Alle inzendingen van Monique Methorst

Ze hebben het niet van een vreemde hoor. Daar zult Gij geen snoep van aannemen. Focus daar maar eens op, want dit is zo typisch Hollands weer...altijd wel iemand, als de rotte appel er bij en hoe rot ook voor de rest, maar de pest is dat een gezonde appel echt niet meer kan. Of ben ik nou in de war? Een kilometer rijden, rijden, rijden met je wagentje…

Aangezien gansch het land voortdurend van kleur verschiet op de blinde vlek van een nietsnut met zijn gevoelige huid, nu alle kinderen inmiddels wel weten dat Sinterklaas niet bestaat, is Zwarte Piet in rook opgegaan en U wordt bedankt. Stamp ik met het schuim op mijn lipjes en de voelsprietjes op mijn veulste witte tietjes, driemaal op de grond.…

Het is eerder wachten op mensen die sowieso al niet te genieten zijn, al een eeuw of wat verwend. Zulk mooi weer spelen zij het, zonde van de tijd. Om een dier zo te zien, daarom levenslang krijgt. Terug naar het circus. Raakt de mensch dan nooit uitgepraat, ben ik bang. Dat de olifant al geen poot meer over heeft om op te staan, de ogen van tijgers…

Krijgen we dát weer... moet het hoogste woord er uit en dat neemt al zoveel ruimte in beslag, maar daar vul je geen avonden mee. Laat ik het nieuws links liggen, rechtstreeks door naar de volgende ronde en waar was ik gebleven? Zin om voor te lezen dat Ge niet moet denken, dat kan ik zelf wel. Laat mij nou maar over the top in mijn knopjes zijn, daarentegen…

Er zijn er die zich niet thuis voelen in eigen lichaam en je hebt ze erbij die niets om het lijf hebben. Hoe het ook zij, even naar mijn schoenen kijken...super, ik loop er nog steeds naast. Het is dan ook een hele kunst, want mij laat je niet zomaar lopen...ik en mijn hoofd in de wolken. Een leeghoofd loop je dan ook niet zomaar op...twee over…

Kleine meisjes, grote ogen en dat is wel het laatste, moet je toch zien...glinsterend, bijna poëtisch duidelijk draait de wereld om harentwil. Het is dan ook een mooie dag om te verknallen, wat jij...dieharde tante die haar mannetje naar het leven staat. Ze is zus, dan weer zo bijdehand en met 20 jaar al door en door rot genoeg voor haar, nog net geen…

Dan mag mijn Nederlands niet perfect naar ieders zin zijn, valt mijn leeftijd nu tegen en droom ik liever dan krampachtig leven... zo modder ik maar wat van naam. Zal nooit de wereld bereiken of een hobby om werk van te maken. Maar dit is míjn week en dan heb ik het niet over woorden, lieve kippige liplezer. Wanneer U met vakantie bent, is de mijne…

En als er niets meer te redden valt, dan hebben we het nergens over...wat niet te filmen is, krijgt het publiek dan ook niet te zien. Want niets is ons te vreemd of te dol voor wat aandacht. En het toeval wil, zoveel. Zeggen als het uitkomt ja. Je hebt er alleen zo weinig aan om net te doen alsof je het snoepje van de week bent, maar ondertussen het…

Zomaar even een greep uit de werkelijkheid...terwijl zij een waslijst aan voorschriften moet slikken, mag hij door het sleutelgat loeren of het vlees in zijn aanstaande badkuip hot or not is. En zij heeft nergens om gevraagd, maar als hij haar verkracht, is een bruiloft wel het laatste wat U verwacht. Hoe het ook zij, is ondergeschikt aan hij die hoe…

Even aan mijn moeder vragen...nee, dat kan echt niet meer. En serieus, daar hád zij ook niets mee. Dan mag zij niet goed geweten hebben wat ze in Godsnaam met mij aan moest, er is niemand met wie je zo kon lachen als met haar. Niemand die zo haar best deed, op haar manier dan. De tijd die ze voor mij nam, dat zie je tegenwoordig niet meer. Overstelpt…

