Daar ligt hij. Zogezegd onverschillig. Maar als ik beweeg, luikt hij een oog. Het registreert alles. Het denkt: ‘Misschien neemt hij me mee op stap.’ ‘Misschien valt er een knabbelkoekje uit de kast.’ Hij denkt dat ik niet zie dat hij kijkt. Kijk: hij kijkt weer weg. Nee, hij wil zich niet o...
Er stond een harde krokuswind boven op de wandeldijk in Cadzand. Op het strand zelf bevonden zich bij dat grijze weer slechts enkele mensen: twee vissers, een stel vers-verliefden en een dapper gezondheidsgezinnetje. Op het hoge wandelpad viel omzeggens niemand te bespeuren. Heel af en toe passeerde...