Zij is rond de zestig. Gelakte nagels aan haar handen en voeten. Knalrood.
‘Dat vindt hij mooi.’
Hij is rond de dertig. Kapsel van een militair. Verlegen glimlach, scheve tanden. Strelende handen over haar arm als niemand kijkt.
‘Hoe lang kennen jullie elkaar?’ vraag ik.
Puberaal...
Een foto van een horloge rustend in de hand van degene die hem gevonden heeft. Een hand in een handschoen, de handschoen vol modder van het graven in de aarde. Het horloge lag in een massagraf in Srebrenica. Los tussen de gevonden lichamen die al in een zeker stadium van ontbinding waren. Onnodig...
Hoe anders klinken de woorden van de dichter bij dood dan bij leven. De weerklank van wat er onder de woorden schuilt; de eeuwigheid, het afscheid, de loop der dingen en weer een nieuw begin.
Het galmen van de dichters woorden worden pas werkelijk gehoord wanneer de dichter zelf is gestorven....
Er zijn er al veel gestorven, op hun eigen manier. Een bijzondere groep mensen vormt daarop geen uitzondering. Eens per jaar, dit keer op 20 juni, hebben ze hun eigen dag; Roze zaterdag. Ik heb het over de homoseksuelen.
De homoseksuelen zijn een groep apart omdat de liefde die ze voelen zich...
Het begon zo:
Ik was heel klein. Opgerold, met mijn armen om mijn knietjes geslagen, bevond ik mij tussen soepele wanden. Waar ik was wist ik niet. Het was er warm noch koud en donker als een sterrenloze nacht. Ik wist dat er een boven en een onder was maar ik behoorde nergens toe. Ik had geen...
352
Bezig met laden