Hier langs en scheuren maar, ik geef geen krimp. Zo ben je nog niet van het ene plot afgestapt of je raakt al vlot verzeild in het vervolg, kijk wel uit. So what men ook beweert, moet je toch nagaan... en ik weet wel zeker dat we als van ouds het moeten hebben van de fabeltjeskrant. Zo wil het verhaal; wat vandaag wordt uitgebroed, is morgen opgepikt…

Met afstand hangt de hele wereld ons al mijlenver de keel uit en het komt naar je toe deze zomer! Maar wie helpt nou wie...dan zal ik U uit een natte droom van een kalifata morgana helpen. Dan is religie gewoon te hoog gegrepen voor mensen die zo slaafs aan zichzelf gehecht zijn geraakt, dat het nog een hele eer moet wezen ook. Ja, van je familie moet…

´t Is toch wat. Als de wereld bol staat, dan knap ik af. Omdat je nog geen zwarte bladzij kan omslaan of U bent erbij...schande, je kan niet zomaar verder gaan en nog één lach of je schiet wel in het verkeerde keelgat. Serieus, want dit zijn geen grappen meer. Zo staat het mijn spamfilter allerminst aan, ware het niet dat ik geen enkele behoefte voel…

Wat een dag, wat een avontuur en wat was het weer fántástísch! En wat is nou mooier dan thuiskomen op Facebook, kijk en like mij dan toch...want we willen het allemaal. Op een enkele door zijn hoeven gezakte ezel na, op de hoogte zijn. Door ons op te trekken aan het gevoel, dat het maar om dieren gaat. Weten zij veel...nee, wij wel zeker? En wie…

Als ik dan net zo kritisch naar eigen woorden kijk, was mijn vorige column, mede door tijdgebrek, de slechtste die ik tot nu toe geschreven had. Achteraf gelukkig maar, laat op de avond geplaatst. En zo wilde ik het verwoorden: In de ban van Salsa. Verstrengeld geraakt met de verademing van een wereld die nou eens niet van woorden af hangt, gaat…

Die multiculturele wereld is er wél en U kunt er rustig van uitgaan, dat een avondje stappen heel goed te doen is. Maar dan zonder een grimmige sfeer, rondom dronken om met alle plezier jezelf onsterfelijk belachelijk te maken. Dan mogen ze nog zo schamper het dansen afschrijven op de 40 plusser of nog erger: alsof ritme enkel uit je genen komt...zie…

Het uiterlijk onbelangrijk? Maak dat mijn neus maar wijs. Duizenden spiegels later barst ik maar weer eens in lachen uit, er groeiende van bewust dat het tussen de oren zit. Punt is dat het zelfbeeld er nooit heelhuids vanaf gekomen is en het blijft een gok...nog kleiner, dan houd ik geen mond meer over. Niet dat je leven nou van uiterlijkheden afhangt…

Verwilderd kijk ik op het Noorden uit. Diep in mijn hart groeit een geldboom, nauw verwant aan de zonnige kant. Want wie een beetje inventief aangelegd is, plukt daar later de vruchten van. Super. Tegen de tijd dat mijn oude dag begint kan ik mijn geluk niet meer op, per slot van rekening levert het dan alleen de tuinman nog wat op. Toe maar, een moestuin…

Nou is een demonstratie allang niet meer de vuist die je maakte, naar de knoppen geholpen door er thuiswerk van te maken en zoals met alles wat niet uitgestippeld overeenkomt met de inktzwarte planning die deel uitmaakt van mensch, die pas tevreden zijn als er niets meer te lachen valt, dient U eerst maar eens netjes toestemming te vragen en dan nog…

Ze schrijven als sterren onder een blote hemel en wat een giller. Alsof het allemaal zo vanzelfsprekend is...misschien toch maar eens wat minder met dat hoofd in de wolken doorlopen, niets aan de hand. Zeker gezien het scala aan zwevende tapijtjes, het de richting opgaat van een land als Egypte. Er op gebrand om flink te korten op vrijheid, want vrouw…

