare recht. Er is geen rechter…

Donderdag 6 juli zou een vriendin uit Finland bij ons komen logeren, Tuija. Eigenlijk is dat nog steeds het plan, maar ze zou uit Duitsland moeten komen – en of de treinen daar rijden na de storm Poly is nog niet helemaal duidelijk. Maar 5 juli zouden twee Finse meisjes, Sara en Ella, naar Harlingen reizen. Ze vertrokken samen uit Hamburg, waar ze…

‘Je ziet er moe uit,’ zei de gitaarbouwer tegen zijn zus. ‘Zal ik morgen terugkomen?’ Zus knikte met grote angstige ogen. Ze zag er inderdaad moe uit. Mager, wat zeg ik, broodmager. Ingevallen wangen, piekhaar, lag ze op haar bed in het grote lege huis. Het stinkende bed in het grote lege huis. “Ja,’ zei ze hees, ‘morgen.’ “Hoe laat zal ik komen?…

Aan het front in Oekraïne ligt een dode man in het gras. Zijn helm baatte hem niet. Torste hij een borstwering tegen kogels om zijn borst? Vergeefs. Hij ligt hier gewoon dode man te zijn en de fotograaf maakt daarvan een foto. Tien meter verder ligt nog een dode man. Dat is oorlog. Aan de foto kan een leek zoals ik niet zien of hij een Rus is of…

Negen juli was ik op een debat in het Noorderpoortgebouw Euroborg waar de leden van de PvdA en GroenLinks centraal stonden. Ik stond ergens achteraan. Het viel mij dus niet op dat ik centraal stond, want niemand deed een poging mij richting het centrum te manoeuvreren. Dat was natuurlijk ook moeilijk, want er waren nogal wat leden en die kunnen onmogelijk…

Men is wel eens boos dat witte mannen met grijs haar vergeten om zwarte mensen te verdedigen als die om hun huidskleur worden aangevallen. Maar Rosanne Hertzberger is erin geslaagd mij voldoende boos te krijgen. Immers, in de NRC van 3 juni gaf ze aan dat voor het station van Rotterdam geen standbeeld mag staan van volgens haar een jonge zwarte vrouw…

Ik ga nooit naar huldigingen. Ik ga niet naar die van FC Groningen, Donar of welke andere Groningse club dan ook. Nooit. Dat is de reden dat ik mij ook niet druk maakte om de hooligans die het in hun dolle kop haalden te beloven dat ze een puinhoop van de huldiging van het Ajax-vrouwenteam hadden gemaakt, als die was doorgegaan. Het zijn natuurlijk…

Een klein, onooglijk boekje van Paul de Beer valt het idee van arbeidsmarkt frontaal aan. De arbeidsmarkt is geen markt. Dat is ook mijn ervaring. Hij komt met tal van leuke voorbeelden, maar ik kan er zo een paar aan toevoegen. Zo kan ik natuurlijk wel solliciteren als directeur bij Shell, of CEO heet dat tegenwoordig, maar de kans dat ik die baan…

In de krant las ik dat een oude vriend is overleden. Zij was een vriendin voor het leven en hij ging weg bij haar. Daardoor verdween hij uit ons leven. Je moet kiezen, denk je, als een vriend en vriendin uit elkaar gaan. Denk je dan. Je snapt namelijk niets van het leven en je doet maar wat. Hij had gezegd, dat hij op een punt in zijn leven stond…

In het restaurant van het Scheepvaartmuseum van Groningen kwam een lelijk echtpaar binnen. Althans, dat was mijn mening. Wie ben ik om iemand lelijk te vinden? Vooral de man vond ik lelijk. Ze liepen naar de toog, waar een jongeman vriendelijk uitlegde dat ze konden gaan zitten – we komen zo bij u. Dat deed het lelijke echtpaar. Ik besteedde er verder…

Het enige wat ik me herinner is dat ik naar mijn koffiebeker keek en mij afvroeg of ik die moest loslaten. Maar verder dan mij afvragen kwam ik niet, want het volgende dat ik weet was dat ik me met mijn benen vasthield aan een paal. Ik hing met mijn benen aan de paal, mijn hoofd naar beneden, als een meisje in een speeltuin. Nu is het voor mannen…

Er moeten altijd vier onopvallende kleerkasten mee. U kent dat wel, een jonge vrouw met vier mannen om haar heen, die onopvallend van links naar rechts en van voor naar achter rondturen of er niet een zot is, of een gek, of een crimineel, die gewapenderhand een einde wil maken aan de vrijheid van de jonge vrouw, of aan het leven van de jonge vrouw of…

Gisteren gingen Vladimir en Volodimir beiden op bezoek bij hun troepen. Vladimir in de Cherson en Volodimir in Avdiika. Het is interessant om die bezoeken eens te vergelijken. Vladimir Poetin komt aan in een grote zware auto en stapt uit tegenover iemand die er uit ziet als een hoge militair. Hij draagt een dikke winterjas, maar verder zou iedereen…

Zojuist las ik de laatste pagina’s van het dagboek dat Anna Haag vlak na de oorlog wilde uitgeven. Het boek is spannend van begin tot einde. Ze schrijft op grote hoogten, zo eerlijk, dat ik haar eerlijkheid durf te vergelijken met die van Hannah Arendt en dat doe ik niet gauw. De eerlijkheid van Anna Haag is extra bijzonder, omdat ze haar dagboek…

Achter mij hangt een vlugschrift van Jan Blokker uit 1975. Ik heb het met opzet achter mij opgehangen. Op de omslag staat een Nederlands kanon, vermoed ik, uit de Tweede Wereldoorlog. Het is een soort kanon waarmee onze soldaten op de Duitsers moesten schieten. Het boekje is zeer luchtig geschreven, maar gaat over allerlei ernstige momenten in onze…

Soms lees je een boek en denk je, wat een werk, dat boek. Maar als je het uit hebt, denk je, waarom is dit geschreven? Zo’n boek is 'Heerschappij van Holland'. Het gaat over de geschiedenis van het christendom en de invloed van dat christendom op het gewone leven. Nou, dat was aanvankelijk dus niet zo groot, want voor Jezus leefde bestond het niet…

Er was eens een gemeente Scherpenzeel en die gemeente moest worden toegevoegd aan Barneveld. Scherpenzeel, zo vertelden verstandige mensen van de provincie, was financieel niet sterk en miste bestuurskracht. Als het zo zou doorgaan, zouden de burgers van Scherpenzeel merken, dat de gemeente haar taken niet meer aankon. Barneveld, zo zeiden de verstandige…