Ik droomde dat ik opnieuw geboren werd.

Het begon zo:
Ik was heel klein. Opgerold, met mijn armen om mijn knietjes geslagen, bevond ik mij tussen soepele wanden. Waar ik was wist ik niet. Het was er warm noch koud en donker als een sterrenloze nacht. Ik wist dat er een boven en een onder was maar ik behoorde nergens toe. Ik had geen angst, geen benauwd gevoel. Ik vertoefde in een neutraal midden. Ik was.
In mijn droom voelde ik mijn hart steeds zwaarder worden. Alsof er iemand hard aan trok. Ik denk dat toen de bevalling begon.
Ik schreeuwde, in stilte, maar zo hard dat ik de volgende ochtend nog pijn aan mijn stembanden had.
Toen ik deze droom aan mijn therapeut vertelde zei hij dat ik die nacht opnieuw geboren was.

Er waren stemmen geweest uit mijn verleden die me de laatste tijd maar niet met rust lieten. Ik werkte hard, verdiende te weinig en bovenal had ik het niet naar mijn zin. Mijn hart werd steeds kleiner. Maar ik bleef de dingen doen waarin ik zelf niet geloofde. Daarom heb ik hulp gezocht.
Sinds kort bezoek ik een therapeut. Hij praat en vertelt mij over mijzelf en mijn herinneringen. Hij leert mij te luisteren naar mijn hart. En vreemd, maar sinds ik dat doe voel ik mijn verschrompelde hart weer groeien.
En er is nog iets dat ik heb ontdekt: luisteren naar wat mijn hart te zeggen heeft betekend niets als ik er geen gehoor aan geef. Met ander woorden: voelen, denken, doen, dat is de juiste volgorde.

Nou, hier ben ik dan. Net droog achter mijn oren, mijn keel nog een beetje hees, mijn hart soms nog wat bedrukt. Dit zijn mijn eerste stappen op een nieuwe weg. Omdat mijn hart zegt dat ik mijzelf vertellen moet.

geboren dromen dromen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 443