In landen waar alles ophoudt voor vrouwen, is er geen nood aan de man hoor of ze nemen het er van. En dat doet maar aan overbevolking, luxe hoor. Zet daar maar eens een keel van een aardappel over op. Want het zal allemaal best, dat de mannen geen genoeg van zichzelf krijgen en daarom maar aanklonen. En wij maar lang zullen we leve in den volle wetenschap…

Net als in de film...ik wil het. Een hondje met stip op één van de 1001, laat de rest maar zitten. Of op z'n minst dezelfde ogen als een Verdell, like Tinkerbell. Het is jouw feestje, waar nog geen potterkijker op afkomt, als de uil ontbreekt. Of we laten het zo afspreken; als publiek denken we nergens aan. Want kijk nou toch zo schattig...krijg het…

Waar ik niet bij kan, is dat net niet helemaal onafhankelijk kunnen zijn. Van thermostaat tot het meeliften, scheve verhoudingen houd je altijd. Want ze hebben het nergens over hoor...dan bouwen ze rustig een douche in een kledingkast op zolder en die leidingen maar tegen sputteren; maak Uw borst maar nat of er is water zat. Nou is de ene hospita…

Onder het mom van moeders theedoek, dan lijkt het ingewikkelder dan het is hoor. Strijders nog wel...die benaming zou ik zelf nou nooit geven aan dat legertje woestijnwratten, afgestudeerd op de horror van een luizig gedeelte uit de Islam. Slapende kinderen de keel afsnijden en in brand steken. Dan ben je geen strijder en je hebt al geen gezicht, maar…

Trek het je niet aan, mijn kind. Neem een trekje en het is net of je een stortvloed aan baggah door trekt. Zo, die shit. Maar geen vuil woordje aan de lucht hoor, we hebben de wind mee en heupwiegen de woorden. En lijken wel gek ook, net mijn moeder: wat zullen de buren wel niet zeggen? Geen flauw idee, maar een beetje akoestiek doet al verwonderen.…

Ze willen hem allemaal wel hebben, so bad. Niet dat het iets uitmaakt, want het is nog nooit voorgekomen dat iemand géén bezwaar maakte, een beroepje deed of reden zag om nooit aan gerechtigheid toe te komen. Maar don't say a word. Dat is het werk van de advocaat die de pedofiele neigingen van zijn cliënt bagatelliseert. Dan mag afpersing een stuk…

Nou is het al moeilijk genoeg om op een kaal kopje koffie te moeten teren en ogen af leren, groter te willen zijn dan de mond. Klaar, terwijl U wacht op wat een wonder mag heten, met harder lopen dan in de benauwde kom is toegestaan...komen ze weer met Pasen aan. En de kip is weer het haasje, altijd al. Dan krijg ik het zeker op mijn heupen, want je…

Fijn dat U gezond bent, met eigen ogen kan lezen wat een ander op zijn lever heeft. Wel zo lekker tekeer kunnen gaan, op Uw gezondheid! Weer een nacht kan doorhalen, wat niet van toepassing is op een lange rij wachtenden vóór U. Gezien de manier waarop het nieuws gebracht wordt, staan zij daar volgend jaar nog. Blijkbaar stellen we nogal wat voor…

Arm beest. Ze schreven hem altijd al af, toen sprookjes nog echt uit de hand konden lopen. Dus verdween de wolf meer dan honderd jaar geleden uit onze ogen. Misschien kregen ze wel de pest er over in, de geldwolven. Dat scharrelt maar ongegeneerd zijn buik vol van ons en op dat gebied blinken wij maar wat graag uit; elk stukje natuur in beslag genomen…

Zoals de vrouw in den beginne al aan de haren erbij gesleept moest worden. Ja, waar blijft de tijd...nou, ze word gedood. Door twee mannen, want politie is ook maar een woord. Omdat zij verdacht veel lijkt op een mooi excuus om buiten je boekje te kunnen gaan. Nooit gezien zeker, ze was al gewond. Als een stuk vuil achterin de auto gesmeten, maar geen…