Alle inzendingen van Lejo van Kuijeren

Het naar huilbui neigende vrouwtje begon zachtjes tegen mij aan te tranen. Weet u zei ze, er is altijd wel iets dat stoelt op verdriet, dan krijg ik het te kwaad en komen vanzelf de Waterlanders. Al eens geprobeerd de zonnige kant van alles te bekijken, vroeg ik quasi pedagogisch. Natuurlijk zei ...

De directeur der directe belastingen heeft een groot incasseringsvermogen.

Afkickverschijnselen, ramp voor een voetballer.

In tijden van corona is zelfs het doodgaan doods.

Je laat een huis bouwen, brengt iets persoonlijks in. Je eigen vertrek bijvoorbeeld.

Conclusie In tegenlicht heeft niemand een gezicht.

Hij kan het gemis zo mooi verwoorden, dat men er niets van wil missen.

Liever een kras op de auto dan één op mijn ziel...!

Speels de woorden en dartelend de taal, tenminste soms in de poezie.

Poëzie is de zwaartekracht die je met de neus op de feiten drukt,maar dan opgeschreven in woorden van de dichter.

Je kunt je kinderen wel omzwachtelen met moederliefde maar vroeg of laat stoten ze toch hun neus.

De noodrem mag nooit misbruikt,want hierop staat een straf. Maar schroom bij nood nooit het gebruik. De doodstraf is eraf.

Alles wat wordt geschreven is vergankelijk. Reeds bij het schrijven sluipt vergetelheid in de taal. Wanneer het laatste punt is gezet heeft de betekenis van het relaas al veel aan kracht ingeboet. Misschien zijn er nog enkele lezers die hechten aan dat wat was, en juist daar houdt de schrijver ...

Onzekerheid is een schuwe vogel die klapwiekt van onrust achter de geborgenheid van een ligusterhaag.

De cartoonist schetst mijn verbazing.

De poëzie is niet dood, je kunt er alleen niet van leven.

De stappen die je achterlaat halen je nooit meer in.

De zin van het leven schrijf je zelf.

Waarschuwing Nu wuif je nog, straks zwaait er wat.

Borne (28-8-2019) Konijnenplaag op de begraafplaats. Goddank tóch nog een beetje leven.

Je straffeloos te buiten gaan wordt soms oogluikend toegestaan.

Onhandigheid kan soms zó vertederend zijn, tenminste vooralsnog.

Vingertaal Waar telkens meer woorden worden vergeten daar wint het gebaar.

In de duinen. Alles wat je ziet waterwingebied.

Online gedrag Eén blik in de volle treincoupé leert mij, 'eenzaam ben je nooit alleen.'

De prijs van geluk. Geluk is niet duur, wel kostbaar.

Een Notaris gaat over lijken en wat die zoal nalaten.

Voor iemand die leest met tien vingers, is duisternis geen bezwaar.

Lege dozen. Lege schoendozen vertellen ons dat men het op een lopen heeft gezet.

Matroesjka/Baboesjka Ik droom dat ik droom in een droom.